RUHUN SAVAŞI

GECE AKSOY

Öncelikle merhaba. Ben Sude ve evet bir kitap yazmaya çalışıyorum daha doğrusu deniyorum. Bazı psikolojik rahatsızlıklar vardır ve bizlerde de çoğu zaman bu psikolojik rahatsızlıklardan biri olabilir. Ben de bu duruma farkındalık olarak o kişilerin nasıl hissettikleri nasıl bir iç dünyaları olduğunu sizlere gösterebilmek için RUHUN SAVAŞI adlı bir kitap yazmaya karar verdim. Okurken karakterlerimizi anlayabileceğiniz onlarla empati kurabileceğiniz bir kitap olsun. İyi okumalar dilerim :)

.....

Saatlerdir odamdayım ne yapıyorum diye soracak olursanız hayal kuruyorum. Ama benim hayallerim biraz farklı olabiliyor annem her ne kadar bana bunun doğru olmadığını söylese de hayal kuruyorum işte sadece günün her saati diyebiliriz. NE dediğinizi duyar gibiyim ama doğru.

Bir gün yine odamdaydım hayal kurmaya başlamışım bunun farkında bile değilim üstelik. Kafamın içinde hayali karakterler var ve onlarla konuşuyorum. Bir zaman sonra sesli konuşmaya başlamışım ve hatta ayağa kalkıp sanki odamda biri varmış gibi hareket etmişim. Tüm bunları annem odaya girince fark ettim. Evet başta hayal kurduğumun farkındaydım hatta konuştuğumun bile ama sonradan bu çok normal bir şeymiş gibi oldu kendimi kaptırıp konuşmaya devam ettim. Bu beni rahatsız etmedi üstelik mutlu etti. Bunu ben küçük yaştan beri yaparım bu beni sakinleştirir.

Bu arada kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Gece Aksoy hayallerin kızı. Çocukluğundan beri hep yalnız olan, tüm dertlerini, acılarını içine atan hatta ve hatta göz yaşlarını susturan o kızım. İnsan bazı şeyler yaşıyor hayatı boyunca bazı dertler ediniyor kendine işte bazıları bu dertleri kolayca anlatıp kurtulabiliyorken bazıları da benim gibi sanki hiç üzülmemiş gibi hayatına devam etmeye çalışıyor. Ama dert bu bir zaman sonra kapınızı çalıyor. Sizde onu içeri almak zorunda kalıyorsunuz ve tüm ortalık bir kaos haline dönüşmesin diye kendinizle konuşmaya başlıyorsunuz kafanızda hayali karakterler türetiyorsunuz ve bu bir zaman sonra istem dışı bir davranışa dönüşüyor. Ama ben halimden memnunum hayali de olsa kafamda kurduğum insanlar var yanımda en azından yalnız değilim. Mutluyum ya da kendimi kandırıyorum.

Bu benim hikayem biliyorum bu satırları birileri okuyacak birileri benim de kapımı çalacak ama bunlar ne hayali arkadaşlarımdan biri ne de dertlerim olacak. Kapımı çalanlar benim gerçekten de var olan arkadaşlarım olacaklar buna tüm kalbimle inanıyorum.

.....

Annem odama girdiğinde yine beni konuşurken bulduğunda çıldırmak üzereydi bunu görebiliyordum. Ama sakin kalmaya çalışıyordu.

Kızım sen akıllanmayacak mısın yine hayal mi kuruyorsun Gece. Ben seninle konuşmadım mı uzun uzun kızım öyle birileri yok kendi kafanda kurup gerçeklikten kopma diye niye böyle yapıyorsun Gecem.

Anne evet konuştun ama bu benim bir aktivitem haline gelmiş ne yapayım yani kendimi öyle mutlu ediyorum. Hem arkadaşlarım vardı evet ama hani neredeler ben hiçbirini göremiyorum. Beni bu durumda yalnız bırakmamaları gerekiyordu ben onlara kendimi anlattığımda hepsi beni deli sanarak uzaklaştılar benden. Söyle bana anne ne yapayım şimdi ben?

Annem bir süre bir şey diyemedi sonrasında konuşmasına devam etti.

Evet kızım haklısın ama çık dışarı yeni insanlarla tanış. Hayatın devam ediyor Gece.

Ya anne bunu denemedim mi sanıyorsun denedim ama her dışarı çıktığımda durduramıyorum kendimi işte hayal kurmaya başlıyorum hemen.

Geçen gün bir kafede karşımda biri varmış gibi oturup onunla içimden sohbet ettim. Bir ara çok kaptırmışım kendimi gülmeye başladım. İnsanların bakışlarını görmen lazımdı anne bana bir deliymişim gibi bakıyorlardı. Benim gibilere hep aynı muamele yapılıyor anne biz de insanız bizim de duygularımız var ama kimse bunu anlamak istemiyor.

Haklısın kızım ne diyeyim bak ben sana ne demek için gelmiştim. Yeni bir psikolojik tedavi merkezi açılmış ama psikolojik tedavi merkezi gibi değil de daha çok bir okul gibi. Psikolojik rahatsızlıklar için yapılmış bir okul. Ben orayı aradım Gece senin için kendini kandırma kızım bu davranışların normal değil.

Anne bana sormadan nasıl böyle bir şey yapabilirsin ya. Ben çocuk değilim artık 20 yaşındayım benim düşüncelerimin hiç mi önemi yok sende

İtiraz istemiyorum Gece oraya gidilecek tedavi olunacak ve eve öyle gelinecek. Oraya gideceksin 3 ay boyunca tedavi olacaksın ve eve öyle geleceksin. Baban da ben de senin için endişeleniyoruz Gece ve biz bunu senin iyiliğin için yapıyoruz. Bize şuan kızabilirsin bağırıp çağırabilirsin ama biz kızımızın iyi olduğunu görmek istiyoruz o hayal dünyasından çıkıp gerçekliğe dönmesini istiyoruz.

Annem son sözlerini söyleyip odadan çıktı yine ben ve hayal dünyam geride kalmıştık. Bir yanım bunun iyi olacağını söylerken bir yanımda deliler gibi korkuyordu. Bir karar vermeliydim ya o okula gidecek ve tedavi olup çıkacaktım ya da bu yalnızlıkta boğulacaktım.

Ve kararımı verdim

Ben Gece Aksoy o okula gidecek ve kendi hikayemi kendim yazacağım.