''mert iyi misin?'' diye ellinci kere sordu Zeynep. ''ya Zeynep iyi işte anlasana! kaç kere sordun yeter bıktım!'' ''iyiyim Zeynep gerçekten.'' mert bilmem kaçıncı kez iyi olduğuna ikna etmeye çalışıyordu. ''Ayyy! yeter. ben acıktım Tarık gel yemek hazırlayalım. sanki öldü alt üstü dayak yemiş! '' tamam bende endişeleniyordum. ama Zeynep çok bunaltmıştı Neyse cidden acıktım. Bu ara fazla oburdum sanki.
''Tarık! hadi.'' hala oturuyor ya. ''geldim..!''
biz Tarık ile yemek hazırlarken Zeynep Mert'in yanında oturdu.
Tarık bu ara daha fazla yakışıklı geliyordu gözüme. söylemek istiyorum. karşısına geçip ben seni çok seviyorum ,sana aşığım demek istiyorum. ama korkuyorum..... onu kaybetmekten, onsuz kalmaktan.....
Çorba taştı ve ben düşüncelerimden sıyrıldım. ''of ya. dalmışım taştı işte. temizle şimdi ece bu ocağı.''
''tamam sakin ol civciv. hallederiz ,şimdi temizleriz hemen.'' of ''tamam'' biz mutfağı temizlerken Zeynep sofrayı kurmuştu ve işte yemek zamanı.
yemek yedikten sonra film izledik sohbet ettik
temsili resim
en son uykum geldiğini hatırlıyorum. sonra uykuya daldığımı ve birinin beni yatağa götürdüğünü....
Tarık'ın anlatımıyla
ece öylece uyuyakaldı film izlerken en son bir şeyler mırıldandı. ama anlamadım. böyle beli ve boynu ağrır diye kendi yatağıma yatırdım ve bende uyudum. ecenin yanında çok rahat uyuyordum yoksa kendimi çok yalnız hissediyordum. iyi ki varlardı olmasalar bu evde kalamazdım tek başıma büyük ihtimalle . aklıma o gece gelip duruyordu. Şehit haberi aldığımız o gece...
Ece'nin anlatımıyla
gözümü açtığımda karşımda bir yüz vardı. hayır bir yüz değil Tarık'ın yüzü vardı. kalbim dur durduğun yerde niye bu kadar hızlı atıyorsun. ben Tarık'ı izlerken birden gözünü açınca elim ayağıma dolaştı. ve uykulu bir gülüş duydum daha sonra uyku mahmuru o ses... aşık olduğum o ses.''Tamam sen izlemeye devam et ben uyumaya devam ediyim'' ''izlemiyorum ki ben seni. Hem benim burada ne işim var acaba.!!'' tamam kabul utandım. ''salonda uyudun kaldın bende buraya getirdim.'' tamam yakışıklı ve hayır bunu ona söylemicem.''tamam.''
aklıma gelenle sırıtmaya başladım. bugün okula kayýt yaptýracaktýk. ''Tarýk bugün okula gidicez saat kaç?!'' ''ooo! 12.30 olmuþ kalk hazýrlan hýzlýca gidelim yoksa geç kalýcaz.'' ''tamam ben hemen eve gidip hazýrlanýcam. Arabayý alýp kapýda beklerim. sende hýzlý ol!'' hemen eve gidip hazýrlanmaya baþladým.
bir tayt ve üstüne siyah bir swet geçirdim. hýzlýca sacýmý topladým ve hafif bir makyaj yaptým. 20dk sonra evden çýktým. Tarýk sokakta bekliyordu. hemen arabaya bindim, Tarýk yanýma oturduðunda gaza bastým.
okula vardýðýmýzda saat 13.30 tu. koþarak içeri girdik. hýzlýca kayýt iþlemlerini baþlattýk.
-''Tarýk Bey soy adýnýz?''
-''Anne adý?'' gibi sorular sordu. hepsine tek tek cevap verdi. Taaki;
-''Baba adý?'' diye sorana kadar. Tarýk durgunca cevap verdi: ''Yusuf SARCA'' içim daraldý ve daha sonra daha da yýkýcý bir soru sordu;
-''babanýz sað mý?'' o an gözlerim doldu . Tarýk cevap veremedi. ben sesim titreyerek : '' ikimizin de babasý ÞEHÝT oldu .'' dedim
kadýn ''baþýnýz sað olsun çok üzgünüm'' ''vatan sað olsun '' Tarýk ile ayný anda konuþtuðumuzda biraz kendimi toplamýþtým. bende ayný sorulara cevap verdikten sonra ikimize son bir soru sordu:
-''asker olmayý neden istiyorsunuz?'' önce ben cevap verdim: ''babalarýmýzýn bize býraktýðý emaneti, vatanýmýzý canýmýz pahasýna korumak için istiyoruz.'' Tarýk beni onaylayacak sesler çýkardý, baþka bir þey söylemedi. daha sonra iletiþim bilgilerimizi verip oradan ayrýldýk.
bir kafeye gidip oturduk. kafede bir kýz vardý. çok tanýdýk gelmiþti ama hatýrlayamadým. neyse çokta önemli deðildi. kýz Tarýk'ý görünce sýrýtmaya baþladý. Eee.. sanýrým kýskanmýþtým.
Tarýk'a baktýðýmda kýza el sallýyordu. '' noluyo Tarýk?'' diye sinirle sorduðumda gülümsedi. ''lisede bizim sýnýftaki Sude. kýskanmana gerek yok.'' Allah'ým asýl bu kýzý kýskanmam gerek. bu kýz lisede Tarýk'tan hoþlanýyordu. '' '' neyse ya hadi eve gidelim. ayrýca kýskandýðým falan yok!'' Tarýk gülerek ''sen git ben biraz Sude ile konuþup gelirim.'' ''iyi sen konuþ Sudeciðin ile bende gider komþumuz Ahmetle konuþurum. umarým görüþmeyiz!'' sinirle kafeden çýktým. bizim Ahmet diye bir komþumuz yoktu ki. ayrýca onunla konuþacak neyi olabilirdi ki. arkama baktýðýmda Tarýk yoktu. otursun bakalým Sude ile. sinirle telefonumu çýkardým ve en sevdiðim ama hep dalgasýna aldýðým o þarkýyý açtým kulaklýðýmý taktým. bu þarkýyý ciddiye almýyordum. çünkü böyle bir þey düþünmemiþtim ama sanýrým artýk düþünüyordum. þarkýyý mýrýldanmaya baþladým.
''sen ona aþýksýn
sen ona aþýksýn
tek bir söz söyleme boþver.''
evett geldik bir bölümün daha sonuna
bu bölüm biraz geç geldi kusura bakmayýn.
okul deðiþikliði sebebi ile biraz konu yetiþtirmem gerekiyordu. bundan sonra elimden geldiðince hýzlý bölüm atmaya çalýþacaðým.
bölüm sizce nasldý?
oy ve yorum yaparsanýz sevinirim iyi akþamlar canlarým<33