Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayınnn
(7 yaşımdayken)
Arkadaslarimla okuldan çıktım mutlu mutlu gidiyordum eve. "Eee yarın ne yapacaksınız yerli malı için" "aaaa evet tamamen aklımdan çıkmış" "ben poğaça yapacağım annemle" "bende anlemle kek yapacağız" dedim ve konuşmaya devam ettik. Evimiz farklı yerlerde olduğu için hepimiz bir süre sonra ayrıldık, eve yaklaştığım sırada annemi zorla bir arabaya bindirdiklerini gördüm abim ise anneme yapışmış gitmesini engellemeye çalışıyordu, çantam kolumdan düştü hızla annemin yanına koştuğum sırada iri yarı bir adam tuttu beni kurtulmaya çalıştım fakat elimden hiç bir şey gelmiyordu "Anne" diye bağırabildim anca , annemi benden koparıyorlardı ne yapacağımı bilmiyordum sadece annemin gidişini izleyebildim o an bir adam abime tokat atmıştı abim neye uğradığını şaşırmış bir şekilde yere düşüverdi annem bunu görünce yeri göğü inleten bir çığlık patlattı beni gördü ve bana acı bir şekilde gülümseyerek baktı annemi zorla arabaya bindirmeye çalıştıkları sırada bir adam geldi hepsi oldukları yerde duruverdi adamı gördüğümüzde şoka uğramıştık çünkü bunu yapan benim öz babamdı babam anneme bakıp pis bir kahkaha patlattığı sırada siren sesleri duyuldu gelenler polislerdi babam bunu görünce annemi yere atıp silah dayadı abim anne diye bağırdı arkadan bir adam abimin boynunu sıkmaya başladı annem bunu görünce olduğu yerde babama tekmelr savurmaya başladı babamsa bu sefer tek bir işaretle benim kafama silah dayattı annemin bana karşı hassasiyetini bildiği için beni kullanıyordu polisler hiç bir şey yapamiyordu bu sefer annem ayağa kalkıp bana koşmaya başladı annem bana çok yaklaşmıştı ki bir ses patladı, silah sesi , beni tutan adam bırakiverdi beni annem tam yere yığılacağı sırada yakaladım onu kollarıma yığılıverdi annem, yarası derin değildi kolundan vurmuşlardı ama canı yanıyordu annemin hissedebiliyordum abim sendeleyerek yanımıza geldi polisler ekibi yakalamıştı yaklaşık 2 dakika sonra ambulans geldi annemi hastaneye kaldırdılar abimle onun yanından bir dakika bile ayrılmamıştık ertesi gün yerli malıydı herkes annesiyle birşeyler yaparken ben annemin iyi olması için dua ediyordum...( anlayacağınız bir babam yok)
Günümüz:
Aklıma gelen bu korkunç gerçekten sonra gözümden akan yaşları sildim saat sabah ondu sağımda abim solumda Tamay vardı ikiside uyuyordu, yankıya döndüğüm sırada yankınında beni izlediğini gördüm ne kadar süredir izliyordu beni bana "neden ağliyordun" diğer sordu cevap vermek istemediğim için "yok bir şey" dedim tatmin olmadı ama daha fazla zorlamadı. Telefonuma bakarken abimin uyandığını gördüm bana gülümseyerek bakıyordu ama biranda yüzü düştü "neden ağladın sen" ağladın mı bile dememişti, omu üzmemek için "gözüme bir şey kaçtı galiba" dedim bana inanmadı ama cevapta vermedi. Saat 11'e doğru Tamay uyandı ve "gece sen uyurken doktora sordum seni ve yankıyı bugün öğlene doğru taburcu edeceğini söyledi" dedi "alçımı yenilediler mi" "evet" dedi yaklaşık 10 dakika sonra doktor geldi ve yankıyla kontrollerimizi yaptı "ikimizde gayte iyisiniz sizi öğlene doğru taburcu edebiliriz" dedi doktoru gülümseyerek onayladık abim o sırada panik olmuş gibiydi abime neden panik olduğunu sorduğumda bir şey demedi Tamaya bakıp "artık evine gider misin ailen merak etmiştir seni" dedim acı bir gülümsemeyle "ailem..." dedi o an onun bir ailesi olmadığını anladım ve sustum.
Saat 1 olmuştu doktor gelip bize çıkış yapabilirsiniz demişti yankıyla çıkmadan Hayatı görmeye gitmiştik gözleri şişmişti fakat bizi güler yüzle karşıladı ona taburcu olduğumuzu söyledik oda bize 1 2 gün sonra çıkacağını söyledi
Hastanenin çıkışına geldiğimizde yankıyla vedalaştık. Sonra Tamay bize gitmesi gerektiğini söyledi ona gitmeden "Tamay numaranı vermiceyacek misin" dedim "buna gerek yok" dedi ağzımı aralamıştım ki hızla kendi arabasına bindi abimle bizde arabaya bindik, abim çok telaşlı gözüküyordu "abi söylemek istediğin bir şey var mı" dediğimde tökezledi ve biranda arabayı durdurdu ani frenle öne doğru gittiğimde abime baktım "abi iyi misin sen" diye bağırdım "ö-özür dilerim" dedi ve devam etti eve yaklaştıgimizda abim bana "seni bir şeyler yemeye götüreyim mi?" Diye sordu "bu ayakla mı?" Diye sordum abim sanki bana bir şey söyleyecekmiş gibi oldu ama son anda vazgeçti eve geldiğimizde abim bana yardım etti ve arabadan indim, eve girdik ve ben anneme seslendim annemden cevap gelmedi bir daha seslendim yine cevap yok bu sefer gözlerim dolmuş bir şekilde abime baktım "abi..." abim zorla "annem evi terk etti" dedi...
Hiç bir şey diyemedim gözlerimdeki yaşlar durmak bilmiyordu o an sadece mal gibi abime bakıyordum zorlukla "n-ne" diyebildim abim beni koltuğa oturttu ve anlatmaya başladı "sen hastanedeyken annem bana sevdiği adamla gideceğini söyledi" sevdiği adam mı sevdiği adam mı vardı "sevdiği adam mı" abim derin bir nefes aldı ve devam etti "anneme bunu neden yaptığını sordum bana yıllarca sizin için çabaladım artık kendimi mutlu etmek istiyorum dedi ona bu bizi terk edeceğin anlamına gelmez dedim" şuan neler duyuyordum ben, cidden bunlar yaşanmışmıydı şuan bunun kabus olmasını diledim ama ne yazıkkı gerçekti abim devam etti "annem cevap vermedi, onu gitmemesi için zorladım ama beni dinlemedi hızla bavulunu alıp çıktı son olarak sizi hep seveceğim dedi ve gitti" gözlerimdeki yaşlar durmak bilmiyordu annem bize ihanet mi etmişti daha 17 yaşındaydım (sınav senemde bunları yaşıyordum) bunları yaşamak için çok küçüktüm yüzümü ellerimle kapadım ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım abim bana sıkı sıkı sarılıyordu. Şuan bacağım bu halde olmasaydı koşarak giderdim burdan, yavaşça kalktım ve odama yöneldim, odamın kapısını sertçe kapatarak yatağıma uzandım şuan sadece ölmek istedigımi farkettim hıçkıra hıçkıra ağlıyordum bir yandanda neden diye bağırıyordum...
