Kitabimin ilk bölümüne hoş geldiniz umarım beğenirsiniz❤️
Buraya okumaya başladığınız günü yaza bilirsiniz🤍
1 BÖLÜM
EMİRHAN KORFALI
Yaklaşık 3 saatir hastane koridorlarında ameliyathane'nin yanında oturuyordum kendi kendime "Lütfen Leyla'm beni bırakıp gitme lütfen" diye mırıldanıyordum. Saniyeler geçmiyor boğazımo biri sıkıyor gibiydi.
Ellerim benden bağımsız bir şekilde titriyordu, kalbimin atışlarını kulaklarımda duyuyor gibiydim. Eğer sevdiğim kadına bir şey olsaydı onun intikamını alacağımdan emindim ama şuan bunu düşünmek istemiyordum. Onsuz bir hayatı hayal bile edemiyorum. Düşüncesi bile işkence gibi geliyordu.
Nazlı yanıma oturarak ağladığı için boğulmuş olduğu sesi ile "merak etme iyi olacak Leyla çok güçlü biri bunu da atlatacak" dedi ve elindeki suyu bana uzattı. Başımı iki yana olumsuz salladım.
Bana sarıldığında gözlerinden yaş akti, belli etmemeye çalışsa da o da en az benim kadar korkuyordu aralarında ufak tefek şeyler yaşanmış olsa da Leylayı çok seviyordu.
O an ameliyat odasından doktor çıktı ikimizde ayağa kalktığımızda" Leyla iyi mi" diye doktordan sorduğum an üzgün bir şekilde "elimizden gelen herşeyi yaptık, üzgünüz, başınız sağolsun" dedi ve yanımızdan ayrıldı. O an sanki içimden kalbim söküp alınmış gibi hissediyordum.
Bu gerçek olamazdı. Leyla ölemezdi. Bir yanlış olmalıydı. Gözlerimin önü kararmış gidi oldu bir an dengemi kaybedeceğimi sandım ve duvara yaslandım.
Nazlı dizlerinin üzerine çökerek hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı annem koşarak gelip ona sarılarak sakinleştırmeye çalışıyordu. Ben "hayır olamaz Leyla ölemez" dediğimi hatırlıyorum.
Bir anda ameliyathaneden Leyla'yı yüzü örtülmüş bir şekilde çıkardılar onları durdurdum Leyla'nın yüzündeki örtüyü açarak yüzüne baktım. Yüzü solmuş güzel dolgun pembe dudakları kurumuştu. Gözlerinin altı morarmış uzun kumral saçları bile cansız gibiydi.
O an kendimi tutamadım ona sarılarak ağlamaya başlamıştım
"Lütfen gitme bana söz vermiştin beni bırakıp gitme. Lütfen beni sensiz bırakma sevgilim aç gözlerini bana o ela gözlerinle bak, beni sevdiğini bir kez daha söyle, yine bana o narın ellerinle sarıl lütfen
Yalvarırım gitme....."
🌒Sahib olduğum her şeydin, her şeyimi alıp gittin.......
6 ay önce.
LEYLA ÇETİNKAYA
Bugün benim için önemli bir gündü çünkü ilk kez onca insan arasında gösteri yapacaktım. Ben Artistic patinaj'a giderdim ve gerçekten çok seviyordum ve sadece o buzun üzerinde dans ettiğim zaman huzur buluyordum.
Ama bugün çok gergindim ve çok korkuyordum panikten yanlış bir şey yapmam düşüncesi bile beni ürpetiyordu. Çünkü bugün ilk kez bu kadar çok insanin içinde gösteri yapacaktım. Bu bu sadece bir gösteri değil aynı zamanda yarıştı.
İnsanlar yavaş yavaş toplanmaya başlıyorlardı, gözlerimle onların arasından anne babamı arıyordum ama maalesef görememiştim. Zaten gelmeyeceklerini biliyordum neden bekliyordum ki? Aslında bu sorunun cevabını bende bilmiyordum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkın ölümü...
Romance"benim şuan merak ettiğim tek şey var. Acaba öldükten sonra bile bu kadar güzel kalabilecek misin" kalbim göğüs kafesimden çıkarcasına hızlı atarken karşımda duran ve yanağımı elinin tersiyle okşayan adamın elini iterek geri adım atmak istedim ama...
