No Glory| Tomarry

Chapter 10: An Altogether Different Game.

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

⌠Ⅰ⌡
A Gift
Chapter 10: An Altogether Different Game.

⌈ 𝓒𝓲𝓵𝓽 Ⅰ : 𝓑𝓲𝓻 𝓗𝓮𝓭𝓲𝔂𝓮 ⌋
Bölüm 10: Tamamen Farklı bir Oyun.

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

Trajik depresyon ve sonsuz korku Harry'yi ancak bu kadar uzun süre uyanık tutabilirdi.

Vücudu bitkin düşmüştü ve Narcissa ona Rüyasız İksir getirdiğinde güzel bir gece uykusu çekmeyi başarmış olsa da bu yeterli değildi. Karanlık Lord onu tekrar terk ettikten kısa bir süre sonra Harry huysuz ve rahatsız edici bir uykuya daldı.

Siyah beyaz rüyalar görüyordu.

Harry bir mağaradaydı...

Mağara .

Ancak bu sefer yanında Müdür yoktu. Harry, siyah ve dipsiz bir gölün ortasındaki adada yalnızdı. Suyun yüzeyi cam kadar pürüzsüz, karanlık, tertemiz ve şu anda bozulmamıştı.

Harry tanıdık taş havuza doğru döndü. Hafifçe parlıyordu, renksiz ama parlaktı. Kenarına dikkatle bakarak, derinliklerinde sahte bir madalyon bulunan sıvıyla dolu olduğunu görmeyi bekleyerek ona yaklaştı...

O zaman hastalıklı bir iksir ya da kolye değil de bir kuş bulması onu çok şaşırttı .

Küçücük bir şey, bir kanarya. Kâsenin dibinde oturuyordu ve küçük kafasını meraklı bir şekilde yana eğmiş, parlak, siyah gözleriyle ona bakıyordu.

Ancak yaratığın en şaşırtıcı yanı, çevresindeki tekdüze ve tekinsiz ortamın aksine, renkli olmasıydı . Yalnızca kanarya parlak, canlı bir altın sarısıydı ve titreşen ışığı yayan da parlak renkli tüyleriydi.

Harry şaşkın bir şekilde ona baktı. Belki de parıldama şeklinden kaynaklanıyordu ya da belki sadece küçük ve altın rengi olduğundan ve o olmayı seçse de seçmese de özünde bir Arayıcı olduğu içindi... ama Harry birdenbire bu tutma isteğine karşı koyamadı.

Yavaşça kuşa uzandı. Kanarya öne doğru eğilirken hareket etmedi, orada öylece oturdu, sinir bozucu bir şekilde hareketsizdi...

Ama Harry'nin parmakları şaşırtıcı derecede sıcak olan tüylerle temas ettiği anda kuş anında uçmaya başladı. Ani hareket karşısında Harry'nin kalbi boğazında atmaya başladı. Kanarya onun dokunuşuyla çılgına dönmüş, paniğe kapılmış ve kanat çırparak ve kaotik, gergin şakımalarla havuzdan uçmuştu. Harry, dehşete düşmüş yaratığın kanat çırparak uçup uzaklaşmasını, uçsuz bucaksız mağarada ürkütücü bir şekilde yankılanan çaresizliğin titrek notalarını izledi...

Bir süre sonra kuş gitmişti. Dehşet şarkısı Harry'nin zihninde kaldı, panikledi ve tedirgin oldu...

Bir dalgalanma.

Suyun düz yüzeyindeki hafif hareket Harry'nin gözlerini hemen oraya çekti. Bir el - bir insan eli, soluk bir el - çürüyen, bozulan bir el - adanın kenarından sadece birkaç metre uzakta yukarıya doğru fırladığında mükemmel siyahlık düzlemi bozuldu.

Harry bağırdı ve geri çekildi, ama döndüğünde karşı tarafta gölden başka bir kolun fırladığını gördü, sonra bir başkası - bir daire çizerek döndü, ama artık her yerdeydiler, sulu vücutlarından fışkıran canlı cesetler. Hapishanedeydi ve bu sefer tekne yoktu, kaçma ihtimalinin hayali bile yoktu...