alleen

hoofdstuk 2

Zuchtend stap ik de voordeur uit, en loop naar het schuurtje om mijn fiets te pakken. De eerste dag op de middelbare school gaat beginnen. Stiekem heb ik er best zin in, maar ben ik ook best wel zenuwachtig. In een rustig tempo fiets ik naar de school. Al voor de school lopen of fietsen er heel veel leerlingen en allemaal gaan ze naar deze school. Ik stap van mijn fiets af een loop het schoolplein op. Ik zie dat er veel mensen in groepjes staan. Ik ben alleen helemaal alleen. Ze zeggen dat je altijd snel nieuwe vrienden maakt, waar je ook bent. Ik kijk naar verschillende kinderen die langslopen. De meeste kinderen hebben hetzelfde merk dat of schoenen. Ik niet, ik ben altijd net liever iets anders dan andere. Ik pak een formulier uit mijn rugzak en kijk in welk lokaal ik moet zijn. Rustig loop ik door de ingang van de school naar binnen. Overal hangen bordjes met de lokalen waar ze precies zijn. Ook zie ik lokaal 1.30 staan, daar moet ik zijn. Ik loop de trap op naar lokaal 1.30. In het lokaal zit een groepje meisjes te kletsen. Ik kijk ze aan "hoi" zeg ik. "Ik ben Lisa en jullie heten?" De meisjes kijken me aan, maar zeggen niks. Ik negeer het maar en loop naar een tafeltje achterin. Nog even blijft het in mijn gedachten hangen maar al snel ben ik het weer vergeten. Het lokaal zit helemaal vol, alleen naast mij Zit nog niemand. Onze mentor is binnen en stelt zich voor "hallo, allemaal ik ben meneer steenkamp en ik ben wiskunde docent." Opeens gaat de deur open. Een meisje met lange donkere bruine haren loopt naar binnen. "Waar kom jij vandaan?" Vraagt steenkamp. "Ik ben te laat verslapen." Zegt het meisje. "Oke voor deze ene keer mag je gaan zitten. Ga maar achterin zitten naast Lisa was het toch he?" Ik knik ja. Het meisje gaat met tegen zin naast me zitten en doet net alsof ze me niet ziet