"Hayatta hep güzel tesadüfler olmayabilir,olmak zorunda değil!
Bazen tesadüfler çok acı verebilir ama
o acı bir süre sonra mutlulukta verebilir,daha çok acıda...Asla ama asla bir daha mutlu olamayacağınızı düşünmeyin,asla ümidinizi kesmeyin ...ÇÜNKÜ MUTLAKA BİR ÇIKIŞ YOLU VARDIR"
"Baba,nerede bu VEYSEL URAS? gidip haddini bildireyim"dedim.Çok kızgındım.
Babam ellerini omuzlarıma koyarak
"Asla,asla gidemezsin kızım.Bu çok tehlikeli.Helede yalnız" dedi endişeli bir şekilde.Arkadan bir ses;
"Ben Haziran'la birlikte giderim"dedi.
Bu ses Sarp'a aitti.Koltuğun üzerindeki montunu alıp yanıma geldi.
Babam"Bak Sarp gelirse gidebilirsin"dedi Sarp'a bakarak.Yani bence Sarp'ın gelmesine gerek yoktu.
Ben kendimi tekte savunabilirdim ama babam Sarp gelmesse gidemeyeceğimi söylemişti.
Bende mecburen kabul ettim.
O Veysel Uras'ı görmem lazımdı.
Derin bir nefes alarak;
"Tamam...gelsin"dedim.Babam onun adresini verdi.Ben ile Sarp arabaya binip yola çıktık.( Ben hala Sarp'tan utanıyordum)gittiğimiz yere kadar ikimizde ağzımızı açmadık.
Geldiğimizde pavyona benzer bir yerdi.
Hatta galiba pavyondu.İçeri girdiğimizde kırmızı ışıklar her yeri sarmıştı.
Sahnede bir kadın şarkı söylüyordu.
Sarp'ta yanımda yürüyordu.
Yürürken takım elbiseli gözlüklü bir adam(içerde niye gözlük takmış da(!))yanımıza gelerek;
"Buyrun.Ne istemiştiniz?dedi.Adamın gözünü bile göremiyordum.Bana mı yoksa Sarp amı bakıyordu?Bende adamın gözünü görmeye çalışarak;
"Veysel...Veysel Uras'ı görmeye geldik,onunla konuşacaklarımız var"dedim.Sarp bana şaşkın şaşkın bakıyordu.Niye bana öyle bakıyordu ki?
Yavaş yavaş heyecan artıyor...Veysel gerçekte kim?Ne için Hakan'a düşman?
Bekleyin önümüzdeki bölümleri merak ediyorsanız takip etmeyi ve oy atmayı unutmayın🥰❤️🩹SİZİ SEVİYORUM
