【 15. Bölüm 】

134 8 7
                                    

Özet...
L.M

"Ben çıkıyorum, dikkat et, görüşürüz."
~Shoto

Deyip odadan 'kapıyı kilitleyerek' çıkmıştı.

"Sürünerek kaçmamı falan mı bekliyor bu?"
~Izuku

______________________________________

Shoto'nun evden çıkmasından yaklaşık 20 dakika geçmişti ve Izuku şimdiden sıkılmıştı. Shoto evdeyken hiç yoktan tek bir odada zaman geçirmiyordu. Zaten kırık bacağı yüzünden yürüyemiyordu da.

Odanın içine şöyle bir göz gezdirdi. Burası Shoto'nun yatak odasıydı. Dekoru oldukça güzeldi, koyu renkler ağırlıktaydı ve temiz, düzenliydi. İki tane kitaplık vardı ve içleri kitaplarla doluydu. Çok kitap okuyor olmalıydı.

Oturduğu yatağı inceledi. Yastığın kenarındaki kırık kaykay parçaları dikkatini çekti. Bu Shoto'nun kafasına vurarak kırdığı kaykaydı... Kaykay parçalarıyla mı uyumuştu? Kendini daha da üzgün hissetti. Kaykay yerine bir kitap veya başka bir şeyle vurabilirdi. Ama bu kadar önemli olduğunu bilemezdi.

Etrafı incelemeyi bitirdiğinde derin sessizlik içinde kafasındaki düşünceler bir bir açığa çıkmaya başlamıştı. Daha ne kadar burada kalacaktı? Shoto onu bırakacak mıydı ki? Onu burda tutarak ne yapmayı planlıyordu? Onu sevene kadar burada tutmaya devam edecek miydi gerçekten?

O bir katildi... Ayrıca çoklu kişilik bozukluğu olduğu barizdi. Ne zaman ne yapacağı belli olmazdı. Onu tekrar kızdırmaktan çok korkuyordu. Sırtındaki yanık ve paramparça olmuş bacak kemiği ona yeterince acı vermişti. Bir dahakine ne yapacağını tahmin bile edemiyordu.

Aslında eve gitse de pek bir şey fark etmezdi... Annesi yoktu sonuçta. Babası da yoktu. Tek başına yaşıyordu, arada sırada dedesi ona para yolluyordu. Bir şekilde geçiniyordu. Çok sık arayıp sormazlardı. Zaten okul da kapatılmıştı. Kaybolduğunun bile fark edildiğinden şüpheliydi.

Zihnindeki düşünceler onu iyice bunaltırken kendini geriye doğru yatağa bıraktı. Düşünmek istemiyordu. Sessizliği sevmemişti. Gözlerini kapatıp uyumaya çalıştı. Bütün oda ve yatak Shoto'nun kokusuyla sarılmıştı. Her ne kadar ondan korksa da tuhaf bir şekilde kokusu hoşuna gidiyor ve onu yatıştırıyordu. Neye benziyordu...? Belki vanilya...

Bilincinin yavaş yavaş kaydığını hissetti. Kısa sürede uykuya dalmıştı. Uzun zaman sonra huzurlu bir uyku uyuyordu. Bodrumda doğru düzgün uyuyamıyordu. Zaten sandalyeye de bağlıydı. Ama sonunda rahatlayabilmişti...

______________________________________

Melez genç önce AVM'ye gidip Çilli oğlan için birkaç kıyafet almış, ardından da markete uğrayıp ihtiyaçları alarak sonunda eve dönmüştü. Fakat evden çıktığından bu yana 2.5 saat geçmişti bile.

Kapıyı açarak poşetleri tek tek içeri geçirmiş, yiyecekleri buzdolabına ve dolaplara dizmişti. Ardından Çilli'ye aldığı kıyafetlerin olduğu poşetleri eline alıp odanın kapısına geldikten sonra poşetlerden bir tanesini yere bırakmış, cebinden anahtarı çıkararak kapıyı açmıştı.

'Seni Sevdiğim İçin' │ TodoDekuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin