SIR PERDESİ

(5)

Bölüm şarkısı : Sezen Aksu: Tükeneceğiz

"Bazı duygular vardı , içinden attıkça içine işleyen. Haykırdığını sandıkça aslında fısıltıya dönüşen. Benim için aşk sürekli haykırdığım ama sevdiğim adamın fısıltımı dâhi duymayışıydı..."

(...)

Sabah gözümü açtığımda aşağıdan tabak çanak sesleri geliyordu. Yataktan kalkıp lavaboya girip elimi yüzümü yıkadım. Üstüme bir eşofman takımı giyip aşağı indim. Mutfak kapısında gördüklerim ile kapının önünde kalakaldım. Annem ile babam birlikte kahvaltı hazırlıyorlardı. El çırpmamak için kendimi zor tuttum.

" Sedat Şanlı çekil ayağımın altından." Dedi annem gülesim geldi.

"Çekilemem kahvaltı hazırlıyorum kızlarıma." Babam kızlarıma derken sanırım annemi de içine katmıştı.

"Bunca zamandır ben hazırlıyorum yaparım yine."

Evet kesinlikle anneme çekmiştim bu konuda. Yapılanı asla unutmuyordu.

"Tamam bundan sonra da ben yapayım."

Babam resmen annem sevinsin diye mutfağa kadar girmişti.

" On üç  yıl boyunca yapmadıklarını on üç yıl aradan sonra da yapma!"

Babamın elinde tuttuğu tabak titredi, bazı sözler kurşun kadar acı verebiliyordu.

"On üç yıl önce yaptıkların  on üç yıl sonra sonrasını unutturmaz." Dediğinde annemin sesindeki acı beni kahretti. Sessiz adımlarla indiğim merdivenleri geri çıkıp oturdum. Beni görmemişlerdi ve babam geldiği gibi gitmişti. Kapanan kapı sesinden anlamıştım ,bu babamın gidişiydi.

Aralarında olan kırgınlık neydi? Neden unutulup gitmiyordu bir türlü?

"Neden burada oturuyorsun." Ablamın sesi ile irkildim ,ablamın geldiğini görmemiştim.

"Seni bekledim, babam gitti."

Ablamın dudağının köşesi kıvrıldı alaya alır gibiydi.

"Kahvaltı hazır kızlar ,hadi yapın."Sesinden sonra bir kapı sesi daha geldi. Ablamla aşağı inince odasına gitmişti.

"Ne bekliyorduk ki aile gibi oturup kahvaltı yapmayı mı?"dediğinde "Evet." Dedim.

"Saçmalama bu olan hayal gücüne hayranım."dediğinde ablama  gördüklerimden bahsetmedim.

"Fatih'le buluşacağım yanında kardeşi de olacak."

"Ne güzel."

"Sabah uyandığımda çok güzel mesaj atmış seviyorum ya." Dediğinde yüzümü buruşturdum.

"İyi ne güzel, bak diyordun evlendiğimde ikisi de yan yana gelmez haber et vurulayım bak nasıl bir araya geliyorlar."

Ablam önündeki zeytinden kafama attı.

"Saçma sapan konuşma."

Sessizce kahvaltıya devam ettik. Ablama yardım için ayağa kalktığımda ise bırakmadı. Tek başına masayı toplayıp yukarı hazırlanmaya çıktı. Aklım annemde kaldığı için ikimize kahve yapmak için ayaklandım .

Cezveye iki fincan su koydum kahveye koyup ocağın altını açtım. Kaynamasını beklerken ablam"Ben çıktım." Diye kapıyı kapattı.

Kahveyi bol köpüklü severdi annem. Yavaş ve dikkatli adımlarla annemin kapısının önüne kadar geldim. Yavaşça tıklatıp" Gelebilir miyim?"Dediğimde annemin "Gel."demesini duymadan girmedim içeriye.