Sevgili meselesi ʚSopeɞ

ʚ2ɞ

"Bunlar size olur, bu da bebişe olur, ben ikinize havlu da çıkarayım"

Yoongi kucağında kızı, merakla oradan oraya koşup kendisine ve bebeğe bir şeyler hazırlayan Luna ya bakıyordu.

"Gerek yok bayım, hava bira-"

Sinirle ona dönüp iki elini beline koydu Hoseok, kasları çatılmış, sinirle ağır bir çiçek kokan feromonlarını yayıyordu.

"Gururunu kenara bırak! Kendini düşünmüyorsan kucağındaki canı düşün, kalk banyo yap. Hasta olacaksınız. Bende size yiyecek bir şeyler yaparım, bebek için süt var evde."

Sustu Yoongi, Luna odadan çıkınca kucağında, daha gözlerini açık tutamayan bebeğinin alnını öptü.

"Sana bu hayatı yaşattığım için özür dilerim"

Luna elinde iki havluyla dönünce sustu tekrar, havluları yatağın üzerine koyan Hoseok bir şey demeden odadan çıkıp mutfağa geçti.

Diyecek pek bir şey yoktu, bu Luna ya minnettardı Yoongi, onu tanımamasına, ismini bile bilmemesine rağmen evini açmış, şimdi giydirip birazdan besleyecekti.

Yavaşça kalktı, Lunanın dediğini yapıp banyoya girdi. Sıcak suda kendini de kızını da özenle yıkayıp verdiği kıyafetleri giydi, kızının tektük olan saçlarını kurulayıp kendi nemli saçlarıyla odadan çıktı.

Minik bebek acıkmış, ağlamaya hazır bir şekilde huysuzlanmaya başlamıştı.

Evi biraz dolaşarak mutfağa girdi, Luna güzel bir sofra hazırlamış, elinde biberon ile onları bekliyordu.

Kendi de üzerini değiştirmişti.
Siyah, saten bir gecelik takımı giymiş, takılarını ve makyajını çıkarmıştı, açıkçası Yoongiye göre bu sade haliyle daha güzeldi Luna.

Hoseok gülümseyerek ağlamaya başlayan bebeği kucağına aldı, Yoongiye sandalyeyi gösterdi.

"Ben yedim, sen ye bende bu tatlı şeyi besleyeyim"

İtiraz etmeden oturdu Yoongi, cazip bir teklifti ne diye bilirdi ki?

"Adı Se-kyung"

Hoseok tebessümle bebeğin ağzına biberonu dayadı, miniğin sütü içişini izlerken tebessüm etmesini önleyemedi.

Bebekleri severdi, cennet kokulu minik masum canlar...

"Adınız nedir?"

Kalın sesin sahibine döndü, beyaz tenli adamı kısaca süzüp gözlerini tekrar uyumak üzere olan bebeğe çevirdi.

"Jung Hoseok, sizin?"

"Min Yoongi"

Neler olduğunu merak ediyordu Hoseok, bu güzel bebeğin annesini, neden bu havada dışarıda olduklarını?

Yine de sormadı, beta fazlaca üzgün ve yorgun gözüküyordu zaten.

Uyuyan bebekle yavaşça mutfaktan çıktı, az önce Yoongilerin az önce kullandığı misafir odasına geçip bebeği beşiğe yatırdı.

Ablası ve yiğeni gelince bu odada kalıyordu, bebek eşyalarını taşımak ablası için yük olacağından genelde burada bırakıyordu kıyafetleri.

Se-kyung burada kaldığı sürece temel ihtiyaç konusunda sıkıntı çekmeyecekti.

Kızın üzerini güzelce örtüp kolları arasına oyuncak bıraktı, bebek telsizini çalıştırıp diğerini yanına alarak odadan çıktı, mutfağa döndüğünde Yoongi boş boş tabağa bakıyordu.

Konuşmadı, boşalmış tabakları aldı, yavaşça mutfağı toplayıp kahve yapmaya başladı.

İçeride bir sessizlik hakimdi, bütün ev kahve, bebek ve luna'nın güzel feromonları kokuyordu.

"Teşekkür ederim, söz veriyorum bir işe girer girmez rahatsızlık vermeyi bırakacağım"

Masanın altından yumruğunu sıkıyordu Yoongi.
Düştüğü bu durumdan nefret ediyordu.

Gülümseyerek kahveyi adamın önüne bıraktı Hoseok, karşısına oturdu.

"Bebeğin daha çok küçük, biraz büyüyene kadar çalışmamalısın, onunla olmalısın"

"Ben hallederim"

"Bayım, böyle yapıp bebeğinizi düşünmemeye devam ederseniz sizi sosyal hizmetlere şikayet ederim"

Şokla kalakaldı Yoongi.

Az önceden beri kibar ve iyi olan lunadan böyle bir tehdit beklemiyordu.

Yine de luna'nın haklı olduğunu bildiğinden sustu, Hoseok devam etti.

"Maaşım üçümüze yeter, yorgun gözüküyorsunuz, yarın daha detaylı konuşuruz"

Yavaşça kalkıp mutfaktan çıktı, balkona geçtiğinde sevgilisini aramaya anca vakti oldu.

"Aşkımmm"

"Güzelim? Daha yeni mi geçtin eve? Çok geç olmadı mı?"

"Ah şey... Yolda bebekli bir beta gördüm, ona yardım ettim"

"... Beta erkek mi? Kız mı?"

"Jimin! Kes kıskançlığı. Bebeği var hem"

"Daha bir şey demedim bile"

"Deme de zaten! Neyse ben çooook yorgunum. Yarın görüşürüz aşkım"

"Görüşürüz güzelim"