Deel 14: Alles zojuist verpest?

131 5 12
                                    

"Zie je wel, ik zei toch dat je het raar zou gaan vinden" zegt Lotte. Ze kan wel door de grond zakken, omdat ze hem zojuist de liefde heeft verklaard en dit waarschijnlijk helemaal niet wederzijds was. "Alles heb ik zojuist verpest met het zeggen van een paar stomme woorden. Eigenlijk maar één enkele korte zin. Dit is het einde van onze vriendschap dat weet ik zeker en #Likeme heb ik nu ook op het spel gezet. Als twee hoofdrolspelers het niet goed kunnen vinden met elkaar dan draait de hele serie in het water te vallen. Alles komt in gevaar. Ik heb alles totaal verpest en waarom zegt Maksim nu ook niets? Zie je wel dat hij me niet leuk vindt. Waar zat ik ook met mijn hoofd dat ik dacht dat het een goed idee was om het tegen hem te vertellen" denk ze geschrokken.

Het liefste wil ze nu rennen, rennen tot ze niet meer kan. Weg, heel ver weg. Zo ver dat alles wat ze hier heeft achter haar blijft, maar ja dat doet ze niet. Ze kan het niet en staat verstijft, aan de grond vast geplakt lijkt het wel. Ze kan niet weg tot dat ze een antwoord of reactie heeft gekregen van hem. Als ze nu weg gaat maakt ze het alleen nog maar erger. Als hij gewoon zegt dat hij niets voor haar voelt, dan is het klaar en dan kan ze wel weg.

"Wacht wat? Ze vindt mij leuk? Ze is verliefd op me? Dat was het dus al die tijd en ik maar denken dat ik iets ergs had gedaan" denkt Maksim. Doordat hij aan het nadenken is blijft het even stil in de ruimte.

"Ik vind dat helemaal niet raar Lotte. Ik heb precies hetzelfde bij jou" zegt Maksim heel lief terwijl hij haar diep in de ogen aankijkt. "Wat, wat bedoel je?" zegt ze zachtjes en een beetje stotterend. Voordat het tot Lotte doordringt wat hij zojuist gezegd heeft voelt ze twee zachte lippen op de hare. Van Maksim wel te verstaan. Maksim? Die haar kust. Beseffen kan ze het nog steeds niet. Hij is verliefd op haar? Op haar? Zij die zich zo afstandelijk tegen hem heeft gedragen de laatste tijd? Haar gedachtes slaan helemaal op hol. Ze wil dat dit nooit meer op gaat houden. Ze had het zich wel voorgesteld hoe het zou zijn om met hem te kussen, maar dit komt niet eens in de buurt daarvan. Dit voelt wel duizend keer beter.

Als hij de kus dan toch lost, kijkt ze hem met stralende oogjes aan. "Dit bedoelde ik met wat ik net zei." "Je ben ook verliefd op mij?" is het enige wat ze onder woorden kan brengen. Maksim knikt en heeft daarbij een grote glimlach op zijn gezicht. "Als jij het me niet had verteld, dan had ik het je wel verteld, ik kon mij gevoelens ook niet langer bedwingen." Hij had niet verwacht dat hetgeen wat haar dwars zat al die tijd dit was. Diep van binnen had hij er natuurlijk wel op gehoopt, maar nooit bij stil gestaan dat dit ook wel eens echt de reden zou kunnen zijn dat ze zo raar deed.

"Met al die gevoelens zat ik ook heel erg mee in mijn maag. Ik wist niet goed of jij mij ook op die manier zou zien en ik durfde het niet te vertellen, omdat ik onze vriendschap en ons werk bij #likeme op het spel zou zetten." "Ik ben blij dat dit de reden is van alles en dat er niet iets heel ergs aan de hand is tussen ons. Ik vind het in ieder geval niet erg, integendeel zelfs" zegt Maksim met een knipoog.

Lotte stapt nu iets naar voren en drukt heel kort en voorzichtig haar lippen op de zijne. "En dit vind ik al helemaal niet erg, mag je vaker doen" zegt hij. Ze glimlacht en doet het opnieuw. Maksim slaat zijn armen rond haar heen en trekt haar heel dicht naar zich toe, zodat alle ruimte tussen hun twee verdwijnt. "Ik houd van je" is het eerste wat hij zegt als ze elkaar weer loslaten. "Ik ook van jou, heel erg veel."

"Blijf je nu wel bij mij slapen?" Lotte knikt: "Ik durfde het net niet daarom wees ik het aanbod ook af. Ik was bang, omdat ik dan iets zou doen waar ik later spijt van zou krijgen." "Zoals wat dan?" "Zoals jou kussen en het dan heel ongemakkelijk maken tussen ons twee als het niet wederzijds zou zijn, maar gelukkig is dat niet het geval. Als het mag blijf ik wel graag hier bij jou" zegt ze lief. Maksim glimlacht en buigt weer iets naar voren om haar te kussen. Ook hij had hier zo erg naar verlangd.

De volgende dag wordt Maksim als eerste wakker. Ze liggen eigenlijk nog steeds op de bank, want daar zijn ze, naar nog even gepraat te hebben met elkaar, opnieuw in slaap gevallen. Maksim is heel erg blij dat ze in zijn armen vredig ligt te slapen en maakt zich, in tegenstelling tot gisteravond, geen zorgen meer om haar. Hij weet nu wat er aan de hand was en dat dat niet erg was. In tegendeel zelfs. Zachtjes geeft hij haar een kus op Lotte's voorhoofd.

Dan voelt hij zijn telefoon trillen. Zonder Lotte wakker te maken pakt hij zijn telefoon en bekijkt de melding. Hij ziet dat hij een berichtje heeft van Pommelien. 'Hey Maksim, ik wilde even weten of alles goed gaat. Niet dat het me iets aangaat ofzo hoor, maar Lotte leek een beetje van streek gisteravond toen je zei dat ze bij je moest blijven.' Maksim vindt het lief dat ze zo bezorgd is en stuurt snel een berichtje terug. 'Hoi Pomski, Lotte had het even wat moeilijk, maar alles is helemaal goed gekomen hoor. Meer dan goed zelfs eigenlijk. Maak je maar geen zorgen hoor. Wat het is hoor je nog wel een keer, maar dat vertellen we wel in het echt tegen je.' 'O fijn, ik dacht al dat jullie ruzie hadden of dat er iets anders naars gebeurd zou zijn' antwoordt ze.

Nieuw bij #LikemeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu