ÖÖ 10.22
"Jisung buradayız!"
"Geldim."
"Nasılsın?"
"İyiyim sen bebek ekmeğim?"
"Değilsin değilmi?"
"..."
"Jisung ne zaman fark ettin?"
"Oldu baya şeyde işte chanın bana baktığı zamanlar."
"Ama ilerlememiştir değilmi çok olmadı sonuçta?"
"Geç fark etmişiz."
"Oh jisung."
Felixin sarılması iyi gelmişti nedense
"Ee Minhoyla aran nasıl?"
"Güzel."
"Kesin birşey daha var."
"Ama sır kalacak tamammı?"
"Hadi söyle söyle."
"Biz minhoya çıkıyoruz."
"NE"
"Ufff olaya gel işte..."
....
"Anne? Ben geldim geç kaldığım için özür dilerimmm."
"Anne?"
"Jisung-ah?.."
"Anne nerdesin?"
"Minho.."
"Ne oldu Minhoya?"
"Hem sen ağladınmı?"
"Odada jisung o, kriz geçiriyordu herşeyi yıktı-"
"Sen beni burda bekle."
"Minho-yah?"
"Gelme jisung!"
"Neden?"
"Sadece gelme!"
"Ne oldu benim Minhom'a hm?"
"Jisung...."
"Hm?"
"Sen öldüğünde ne yapacağım ben?"
"Minho.."
Kapıyı açıp içeriye daldığımda şaşkınlıktan konuşamamıştım..
Yerlerde cam kırıkları masanın üstundekiler yerdeydi Minho kenara oturmuş dolu gözleriyle kanlı bileklerine ve bana bakıyordu.
"Minho iyimisin!"
"Jisung.. Yapamadım olmadı"
"Neyi Minho?"
"Acıyor jisung, çok acıyor kollarım ama en çokta kalbim jisung."
"Ah bebeğim ben burdayım.. iyiyim ben."
"Ölüyorsun jisung sen."
"Ölmüyorum."
"Ölüyorsun.."
Minhoyu sakinleştirip uyutup odayı topladım anneside uyumuştu.
Gerçektende ben ölüyorum.
"Jisung-aaaaa sarılalımmı?"
"Olurr."
Ben nerden bilecektimki o gecenin jisungla son gecem olduğunu?
★★★★★★
Biraz fazla kısa oldu
