Ayaklarımı uçurumun köşesinden sarkıtırken "atlasam kimin umurunda olur ki" diye düşünürken arkamdan bir ses "kimsenin" dedi arkama baktığımda uzun boylu ,kısa koyu kahverengi saçlı, koyu yeşil gözlü ve benden 3-4 yaş büyük olduğunu düşündüğüm kızı gördüm yavaşça yanıma geldi ve oturdu ağlamaktan gözleri şişmişti "üzgünüm ama bu dünyada kimse senin üzgün olmanla ilgilenmeyecek" dedi, yutkundum (daha doğrusu yutkunamadım) bana baktı ve elini uzattı "tamay" dedi elimi uzattım ve "eftalya" dedim gülümsedi ayağı kalktı ve elini uzattı "kalk" dedi sesinde ki ciddiyeti fark ettim ve kalktım bir süre uçurumun kenarında yürüdük , bana "neden buradasın, üstelik çok gençsin" dedi ve alaycı bir sesle "bu yaşta ne derdin olabilir ki" diye ekledi haklıydı bu yaşta ne derdim olabilirdi ki "derdim yok dedim" "o zaman niye buradasın" dedi "bilmiyorum" dedim evet ben niye buradaydım şuan evde sınavlara çalışıyor olmam lazımdı sordum "ağlamaktan gözlerin şişmiş neden ağladın" gülerek "bilmiyorum" dedi gözlerinin içine baktım kötü bir şey yaşadığı çok belliydi gözlerindediki o acı gülümsemeyi farkedebiliyordum. İlerde bir bank gördüm birlikte banka doğru ilerlemeye başladık banka ulaştıģımızda bir şarkı açtı, bu benim en sevdiğim şarkıydı "en sevdiğim şarkılardan birisi" dedi şaşırdım ne kadar çok ortak yönümüz vardı. Şarkının eşliğinde gözlerimi kapattım.
I saw the light indise so shine bright
To tonight you and ı
We're beautiful like Diamonds in the sky...
Gözlerimi açtığımda kendimi yatağımda buldum yavaşça ayağa kalktım ve istemsizce "tamay" diye seslendim tabikide cevap alamadım, odayı gözden geçirdim ve yanımdaki kağıdı fark ettim kağıtta "tekrar karsılaşıncaya kadar görüşürüz" yazıyordu (ve gülücük) odamdan çıktım ve annemi gördüm annem bana "seni tamay diye biri eve getirdi arkadaşın mıydı" dedi "evet arkadaşımdı onunla dolaşıyorduk bir bankta şarkı dinlerken uyuyakalmışım oda beni eve getirdi"dedim farkındayım çok saçma bir açıklamaydı annemde pek tatmin olmuş benzemiyordu ama gülerek onayladı "masada yiyecek birşeyler var" dedi tamam dedim ve mutfağa gittim masaya oturdum ve sandiviçimı yerken düşündüm tamay tam anlamıyla kimdi, evimi nerden bulmuştu, benim orda olduğumu nerden biliyordu annem mutfağa girerek beni bu düşüncelerden kurtardı hızlıca sandiviçimi yedim ve odama gittim masanın başına geçtim ve biran önce sınavlarıma çalışmaya başladım çok başarılı biriydim fakat bu ara düşmüştüm ve tekrar yukselmem gerekiyordu. Yaklaşık 2 saatlik bir çalışmanın ardından masadan kalktım ve yatağımın üstündeki telefonu aldım bilinmeyen bir numaradan mesaj gelmişti bunun tamay olduğunu düşündüm fakat sonra bunun yankı olduğunu anladım benden her zamanki gibi notlarımı istiyordu aslında zeki çocuktu ama benden notlarımı her zaman alırdı " eftalyacım litfin bına nıtlarını ıtır misin" (gıcık olduğumda böyle garip okurum) "AAA YETER AMA YANKI ATMIYORUM GİT BASKASINDAN BUL" yazdım ve telefonu bıraktım tam o esnada yankının bana yalvardığını gördüm ve güldüm. (sonra dayanamayıp attım tabiki) Dersimin başına oturdum ve fiziğe çalışmaya başladım fizik hocam sayesinde fizik benim en sevdiğim dersti fizikçiler denge konusunu çok iyi anlatan fakat hayata 0 dengeyle devam eden insanlardı bende böyleydim (dengesizin tekiyim) yani fizik beni yansıtıyordu. Yaklaşık 3 saat fiziğe çalıştıktan sonra saate baktım ve saatin on olduğunu fark ettim zaman ne ara geçmişti, odamdan çıktım ve evdekilerin uyuduğunu fark ettim (abim dışında herkes çok erken uyur) mutfağa gittim ve masanın üstündeki yemeği fark ettim hızlıca yedim tam odama giderken abimi (ata) koltukta uyuyakaldığını farkettim hızlıca üstüne battaniyeyi örttükten sonra tekrar odama geçtim tam masanın başına oturacakken vazgeçip yatağa uzandım ve müziğimi açtım... o şekilde uyumuşum
....
Herkes gider mi
Herkes gider mi
Söyle bana küçük adam
Söyle bana küçük adam
Çok erken değil mi erken değil mi
Söyle bana küçük adam Söyle bana küçük adam
Yağmur diner mi yağmur diner mi
Söyle bana küçük adam
Söyle bana küçük adam
....