KIEFER’s P.O.V
So Trinca and I made up and eventually naging okay na kaming dalawa.
I even asked her na pumunta sa friendly match namin so ayun, all in all yung plano ko for our monthsary turned out to be so good.
Hay, salamat at okay na rin kami.
Ngayon ang kailangan ko lang problemahin is to handle the team to win against our game with La Salle.
Alam kong kaya nila pero minsan napre-pressure eh.
Baka dahil champions kami at ayaw nilang matalo.
Especially dahil yung kakalabanin naming ay yung rival team namin.
Incoming Call:
Jeron
“Oh, pre? Napatawag ka?”
“Handa na ba kayo para mamaya?”
“Kayo ba handa na?”
Tumawa ako para hindi masyadong tensyonado ang pag-uusap namin.
Friends naman kami talaga ni Jeron kahit ‘yung schools namin rivals.
That’s usually the case between the Archers and Atenistas friendship.
It’s always been about the rivalry of our school.
“Ikaw talaga Kief, nagbibiro ka pa. Syempre naman. We’re ready to handle you. Good luck na pala.”
“Sa team niyo rin, good luck. Sana maganda game natin mamaya.”
“I’m expecting for that either Kief.”
Nakita ni Kiefer na ang teammates niya naghahanda na ng mga gamit nila at ready ng sumakay ng school bus papuntang DLSU.
“Sige Jeron, mukhang ready na kasi ‘yung bus na sasakyan namin papunta diyan. Kitakits na lang paps.”
Binaba ko na ang phone at tinext ko agad si Trinca na sumunod na lang papunta sa La Salle.
JERON’s P. O. V
“Pre, sa tingin mo manonood ba si Mika?”
Kinakabahan ako.
Pano kung nireject niya yung offer ko na manuod sa game naman?
Naku! Wala akong insperasyon maglaro kung ganun.
“Alam mo Kuys chill ka lang. Siguradong manonood yun. Palagi kayang sumusuporta ang lady spikers sa game natin. Ano ka ba?” –Tom
I guess tama nga si Tom.
Nag’nod lang ako sa kanya to indicate na I do agree with him.
Lumabas ako para makalanghap muna ng sariwang hangin.
Somehow, I needed a break dahil siguradong puno ng pressure itong laro namin mamaya.
Saktong paglabas ko sa locker room ay nakita ko si Mika na mukhang nagmamadaling lumakad papuntang kung saan man siya patungo.
Di ko alam eh.
Kakalabas ko lang kaya sa locker room.
Ayun nga sa sobrang pagmamadali niya mukhang di niya akong napansin lumabas.
So, I decided to call her to caught her attention.
“Mika!”
Bigla siyang natigilan.
