"Je bleef zo lang weg dat ik even bij je wilde kijken" zegt Maksim lief. Lotte kijkt hem niet aan en blijft stil de andere kant uit kijken. Hoe moet ze hier nu weer op reageren? Ze kan toch moelijk zeggen dat ze het niet aan kon dat hij met Pommelien aan het kussen was ook al was het allemaal niet echt, dat ze alleen maar aan het denken was van 'was ik dat maar, had ik maar de rol van Caro gekregen'? Nee dan gaat hij haar zeker stom vinden. "Je kunt me alles vertellen hé, dat weet je." "Er is niks aan de hand hoor, kom zullen we maar weer terug gaan. Anders missen we de rest van de aflevering nog en gaan ze zich afvragen waar we al die tijd zijn geweest" zegt ze terwijl ze probeert op te staan. Een kans om dit volledig te gaan doen krijgt ze niet, want Maksim pakt haar hand vast.
"Lot, blijf even zitten." Lotte bezwijkt alweer van binnen bij het horen van het bijnaampje 'Lot' die hij haar zojuist heeft gegeven. Het liefste wil ze nu weer naast hem gaan zitten en haar hoofd op zijn schouder leggen, zodat hij haar in zijn armen kan slaan en dat ze daar dan voor altijd zo zouden blijven zitten. Alles in haar schreeuwt helaas dat dit een heel slecht plan is, een heel erg slecht plan zelfs. Ze moet nu weg uit deze situatie, maar hoe? Ze kan nu nog niet haar gevoelens open en bloot op tafel gooien, omdat ze zelf nog niet eens goed weet wat ze voelt en wat ze wil.
"Lotte, of je vertelt het me nu, of je verteld het vanavond als iedereen weg is, maar ik wil dat je het tegen me zegt." Ze heeft dus geen keuze en dat beseft ze zich maar al te goed. Bovendien zal ze het vroeg of laat tegen hem moeten zeggen. "Maksim er is niets hoor, dus ik hoef ook niets te vertellen" liegt ze voor nu nog maar even. "Lotte je gaat toch niet zomaar op de grond zitten om je van de rest af te zonderen terwijl we gezamelijk een aflevering zitten te kijken van een serie waar we allemaal, dus ook jij, al die maanden aan gewerkt hebben." "Ik ehm... ehm" ze weet eigenlijk niet wat ze moet zeggen en staat in een onverwachte soepele beweging in een keer op.
Ze wil terug gaan naar de rest, want dan kan hij er ook niets meer over zeggen of vragen. Gelukkig heeft hij ook een snel reactievermogen. Nog voordat ze de deur weer open kan doen pakt hij haar bij haar schouders en draait haar om. "Luister Lotte, we gaan nu weer terug naar de rest, maar straks vertel je me wat er aan de hand is oké?" Lotte knikt maar om er in ieder geval voor de komende paar uur van af te zijn. Hoe zie zich later uit deze situatie kan redden ziet ze dan wel weer. Voor nu is de hoogste prioriteit om hier zo snel mogelijk weg te gaan. Ze kan namelijk niet nog langer met Maksim in deze benauwende situatie zitten.
Vervolgens doet ze de deur wel open en gaat weer snel op de bank zitten bij de rest van de cast. Ze durft Maksim niet echt meer aan te kijken en kijkt in plaats van naar hen, naar de grond. Hij kijkt bezorgd naar haar en is bang dat er iets ergs met haar aan de hand is of dat ze zich toch niet helemaal op haar gemak voelt in de #likeme groep. Hij gaat naast haar zitten, want daar zat hij immers daarstraks ook, en legt zijn hand op haar hand en knijpt er even bemoedigend in. Misschien ziet Lotte er van buiten niet zo uit, maar van binnen is ze echt dood aan het gaan en totaal in paniek aan het raken. Ze kan geen kant op, ze is bij Maksim thuis en straks laat hij haar ook vast niet gaan.
Langzaam draait ze haar hoofd naar zijn richting toe en kijkt hem in zijn ogen aan met een kleine angstige blik in haar ogen. Er gaan gelijk allemaal alarmbelletjes rinkelen in Maksim zijn hoofd als hij haar zo ziet. Hij is oprecht bezorgd en wil weten wat er aan de hand is, want als ook maar iets of iemand haar iets aan heeft gedaan dan is diegene nog lang niet jarig en zal hij haar beschermen voor alles en iedereen. Die secondes die ze elkaar aankijken lijken wel uren te duren. Bij beide draaien hun gedachtes overuren.
Ze schrikken er dan ook allebei van als Francisco weer overenthousiast zegt: "Wow, wat voor een toffe eerste aflevering was dit? Zo jammer dat het al is afgelopen." "Ja o my God, ik ben zo excited, het ziet er echt weer zo leuk uit. Wat vond jij er van Lotte, ook al was je nog niet echt op beeld te zien" vraagt Camille aan Lotte. "Ehm ja, super leuk. Ik kan niet wachten tot volgende week." Ze probeert ook enthousiast en blij te klinken, terwijl ze dit niet helemaal is. Daarbij heeft ze ook niet echt op de aflevering gelet. "Ik zal het morgen wel even terug kijken, zodat ik ook weet wat er allemaal gebeurd is, als ik dan tenminste nog leef na het gesprek van vanavond met Maksim" denkt ze. Maksim weet dat ze liegt, zowel zij als hijzelf hebben alleen de eerste minuten meegekregen.
Nadat ze nog gezellig met elkaar hebben gepraat gaat iedereen weer naar huis. Iedereen doet zijn of haar jas aan, zo ook Lotte. Stiekem hoopt ze dat Maksim is vergeten dat ze beloofd had om te blijven, maar hij heeft het wel degelijk door. Voordat hij er iets van kan zeggen wordt hij onderbroken. "Jongens ik heb een beetje haast, ik moet namelijk vroeg onder de wol omdat ik morgen al vroeg een meeting heb" zegt Camille. "En ik en Francisco rijden met haar mee, dus wij ga er ook gedwongen snel vandoor" vult Sali aan. "Haha, dan ga je de volgende keer maar te voet hoor" zegt ze lachend terug. "In ieder geval heel erg bedankt Maksim voor deze gezellige avond." De andere twee bedanken hem ook en gaan met Camille mee. Nu blijven alleen Pommelien en Lotte nog over.
JE LEEST
Nieuw bij #Likeme
FanfictionDit verhaal gaat over de cast van #likeme en hoe Lotte er bij seizoen drie bij komt. Wat gaat er allemaal in je om als je nieuw bent bij iets dat al bestaat? Viel je je gelijk helemaal op je gemak of denk je dat je er niet bijhoort? Of is het juist...