I Hate To Hate You ✔

Η Έλενα

...

Με τον Βασίλη ερχόμασταν συνέχεια εδώ με την μηχανή του. Αλλά όταν έμπλεξε με την Έλενα σταματήσαμε γιατί ζήλευε η τσούλα. Τελευταία φορά που ανέβηκα σε μηχανή ήταν όταν πήγα βόλτα με τον πατέρα μου. Πηγαίναμε βόλτες συχνά μέχρι που έμαθα ότι είχε μπλέξει με μια συμμορία. Πριν 2 χρόνια τον άκουσα να μιλάει στο τηλέφωνο συνθηματικά και όταν έψαξα στο δωμάτιο του βρήκα κάτι τηλέφωνα, χρήματα, μέχρι και όπλα. Όταν του μίλησα, τα ξέρασε όλα. Σιχάθηκα. Σιχάθηκα που έχω έναν πατέρα που έκανε οικογένεια ενώ ήξερε ότι όλοι θα μπλέξουμε. Έχουν περάσει 2 χρόνια κάπου και ακόμα να συνειδητοποιήσω ότι ο πατέρας μου είναι μπλεγμένος. Αυτά που κοροϊδεύαμε. Ευτυχώς η μάνα μου τον χώρισε αφού βρήκε τα όπλα και έκανε υποψίες. Δεν της έχω πει την αλήθεια ακόμα.

Β: Φτάσαμε..

Ρ: Τέλειο. Καιρό. έχω να έρθω...

Β: Πάμε μέσα?

Ρ: Φοβάμαι λίγο λες να είναι κανείς μέσα.

Β: Λες να διακόψουμε τίποτα?

Ρ: Άμα είναι κανένας μαστουρωμένος θα σου πω εγώ τι θα διακόψουμε.

Β: Έλα μωρέ πόσες φορές έχουμε πάει παλιά.

Ρ: Ναι σωστά.

Μπαίνουμε μέσα. Έχουν αλλάξει πολλά. Κι αλλά γκράφιτι, οι τοίχοι πιο κατεστραμμένοι από την τελευταία φορά.

Ρ: Βασίλη. Το κράνος μου έχει μια ξανθιά τρίχα μέσα. Έχεις κάτι να μου πεις?

Β: Δεν έχω να σου πω τίποτα. Μάλλον-

Ρ: Μάλλον είναι της Έλενας. Γιατί φόρεσε η Έλενα το κράνος μου?

Β: Μάλλον το φόρεσε και δεν το κατάλαβα.

Ρ: Βασίλη πες αλήθεια. Μα τον θεό.

Β: Καλά ντε μια φορά το φόρεσε τι να έκανα.

Ρ: Πρώτα μαθαίνω ότι την έφερες στο εξοχικό σου, μετά ότι μεθύσατε μετά ότι γαμηθ-

Β: Ζηλεύεις?

Ρ: Μην λες μαλακίες. Απλά νευρίασα που δίνεις τόσο αξία σε μια τσούλα.

Β: Δεν δίνω πια. Έκανα λάθος.

Ρ: Οκέυ.. Σε συγχωρώ

Το τηλέφωνο του Βασίλη χτυπά*

Β: Έλα τι έπαθες πάλι?

Κ: Που είσαστε ρε? Είμαι σπίτι.

Β: Εεμ πεταχτήκαμε με την μηχανή.

Κ: Ελάτε γρήγορα είναι επείγον.

Β: Τι έγινε πάλι?

Κ: Είναι η Έλενα η μαλακισμένη απ έξω!

Β: Όχι ρε γαμώτο. Κλείσε ερχόμαστε.

Ρ: Τι έγινε ρε?

Β: Είναι η Έλενα έξω από το εξοχικό στην Κατερίνα.

Ρ: Τι?? Γιατί?

...

Είμαστε έξω από το εξοχικό. Κατεβαίνουμε από την μηχανή και βλέπομε την Έλενα να χτυπάει το κουδούνι αλλά να μην παίρνει απάντηση. Μας άκουσε και γύρισε το κεφάλι της. Ο Βασίλης κοιτάει άλλου γιατί είχαν καιρό να μιλήσουν και νιώθει άβολα. Εγώ είχα τόσα νεύρα που δεν είχα χρόνο για ντροπές.

Ε: Βασίλη! Ποσό καιρό έχουμε να μιλήσουμε χαθήκαμε!

Β: Σοβαρά μιλάς τώρα?

Ε: Ναι γιατί-

Κ: Ευτυχώς που ήρθατε μου έχει σπάσει τα νεύρα.

Η Κατερίνα δεν έχει καλές σχέσεις με την Έλενα. Κάποτε ήταν αρκετά καλές φίλες αλλά από τότε που της είπε ότι γουστάρει τον αδελφό της, η Κατερίνα νευρίασε και πλακωθήκανε στο σχολείο.

Από τότε κατάλαβα ότι η Κατερίνα είναι ικανή να σπάσει στο ξύλο οποία κοιτάξει τον Βασίλη. Αυτό το σκέφτομαι πολύ τελευταία. Νιώθω ότι ο Βασίλης είναι πολύ διαφορετικός από τους άλλους. Ώριμος, ήρεμος, έξυπνος... Αλλά είναι φίλος μου. Φοβάμαι να τον δω αλλιώς. Φοβάμαι την Έλενα αλλά ποιο πολύ την Κατερίνα.

Β: Έλενα φύγε.

Ε: Είσαι σίγουρος? Είχαμε περάσει πολύ ωραία την τελευταία φορά που ήρθα εδώ.

Β: Τσουλάκι.

Ε: Τώρα το θυμήθηκες αυτό? Αλλιώς με έλεγες κάποτε.

Ρ: Έλενα φύγε τώρα δεν σε κάλεσε κανείς.

Ε: Αν δεν σε πειράζει μιλάω με το αγόρι μου.

Ρ: Το πρώην αγόρι σου. Έκανε και κάποια λάθη βλέπεις ο Βασίλης.

Ε: Εγώ θα φύγω αλλά να ξέρεις Ρεβέκκα, σου κρύβει πολλά ο κολλητούλης σου...