Beni Sev

1:İlk farkındalık

Merhabalar,umarım hikayemi okurken beğenirsiniz.

Dicle Karaca

"Kızım sen sapık mısın?" Arkadaşıma kaşlarımı çatarak baktım "ne diyorsun ya?" Gizem kafasını iki yana salladı "yalansa yalan de! Hem açılmıyorsun hemde çocuğu takip ediyorsun." Ona burun kıvırıp bakışlarımı çevirdim,odak noktam tekrar Pamir olmuştu. Yanında ki arkadaşı Can ile hayvan gibi gülerek bir birbirlerine vuruyorlar ve daha çok gülüyolardı,bütün okul onlara garip bakışlar atarken onların umrunda dahi olmuyordu.

Pamirin sevdiğim yanlarından birisiydi bu,eğlendiği zaman rezil olucam korkusunu umursamazdı. O an nasıl isterse öyle davranırdı,şuan olduğu gibi. Gülmeleri sonunda bitmişti ama ikiside gülmekten pancar gibi kızarmışlardı,bu kadar komik olan neydi acaba?

Gizem artık beni umursamayı bırakmış yeni flörtü ile konuşuyordu,32 diş sırıtmasından bunu anlamıştım.

Vay canına,bu zeka nereden?

Bende diyorum nerede kaldı fadik! Pamirlerin yanına iki kız gelince omuzlarım düştü,klasikleşmiş bir görüntüydi benim için. İkiside gerçekten yakışıklı çocuklardı,eh kendine güvenen kızlarda hemen diplerinde bitiyordu haliyle. Pamir kızlar gelince ciddileşerek onları izlemeye başladı,keşke benide izleseydi.

"Dicle 1 hafta sonra mezun olucaz,herkes farklı yerlere göç edicek. Eğer şuan ona açılmazsan veya bir adım atmazsan bir daha fırsatın olmayacak,onu unutmak kolayda olmaz senin için. 4 yıldır plotoniksin resmen!" Gizemin haklılık akan konuşmasıyla iç çektim "kaderimde varsa karşılaşırım..." Bu aslında kısaca 'beni dövsen bile onun yanına gidip konuşmam' demekti.Biliyordum son 1 haftam kalmıştı,hatta 1 haftam bile kalmamıştı çünkü okula gelmeyeceğini biliyordum.

Canımı sıkan bu gerçek ile tekrar onlara odaklandım,kızlar kıkırdayarak bir şeyler konuşuyordu Pamir onlarla ilgilenmeyip telefonuyla oynamaya başlamıştı Can ise kızlar ile büyük ihtimalle ayıp olmasın diye konuşuyordu çünkü yüz tipi 'yardım!' diye bağırıyordu,istemeden güldüm bu hallerine,ne kadar yakışıklı olsalar bile çevrelerinde bulunan kızlara oyuncak muamelesi yapan o iğrenç kişilerden değillerdi.

Bakışlarım tekrar ilk göz ağrıma değdiğinde gözlerim irileşti,bana bakıyo. Pamir.Bana.Bakıyo.PAMİR BANA BAKIYO!

Aniden kafamı çevirip etrafı izliyormuş gibi yapmaya başladım "Gizem,gizem çaktırmadan onlara bak acil!" Gizem etrafa baka baka bakışlarını onlara çevirdi ama çok oyalanmadan tekrar başka yönlere bakmaya başladı "Pamir gülerek buraya bakıyo!" Gözlerim yerinden çıkmak üzereydi,heyecandan elim ayağıma girmişti resmen! Aniden telefonum çalınca titreyen ellerimle çıkardım,annem arıyordu "annecim-" annemin sesi yerine başka bir kadının sesini duyunca konuşmamı yarıda bıraktım ve kaşlarımı çattım "iyi günler,Dilek Karaca yaşadığı trafik kazası sebebiyle şuanda ameliyatta. Yakınlarına ulaşmak için telefondan sizi arıyorum." Konuşma yetimi kaybetmiş gibi öylece yere odaklandım "alo,alo? Orada mısınız?!" Yutkundum "hangi,hangi hastahane?" Adresi aldığım gibi telefonu cebime koydum.

"Diclem,betin benzin attı ne oluyor?" Gizeme baktığımda burnumun sızladığını hissetmiştim "Gizem,ben gidiyorum. Anneme gitmem lazım!" Daha fazla konuşmadan okulun kapısına doğru koşmaya başlamıştım. Okulun son haftası olduğu için güvenlik giren çıkanı pek takmıyordu,kimseye hesap vermeden koşarak çıktım.

Anneme yetişmeliydim...

Yazardan
Dicle arkasında meraklı bıraktığı kişilerden habersiz ağlıyarak koşuyordu,Gizem bir süre idrak etmeye çalışmış sonrasında aniden arkadaşının peşinden koşmaya başlamıştı. Pamir ise telefonla konuşan kızın aniden renk atmasını anlamaya çalışıyordu,daha demin ondan utanan kız gitmiş yerine dokunsa ağlıyacak bir kız gelmişti "Can,ne oluyor?" Canda koşarak giden kızların arkasından bakıyordu "anlamadım abi,gidelim mi?" Pamir sevdiği kızın dolu dolu olan gözlerini görmüştü,Can ile birlikte hemen okuşdan çıkıp kızların peşinden koşmaya başlamışlardı.

Etrafaki insanlar koşan gençlere garip garip bakıyorlardı,bazıları arkadaş olduklarını düşünürken bazıları oğlanalrın bu kızları rahatsız ettiğini düşünmüştü,yakında olan hastahaneye gelen Dicle içeriye koşarak girmişti arkasından Gizem girmişti,Can ve Pamir hastahaneyi görünce biraz stres olmuşlardı. Neden buraya gelmişlerdi?

Kızları bir süre izlediler,koşarak merdivenlere yöneldiklerinde çocuklarda peşlerinden gitmişlerdi. Dicle annesinin olduğu ameliyathanaye gelmiş ve öylece kapıya bakmaya başlamıştı "Gizem,annem..." gözlerinden akan yaşlarla öylece kapıya bakıyordu "Diclem yapma,sakin ol. Hadi gel oturalım,Dilek teyzeme ne olabilir ki?" Dicle kendini sandalyeye bırakıp yeri izlemeye başladı,onun annesinden başka kimsesi yoktu.

Babasıda bir trafik kazasında can vermişti,sıra annesinde miydi?

Ameliyathanenin kapısı açıldı,içeriden yaşlı bir adam ve genç bir kadın çıktı "başınız sağ olsun..." Dicle doktorun ağzından çıkanlar ile neye uğradığını şaşırdı "yanlış oldu,benim annem yaşıyor." Doktor yutkundu,bu habe vermek onun için hep zor olmuştu.

"Annem nerede? Çıkarın artık!" Dicle kendini kaybetmemek için direniyordu "gitme! Annemi getirin,annem içeride kaldı,gitme!" Dicle doktora koşucakken arkadaşı tutmuş ve sıkı sıkı sarılmıştı,kısa süre içinde yaşadıkları şeyler üzerine binmişti "Gizem,annem öldü mü?" Dicle hareket edemediğini hissediyordu,birden bire gözleri kaymıştı.

Gizem kollarının arasından kayan kızla çığlık atınca Can ve Pamir koşarak yanlarına gelmişlerdi "DOKTOR!" Pamir gür sesiyle bağırıp bir yandan Dicleyi kucaklamıştı,Gizem ağlıyarak baygın arkadaşına bakıyordu,sedye getiren hemşireler Dicleyi alıp bir odaya götürdüklerinde Gizem koltuğa çökmüş başını sıvazlıyordu.

"Dilek Hanım,öldü mü?" Gizem başını kaldırdı ve karşısında dikilen ikiliye bakıp iç çekti "buradan gidin." Pamir kaşlarını çatıp konuşacağı esnada Gizem ayaklandı ve onu susturdu "yıllardır ikinizinde bir birine olan aşkınızı biliyorum Pamir ama şuan olmaz. Daha yarım saat önce senin ona bakmandan heyecanlanan arkadaşım annesini kaybetti,nasıl bir boşlukta olduğunu anlamıyor musun? Eğer şimdi yanında olursan senden uzaklaşması güçleşir,kırılgan olur. Eğer kaderiniz birse tekrar birleşirsiniz ama şuan olmaz." Pamir konuşmadı "telefonunu ver,en azından haberimiz olsun." Gizem iç çekip Can'a baktı "0555***" Can numarayı kayıt edince ikili hastahaneden çıkmıştı ama gitmemişlerdi. Banklardan birine oturmuşlardı,ikiside konuşmuyor öylece ileriye bakıyolardı...

Bitt,bitti,bittiiiiiii