Bir sanatçının gerçek hayatını hiç düşündünüz mü? Sahnede göründükleri gibi sihirli bir yaşam sürdüklerini , kazandıkları paranın sefasını sürerek mutlu olduklarını peki? Moonlight , acıların grubuydu.
James'in gösterdiği kutu beni çok korkutmuştu , yaklaşık 40 dakikadır pencerenin yanındaki pufta oturup yağan yağmuru izliyordum , William ve James'in benim için endişelendiklerini biliyordum. Ama elimden bir şey gelmiyordu. Korkuyordum. Evden çıkmak bile istemiyordum ama yarın konserimiz vardı. Evde kalmamız imkansızdı. Masada duran telefonuma uzanıp içimi rahatlatması için annemi aradım. Ne zaman başım sıkışsa annemi arardım ve o daima beni sakinleştirmeyi başarırdı. " Alo? Nixie? Napıyorsun kızım nasıl gidiyor? " dedi annem kuş gibi cıvıldayan sesiyle. Gülümsedim. Her şeyi anneme anlattıktan sonra gözlerim dolmuştu , " Anneciğim , bu yola çıkmadan önce bunları düşünmen gerekirdi , elbet tehdit edileceksiniz , elbet aksaklıklar olacak ama her biriniz kendinizi korumayı bilmelisiniz. Bu kadar ünlüyken herkesin sizi sevmesi imkansızın da ötesinde birtanem benim , ama yine de iyi hissedeceksen yanına gelebilirim. " Annemin söyledikleri beni iyi hissettirmeye yetmişti. Telefonu kapattıktan sonra gözyaşlarımı silip William'ın odasına gittim , gördüğüm manzara karşısında duygulandım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
onlar benim kardeşlerimdi , ne olursa olsun ,bu işin sonunda ölecek bile olsam onlarda ayrılmamayı yeğlerdim. " Hey çocuklar , bensiz mi çalışıyorsunuz? " " Nix! Biraz durgun görünüyordun , rahatsız etmek istemedik , gel buraya "
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çocuklarla biraz zaman geçirip yarınki konser için hazırlanmaya devam ettik. —- Sabah —- Alarmın sesiyle uyanıp perdemi araladım , güneş açmıştı. Manzaraya gülümseyip pijamalarımı değiştirdim ve cilt bakımı yapmak için banyoya girdiğimde donakaldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ne tepki vereceğimi bilemedim , sonra arkamdan kıkırdayan arkadaşlarıma gözlerim dolu dolu bakıp sarıldım. Onları çok seviyordum. " Sen uyanana kadar mumları 58 kere tekrar yaktk , alarm olmasa konser başlayınca uyanırdın artık :D " diyip dalga geçti James. Ona dirseğimde hafifçe vurdum ve güldüm. Kahvaltıdan sonra arabaya binip konser alanına gittik , karavanda hazırlanmaya başladık , benim makyajım yapılırken James ve William'a kıyafet seçimi yapılıyordu. Hazırlık bittikten sonra nihayet sahneye çıkabilmiştik , halk bizi görünce coştu , dinleyicilerimizin çoğu bizim yaşlarımızda gençlerden oluşuyordu , ilk şarkımızdan sonra herkes utangaçlığı bırakıp çıldırmış gibi dans etmeye başladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Birkaç şarkı daha söyledikten sonra William ve James sahneden indi , yalnız konser vermenin hayalim olduğunu biliyorlardı ve bunu gerçekleştirmeme izin vermişlerdi , ancak yanlış zamandı. Başta biraz stresliydim ama şarkıya başlayınca rahatladım ve çocukluğumdaki gibi kendimi notalara bıraktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kalabalıktan öyle çığlıklar yükseliyordu ki! Çıldırmışlardı , fakat ben yalnızca tek bir ses duydum , bu pürüzlü sesi duymamla gözlerimin kararması bir oldu " Kanlı hediyemi beğendin mi küçük gitarcı? " Korktum , çok korktum , hareket edemiyordum , başım dönmeye başlayınca yavaşça yere oturdum, gözlerimi açamıyordum , bayılmıştım , hatırladığım tek şey James'in kokusu ve halktan gelen korkunç çığlıklardı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
James beni kucağına almış olmalıydı. Sonra arabaya bindiğimizi hissettim ve kendimi uykunun kollarına bıraktım. — Uyandığımda başımda bekleyen William ve James heyecanla bana baktı. " Tanrıya şükür iyisin Nixi , bizi çok korkuttun! " " Çocuklar , sahnedeyken biri bana seslendi , kutuyu beğendin mi dedi! " dedim kekeleyerek ve endişeyle. " Ne kutusu , ne beğenmesi, ne diyorsun sen Nix? " " Bize gönderilen korkunç kutudan bahsediyordu. O göndermişti! Konserde en öne gelmişti ve burnumuzun dibine kadar girmiş! Tehlikedeyiz! James! William! Taşınmalıyız , bir şeyler yapmalıyız! Lütfen! " diye ağlayarak yalvardım onlara. " Nixie , sakin ol , bir çaresine bakarız , kapıda güvenlik var lütfen korkma! " dedi ve bana sarıldı Will. Üçümüz sarılarak uyuduk beraber o gece.
