Kabe Kokusu

1.Bölüm

Her zamanki okul yolunda tek başıma yürüyordum. En sevdiğim şarkıları dinlerken, önümdeki taşı göremeyeceğim ve düşeceğim sırada aniden birinin kolumdan tuttuğunu fark ettim.

"Dikkat et Şule 'Neredeyse yeri öpüyordun' deyince bakışlarımı Ali 'ye çevirdim.

"Yardımın için teşekkür ederim." diyerek yürümeye devam ettim. Ali okulun çetesindendi. Sadece Ali değil. Başımızda Kaya serserisi vardı. Kaya onlara göre daha sorunlu bir tipti.(😛)

Okula girdiğimde ilk dikkatimi yine o serseri çekti. Hep aynı bankta oturuyorlardı. Kantinde hep aynı masa toplantıları yapılıyordu.

Tam sınıfa girecekken birden sırtım kapıya çarptı. Off bu Oğuz o serserilerin çetesindendi

Her gün bu davranışlara maruz kaldığım için sıkılarak "Ne istiyorsun " dedim. Bir elini başımın yanına koydu ve beni duvarın arasına aldı.(o m g )

Pis pis sırıtarak, "Hiçbir şey istemiyorum güzelim, bırakta eğlenelim" dedi. Dirseğimi karnına koyduğumda acıyla inledi. Umursamadan sınıfa girdim.

Teneffüs zilini çaldığında kantine gittim. Çok açtım. Yemeğimi aldığımda hiçbir masa boş değildi, yalnızca bir maşa boştu, onların masasıydı...

'Aa, neyse, ben bitireyim, onlar gelmeden hemen kalkayım' diyerek oturuyordum. Tam pastamdan bir ısırık alacakken içeri girdiler. Kaya beni görünce kaşları çatıldı. Hiç vakit kaybetmeden çetesiyle birlikte yanıma geldi.

"hayırdĩrr?" Deyip göz kırptığında resmen titredim.

"Sadece oturuyorum, hiçbir şey olmuyor" dedim.

"Belki küçük beynin şu anda farkında değil ama sen benim masamda oturuyorsun" dedi tehditkar bir tavırla.

"Hayirdirr! Babanın tapusu mu? Bu masa herkesin ortak malı olduğuna göre herkes oturur Kaya Ağaoğlu!" dedim bir başlıkla.

Sözlerimden sonra resmen gözlerinden ateş püskürtüyordu. Bir anda saçımı tutup beni yere fırlattı. Eğilip tekrar saçlarıma yapınca konuşmaya başladı, "Bir daha damarima basarsan olacaklardan hiç hoşlanmayacaksın" dedi ve yanımdan ayrıldı.

O kadar zayıftım ki... Bana destek olacak bir arkadaşım bile yoktu... (ben varim ☹️)

Ağlayarak tuvalete giderken biri beni belimden yakaladı. O anlık korku ve gerginlikten dolayı çığlık attım.

"Şşşt... sakin ol, Oguz ben" dediğinde daha çok korktum, resmen yağmurdan kaçıyordum ve doluya yakalandım. (niye atesi ekledim😉)

Yönümü çevirip gözyaşlarımla konuşmaya başladım ve "yeter artık, lütfen uğraşmayı bırak benimle... bak gerçekten yoruldum artık" dedim ve daha şiddetli ağlamaya başladım. Aniden beni tekrar belimden yakalayıp göğsüne yasladığında aniden şaşkına döndüm.

"Seni kim üzdü?" Çapkın bir sesle sordu, bu beni biraz rahatsız etti. Ellerimi göğsüne koydum ve ittim. (🤢)

"İlgin için teşekkür ederim ama gitmem gerekiyor" dedim ve yönümü değiştirip sınıfa gittim.

Okul müdürünün izniyle okuldan ayrıldım. Küçüklüğümden beri gittiğim parka gittim. Ve daha fazla dayanamadığım için ağlamaya başladım. Başımı kaldırıp derin bir nefes aldım ve gözlerimi kapattım.

BITTI CANIM CEVRIM ICI OLDUGUNDA ATICAM 😘 btw hikayeye kendimi de eklicem ve kendime birini (yavuz) ama onu sana sorucam 😛