11. bölüm

120 11 14
                                    

Mui nin söylediği sözle kahkaha atasım gelmişti cidden bu çocuk hashiralar arasında bana en değer veren kişi olabilirdi , tabi kim olduğumu unutmazsa ,

Yavaşça göz kapaklarımı aralayarak , ıslak kirpiklerimi kırpıştırdım , mui nin omuzundan kafamı kaldırdım ve olduğum yerde zor da olsa doğrularak  esnedim . Artık çok istediğim o uyku kaçmıştı , uyuyamazdım .

Kafamı muichiro ya döndürerek ,

Giyuu " günaydın "

Mui " günaydın nee san , kahvaltı zamanı "

Diyerek bir anda kalkıp kapıya yöneldi , cidden bu çocuğun ufak problemleri vardı .

Şaşkınca muichiro nun arkasından bakan diğerleri gülmeye başladılar ,

Usta kıkırdayarak

Urokodaki " o iyi mi ? "

Demişti .

Diğerleri biraz daha güldükten sonra , usta ayağa kalkarak muichiro nun dediği gibi kahvaltı zamanı diyerek kapıya yöneldi . Diğerleri de ustanın  arkasından gitti .

Diğer hashiralardan biraz daha arkada kalan tengeni görünce yardım istemek üzere seslendim .

Tomioka " tengen "

Arkasını dönüp bana hafif şaşkın bir ifadeyle baktı .

Tengen " efendim tomioka "

Tomioka " yardım eder misin ?"

Neden yardım istediğimi anlamış olacak ki hemen yanıma gelip kalkmama yardımcı oldu .

Teşekkürler manasında kafamı sallayıp kapıya doğru yürümeye çalıştım , tabi sabah ki gibi bedenim değilde beynim kontrolü ele aldığından attığım 2. Adımdan sendelemiştim .

Bu halimi gören tengen kıkırdayarak yanıma gelmiş ve koluma girerek yürümeme yardımcı olmuştu  .

Zaten 1 kere teşekkür etmiştim dolaylı da olsa , bir daha gerek duymadım .

Ortak alan la aramızda olan yolu neredeyse yarılamıştık .

Tengen " itiraf etmeliyim ki yüzünü ilk defa bu kadar yakından inceleyebilme  fırsatını buldum , güzel bir yüzün var . "

Yol boyunca konuşmamasının sebebi yüzümü inceliyor olması mıydı , Neden hashiralar arasında normal bir insan yok ki .

Sözünün ardından bir şey dememiştim,  tabi tekrar konuşmaya başlamıştı .

Tengen " tomioka sen ağladın mı "

Biraz duraksadım yüzümü incelediğine  göre farketmiş olmalıydı .

Tomioka " hayır,  yeni kalktığım için biraz gözlerim sulandı . Her zaman oluyor "

Tengen " anladım "

Diğerlerinin yanına varmıştık . Masada sessizce oturuyorlardı . Bizler de yerlerimize geçtiğimizde servis başlamıştı .

Muichiro " bugün ne yapacağız usta "

Usta " kahvaltıdan sonra giyuu nun yapması gereken egzersizleri var , bende sizi bir biraz etrafta gezdireceğim ardından formda kalmanız için akşama kadar egzersiz yapacaksınız , kızların  egzersizlerine aimi , erkeklerinkine ise ben eşlik edeceğim , sonrasında kaplıcaya gidebilirsiniz ."

Ustanın sözü bittiğinde  servis de bitmişti , yemeye başlamıştık .

Yazar chan dan

Kahvaltının ardından tomioka aiminin yardımıyla egzersiz alanına gitmişti .

Usta onlar gözden kaybolana kadar beklemiş ardından diğer hashiralarla beraber yola koyulmuştu . Usta ve hashiralar küçük şelalenin sağ tarafından ilerleyerek sarmaşıklı bir asma köprüye varmışlardı asma köprünün diğer tarafında yüksekçe taş bir duvar ve duvarın sağ tarafında tahta eski bir kapı vardı .

Dikkatlice asma köprüden geçtiklerinde doğruca kapıya ilerlemişlerdi .

Kapıdan geçtiklerinde onları yerderdeki çeşit çeşit çiçekler karşılamıştı .

Biraz daha ilerlemeye başladıklarında shinobu tam nereye gittiklerini soracaktı ki  karşılarına çıkan mezar taşlarını görünce duraksadı .

Şimdi nereye geldiklerini anlamışlardı .

Etrafa bakınmaları bittiğinde tekrardan ilerlemeye başlayan ustanın peşine takıldılar , tek sıra halinde ustayla beraber ilerlediler . Usta çiçeklerle dolu bir mezarın önünde durunca , ustanın  yanına geçip mezarı incelemeye başladılar ,

Mezar taşında SABİTO  yazıyordu .

Shinobu " bu kim urokodaki san "

Urokodaki " eski bir öğrencim , giyuu nun en yakın arkadaşı "

Evett bu gün giyuu nun doģum günü
Yorum yapmayı unutmayın

Biraz kısa oldu aceleye geldi de

Arkadaşlar lütfen beğendiyseniz bu ve önceki bölümlere oy verirmisiniz , daha çok okunmak ve yeni bölümler için bana motivasyon oluyor .
Okuduğunuz için teşekkürler

sabigiyuu hafifinden 2. kitap devamıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin