alleen

hoofdstuk 5

"tringgggggg!!!" doet mijn wekker. Het weekend is weer voorbij. Vandaag begint de ellende weer. Ik gooi het dekbed met een zwaai van me af en trek mijn lekkere warme pantoffeltjes aan. Ik loop naar beneden en maak een kommetje met muesli. Eenmaal klaar met eten en aangekleed pak ik mijn fiets uit de garage en fiets met een rustig tempo naar school. Onderweg doe ik mijn oortjes in en luister naar dat lekkere nummer van Anouk. Als ik muziek luister lijkt het net alsof ik vlieg. Op school zie ik catlin en haar trutjes al weer staan. Ik probeer niet naar ze te kijken maar ze komen naar met toe gelopen. "Zo, heb je je prachtige boementjes jasje weer aangedaan." zegt Catlin met een grijns op haar gezicht. Haar trutjes (vriendinnen) beginnen te lachen. "En die tas dan. Had je geen beter kunnen kopen? Welk merk is het eigenlijk, tweedehands." zegt Catlin kattig. Ik duw mijn fiets naar voren en loop naar de fietsenstalling. Ik durf niet achterom te kijken om te kijken of ze met me mee lopen. Ik zet mijn fiets in het fietsenrek en zie dat ze niet achter me aan lopen. Ik zucht van opluchting. Ik loop terug naar de school. "Auuuu" roep ik. Ik lig lang uit op de grond. Ik voel aan mijn gezicht het bloed. Om mij heen staan mensen te lachen. Ik kijk omhoog en zie Catlin, die het aller hardst lacht. Ik struikelde, over een draadje zie ik. Ik sta op en pak mijn fiets en fiets terug naar huis. Opde fiets rollen mijn tranen een voor een over mijn wangen. Waarom moeten ze altijd mij hebben denk ik. Ik zet de fiets tegen de muur van mijn huis aan en draai de voordeur open. Mijn moeder komt aangelopen. "Wat is er gebeurd Lisa?" vraagt mijn moeder. "ongeluk gehad met mijn fiets." lieg ik. Mijn moeder brengt me naar de bank en maakt mijn voorhoofd schoon, met een doekje. Ik ga languit op de bank liggen en val inslaap.