Seni gördüğümde bir buz kütlesi kadar soğuktun
Seni tanıdığımda ise bir ateş parçası kadar yanıyordun aslında.
İçinde bir yerlerde savaşıyordun bilmediğin bir uçsuz bucaksız diyarda..Sonra bir rüyadan uyandım aslında o şimdiki sen bendim..
Meğerse rüyanın içinde ,ayna aynanın içinde,çocukluğum yatıyordu...Sessizce uyandırmadan bende izledim herşeyi.
Çünkü hatıralar uyandırılmaz
Sadece yaşanır...
Tıpkı bir fotoğraf karesi gibi
Renkli ama rüyasız bir anı...Beyaz ama renksiz bir kefendir anılar.
Sen gülünce canlanmıyorlar,
Sen ağlayınca ama uyanıyor ışık tutuyor geçmişe...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞAİRİM SENSİN
PoesiaNot: Çalışmalarım tamamen bana özgüdür. Benden izinsiz alınmasına müsaade göstermem... *** Şiir hayatta bağlayan tek tutkum Aslında hepimizin altında bir şair yattar... İstesekte istemesekete hepimizin hayattı mutlaka bir y...