Gözlerini yeni bir güne açan insanlar her gün yeni bir başlangıçtır denilen bir sabaha uyanır aslında bu sabahta yeni bir başlangıçtır.Büyük sarsıntıyla kulakları sağır edecek kadar ses başlar. Tek tek tüm dünya yok olmaya başlar. Bir 3 Mayıs sabahı...
Sadece 11 kişi, birbirinden farklı insanlar...
Farklı ülkeler, farklı insanlar, kimsesizler...
Tek bir sığınak ve bu sığınağa ulaşmaya çalışan 11 insan ...
☆
Büyük bir sarsıntı ve kulak zarımı patlacak kadar yüksek sesle uyandım. Ne oluyordu böyle? Kulaklarımı kapatmak istiyordum.
Bu bir nükleer bomba mıydı? Yere düşen kulaklığımı aldım hemen taktım ve sesi fulleyip dışarıdan gelen sesi kesmeye çalışıyordum bir yandanda ayakta kalmaya çalışıyordum.
Yan odadan bir çığlık sesi yükseldi kardeşimin sesiydi.
Sarsıntıya rağmen ayakta kalmaya çalışıyordum dışarıdan yıkılma sesi geliyordu. Zorda olsa arkadaşımın odasına ulaştım.
Kulaklarından burnundan ağzından kısaca tüm vücudu kan nehrine dönmüştü. Bu manzaradan dolayı midem bulanıyor ve başım dönüyordu. Dizlerim titriyordu. Bu nedenle olduğum yere düştüm...
Sarsıntı ve dinmek bilmeyen ses bitmişti. Sadece 1 dakika sürmüştü fakat 1 asır gibiydi. Dizlerim ve ellerim arkadaşımın kanına bulanmıştı. Titreyen ellerimle nabzını kontrol ettim lakin ölmüştü.
Avuç içlerime baktım bu kan artık temizlenmezdi. Hiç bir su bu kanı temizleyemezdi...
☆
Sokaklarda adeta bir ruh gibi dolaşıyordum. Neredeyse bütün binalar çökmüştü. İnsanlar ölmüştü aynı arkadaşım gibi. Sarsıntıdan ölmeyenler sesten dolayı ölmüşlerdi. Belkide bende kulaklığı takmasaydım aynı onlar gibi olacaktım...
Sessizliği bölen bir bildirim sesi oldu. Ne bildirimiydi bu? Şebeke yoktu internet çekmiyordu.Telefonumu çıkardım gelen bildirime baktım.
Bu bir otomatik mesajdır. Şuanda yaşayan herkesin Finlandiya'da bulunan sığınağa gelmesi gerekmektedir! Yaşayan herkes Finlandiya'daki sığınağa gelsin!
Bundan 1 yıl önce bütün dünyaya Finlandiya 'daki sığınaktan bahsedilmişti. Herhangi oluşan bir tehditte o suğınağa gidilmesi söylenmiş ve günlerce gündeme damga vurmuştu. İnsanlar ayaklanmış " Planlanan bir şeyler var!" demişti. Tabii ben " Saçmalıktan başka bir şey değil" demiştim.
Ben bunları düşünürken arkamdan güzel bir melodi gibi gelen ses duydum. Anında elim belimdeki kemere bağlı silahıma gitti. Arkamı döndüm ve yıkık yarısı olmayan eski binanın merdivenlerinin üstünde oturan siyah saçları yüzüne dökülmüş, kirli sakallı bir adam gördüm.
" Sende neler olduğunu anlamadın mı?" Dedi o hoş sesin sahibi.
" Sende kimsin?" Dedim ve yanıma ulaştı. Tam karşımda durunca silahı ona doğrulttum.
" Hey indir silahını sana zarar vermem. Burda benim dışımda güvenebileceğin kimse yok!" Dedi silahı hala ona doğrultuyordum ama suratını bir türlü göremiyordum çünkü başı göğsünün arasındaki silaha eğikti.
Başını yukarı kaldırdı ve bana bakmaya başladı. Siması acayip tanıdık geliyordu...
Kimdi bu adam?
☆
Bölüm sonuğğğ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Ve Başlangıç
Khoa học viễn tưởngGözlerini yeni bir güne açan insanlar her gün yeni bir başlangıçtır denilen bir sabaha uyanır aslında bu sabahta yeni bir başlangıçtır.Büyük sarsıntıyla kulakları sağır edecek kadar ses başlar. Tek tek tüm dünya yok olmaya başlar. Bir 3 Mayıs sabahı...
