I Hate To Hate You ✔

Άσε με

Άνοιξα τα μάτια μου και τεντώθηκα. Γύρισα το κεφάλι μου και είδα τον Βασίλη ξαπλωμένο δίπλα μου.

Ρ: Δεν κοιμάσαι?

Β: Δεν μπόρεσα.

Τα μάτια του ήταν κόκκινα και πρησμένα.

Ρ: Κάπνιζες?

Β: Ναι.

Φαινόταν χαρούμενος. Λες και δεν είχε γίνει τίποτα. Πόσο κάπνισε για να ξεχάσει τα πάντα?

Του έδωσα ένα φιλί στα χείλη και πήγα να σηκωθώ.

Ένιωσα ένα χέρι να με τραβάει πίσω.Με τράβηξε πάνω του και με αναποδογύρισε. Με κοίταξε και μου έδωσε ένα πλατύ χαμόγελο, με φίλησε στα χείλη, άρχισε να πιπιλαει τον λαιμό μου

Ρ: Βασίλη σταματά

Β: Αφου ξέρω ότι θες.

Δεν θέλω, είναι μαστουρομενος, δεν θα το ευχαριστηθω ούτε γω ούτε αυτός

Βγάζει την μπλούζα μου

Ρ: Σου είπα σταματά δεν θέλω.

Β: Έλα βρε μωρο μου

Προσπαθώ να τον σπρώξω από πάνω μου αλλα είναι και ολόκληρο βουνό

Βγάζει και το παντελόνι μου

Ρ: Άσε με, δεν θέλω

Αυτός συνεχίσει και μου δίνει φιλιά στο κάτω μέρος της κοιλιάς μου φτάνοντας στο εσώρουχο μου

Ένα δάκρυ πάει να φύγει ομως το σκουπίζω αμεσως

Βγάζει το παντελόνι του και το μποξερακι του εμφανίζοντας το μόριο του

Μου ρίχνει ένα βλέμμα και εισχωρεί μέσα μου. Δάκρυα άρχισαν και έπεφταν από τα μάτια μου

...

Πέρασε αρκετή ώρα και ο Βασίλης επιτέλους σταμάτησε και αποκοιμήθηκε. Άρπαξα το κινητό μου και κλειδώθηκα στην τουαλέτα. Κάθησα στην γωνία και πήρα την Κατερίνα τηλέφωνο.

Ρ: Κατερίνα βοήθησε με σε παρακαλώ.

Είπα μην μπορούσα να συγκρατήσω τους ληγμούς μου.

Κ: Τι έγινε? Έπαθε κάτι ο Βασίλης?

Ρ: Όχι έλα πάρε με από το σπίτι μου είμαι κλεισμένη στην τουαλέτα.

Κ: Έρχομαι τώρα.

Ρ: Κλείνω το τηλέφωνο και ξεσπάω σε κλάματα. Προσεύχομαι να μην με ακούσει ο Βασίλης. Ξάπλωσα κάτω και έκλεισα τα μάτια μου περιμένοντας την Κατερίνα.

...

Το τηλέφωνο χτυπάει.

Ρ: Κατερίνα?

Κ: Είμαι απέξω άνοιξε μου.

Ρ: Δεν μπορώ να βγω από το μπάνιο. Μπορεί να είναι ο Βασίλης έξω.

Είπα ψιθυριστά.

Κ: ...
Κ: Σου έκανε κάτι ο Βασίλης?

Ρ: Ναι... Μπες από την πίσω πόρτα. Ξέχασα να την κλειδώσω.

Το τηλέφωνο έκλεισε. Περιμένω με αγωνία την Κατερίνα.

Μετά από λίγα δευτερόλεπτα ακούω έναν χτύπο στην πόρτα.

Κ: Εγώ είμαι άνοιξε. Ο Βασίλης κοιμάται.

Σηκώνομαι από το πάτωμα και ξεκλειδώνω.

Ρ: Κατερίνα.

Τρέχω στην αγκαλιά της και βάζω τα κλάματα.

Κ: Ρεβέκκα τι έγινε? Τι έπαθες.

Β: Ρεβέκκα?

Ο Βασίλης. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά δυνατά όταν τον αντίκρισα.

Κ: Τι της έκανες.

Β: Συγγνώμη συγγνώμη Ρεβεκκάκι μου. Δεν καταλάβαινα τι έκανα. Δεν θα το έκανα ποτέ αυτό αν δεν ήμουν μαστουρομενος.

Ρ: Ναι αλλά το έκανες. Μην μου ξαναμιλήσεις.

Κ: Βασίλη τι έκανες πες μου τώρα.

Β: Ήμουν πολύ ταραγμένος μετά τον φόνο και βρήκα χόρτο στην τσέπη μου. Και ξέσπασα στην Ρεβέκκα.

Κ: Την χτύπησες?

Ρώτησε η Κατερίνα και με κοίταξε.

Β: Όχι έκανα κάτι άλλο που δεν ήθελε. Αλλά μετά σταμάτησα αμέσως και έπεσα για ύπνο.

Ρ: Αμέσως? Μια μισή ώρα που έμοιαζε με αιώνες?

Β: Συγνώμη Ρεβέκκα μου δεν κατάλαβα τι έκανα.

Ρ: Φύγε από το σπίτι μου τώρα.

Β: ...

Χαιιι💋
Τα επόμενα κεφάλαια είναι στο 2ο βιβλίο στο προφίλ μου