LAZARUS ━ NANAMI KENTO

birinci evre: al eizariya'dan yükselen ağıtlar

al-eizariya, filistin'in doğusunda yer alan ve 5 şubat 2024 tarihinde tamamen yıkılan bir şehir. arapça'da "lazar'ın toprakları" anlamına gelmektedir ve beytanyalı lazar'ın burada dirildiği rivayet edilir.

»»-----　⚜　-----««

buck-tick - jupiter

"Reika'ya bağırmışsın."

Shoko Ieiri kaşlarını çatarak Nanami'ye baktı, kiremit rengine boyanmış dudaklarının arasındaki sigara her zamanki gibi yanıyordu. Genç kadının ay gibi parlayan çehresine bakan herkes, bu gazaptan kaçmak adına kendine sığınacak bir yer arayacak raddeye gelirdi.

Fakat Nanami Kento cesur olduğu kadar kalpsiz bir adamdı, yalnızca Shoko'ya sağ gözünü devirmekle ve yaralı bir aslan gibi inildemekle yetindi. Nanami'nin sol omzundan itibaren başlayan sargılar, genç doktorun özeni sayesinde yavaşça sol el bileğine kadar sarmaşık misali sarılmıştı; adeta bir mumya gibi sarışın adamın yanık uzvunu sarmaladı. Shoko metal iskeletli masadan bir makas kaptı ve arta kalan pamuklu sargıyı tek hamlede kesti.

Artık Nanami'nin günaşırı pansumanı yapılmıştı.

"İşine gelmiyor tabii hatanı kabul etmek," diye seslendi Shoko Ieiri, arkadaşının umursamaz ve duygusuz tavırları artık onu da irite etmeye başlamıştı. Genç kadının hastalarına karşı kullandığı o sevecen ses tonundan eser yoktu, boğazından çıkan her kelime bir hançerden farksızdı. "Hemen gözlerini deviriyorsun."

Nanami'nın ağzını ise bıçak açmıyordu, tekrar sağlam gözünü tavana çevirdi ve kısa bir süre tavandaki rahatsız edici floresan lambaları seyretmeye koyuldu. Bembeyaz ışık huzmeleri kontrolsüzce titreşiyordu, bu durum artık hastanedeki jeneratörün bile tükenmeye yüz tuttuğunun göstergesiydi. Yükselen cızırtılar ve Nanami'nin yatağının arkasında dizili vaziyette duran monitörlerden gelen bip sesleri de hasta adamın kulaklarını tırmalamaya başlamıştı.

En son Mahito bana saldırmıştı, diye düşünmeye başladı Nanami Kento, ve bu saldırıdan sağ kurtulmam mümkün değildi.

Nasıl oldu bu?

Shoko sigarasından bir puf daha çekti, incecik bir duman servis odasının atmosferine karıştı. "Reika günlerdir yüz tane yaralı sivil ile ilgileniyor, hem de sıfır uykuyla. Jujutsu Okulundaki büyücüleri saymıyorum bile! Biliyorum, sana ilanıaşk ettiği günden beri ondan tiksiniyorsun, yine de Reika insan gibi muamele görmeyi hak ediyor!"

Nanami Kento ile Reika Ichinose arasındaki gerginliğin kaynağı, dünyanın en kadim hastalığı olan aşktan başka bir şey değildi. Reika'nın Tokyo Jujutsu Lisesinde geçirdiği yıllar sonucunda kalbine inen ilk cemre, Kento'ya duyduğu karşılıksız aşktı. Her gece aşkının karşılık bulması için tanrısına dualar eden ve adaklar sunan bu kadın, Shibuya Görevi'nin başlamasına üç gün kala Kento'dan aldığı o kalp kırıcı tepki sonucunda kalbini sonsuza kadar kapatmaya karar vermişti.

"Aşkına ihtiyacım yok, sadece işini yap!" Nanami'den gelen tepki bundan ibaretti, ve Reika o gün ölmeyi diledi.

"Bunda ne var ki?" Nanami gözünü kısarak Shoko'ya döndü, çehresinde minnet duygusundan eser yoktu. "Reika bir hemşire, onun işi hastalarla ilgilenmek, hem de canı pahasına."