SIR PERDESİ

(1)

Bölüm şarkısı: Selami Şahin & Burcu Güneş: Ben Bir Tek Kadın (Adam ) Sevdim

" Bana bir kalp verdiler sonra da seni, önce seni sevdim sonra kalbimin olduğunu hissettim .
Ben seni hep sevdim , şimdi sevmekten nasıl vazgeçerim? "

...

"Fikrimin ince gülü, kalbimin şen bülbülü

O gün ki gördüm seni , yaktın ah yaktın beni"

Seslerini duyuyordum , bu annemin en sevdiği parça. Sanki içine attıklarını haykırıyor ama hep hoş bir tınıda devam ediyor. Gözlerimi açtığımda kızartılmış ekmek kokusunun odama kadar sindiğini fark ettim. Bu kokuyu seviyorum ,beni bir yuvada hissettiriyordu.

Üstüme yatağımın yanındaki ince hırkayı geçirerek, gıcırdayan tahta merdivenden indim. Annem çayları dolduruyordu. Benim gibi açık kestane saçlarını örmüştü. Saçlarında beyazları vardı ama saçlarına tek bir boya fırçası vurmamıştı. Telefonundan şarkıyı açıp neşeli bir şekilde kahvaltı hazırlıyordu.

"Günaydın Pınar sultan . " Neşeyle ona sarıldım. Benim olduğumu fark edip karşılık verdi.
" Günaydın Ahu'm . " Dedi. Anlaşılan ablam daha uyanmamıştı.

" Ablam yokmu?"

" Yok kızım dün gelmedi ki, biraz rahatsızmış babanın yanında. "

Annemin hazırladığı masaya oturup kızarmış ekmekten aldım . Annem yine düşüncelere dalmıştı.

"Anne."

"Kızım ablanın git bir nasılmış, söyle annem seni bekliyor de bakalım. "  Gözlerimi irice açarak ona baktım .

" Kahvaltı yapıyorum. "

" Gelince yaparsın. "

"Anne... "

" Hadi bak aklım kalır vallahi. " Diyince el mecbur masadan kalktım. Telefonunu eline alınca, "Niye bizi ordayken aramıyorsun da mesaj atıyorsun? "Kapı eşiğine yasalanarak sordum. O ise bana baktı ve anla kızım der gibi  ama anlamadım. Sonra telefonundan şarkıya kaldığı yerden devam etti . Annem iki katlı bir evde kalıyordu, ev gayet iyiydi sanırım merdivenleri hariç. Sadece eskiyen merdivenlere bakım yaptırmıyordu, yapmamıza da izin vermiyordu. Anısı var gibiydi o merdivenlere ait. Sağlam diyip duruyordu ama sağlam değildi. Odama girip kıyafetlerimi değiştirdim. Saate baktığımda on bire yaklaştığını fark ettim . Hızlı gidersem babamın kahve saatine yetişebilirdim.

Merdivenlerden koşarak indim . Annem arkamdan "Dikkat et ." Diye bağırdı. Arabaya binip evin yolunu tuttum. Birbirlerine yakın oturuyorlardı. On dakika uzaklıkta sayılırdı. Bazen sık sık düşünüyorum ,babam hiç annemin kapısına geldi mi diye ya da annem pencere önünde bekledi mi? Bilmiyorum ama aralarındaki sevgi hala devam ediyor bunu çok iyi biliyorum. Eve vardığımda arabadan inip karşı eve baktım. İç çektim istemsizce. Anahtarı kapıya yerleştirdim. Karşı evin kapısı açıldı ve içeriden çıktı.

Emine teyze de peşinden çıktı. Beni görünce gülümsemesi daha da büyüdü zaten sürekli gülümseyen bir kadındı.
"Ahu kızım nasılsın? " Diye seslendi bana doğru. Karşı ev ile aramızda sadece yedi adım vardı . Yedi adım ileri doğru yürüdüm.

"İyiyim Emine teyze sen nasılsın? "Diye sordum. " Ne bu güzellik Ahu hanım. "

Dedi Çınar. Şaşırdım ona göre değildi bu laflar . Kalbim hızla çarpmaya başladı. Titrek bir sesle " Teşekkür ederim. "
Benimle ne zaman bu tarz konuşsa titriyordum.
"Her zamanki hali maşallah benim kızıma . Annen ne yapıyor kızım ?" Emine teyze sanırım anneme gidecekti.
" Ne yapsın evde , ablam rahatsız ona bakmaya geldim bende. " Başka bir şeyler söylesin dedim kalbim yeniden heyecanla çarpsın istedim ama söylemedi. Her zaman yaptığını yapıp arkasını dönüp gitti. Her zamanki gibi arkasında kaldım bende. Emine teyze ile veda ettikten sonra yedi adım atıp eve doğru gittim .