Lütfen yorumlarınızı esirgelmeyin.Bolumleri okudukca vote etmeyi unutmayın.
~İyi okumalar♡~
Eve geldiyim için mutluydum. Ancak ben bir adam öldürmüşdüm. Bu benim canımı yakıyordu. Ve bunun cezasını uzun sure çekecekdim her ne olursa olsun. Adam bana ne kadar kötülük yapsada ben ona silah çekmemeliydim. Ancak bu benim son kurtuluşumdu. Ya ozaman vurub çıkacakdım yada orada ölecekdim.
Şimdi ben bir katildim
Ben katildim
katil
Kapıyı tıklatdım ancak hiç kimse açmadı. Gidip evin arka bahçesinden cama bakdım annem içeride yokdu. Camın üzerine elimi koydum ve içeriye dogru sıkdım,o an açıldı cam. Ayakkabımı çıkarıb dışarıya atdım. Sessiz haraketlerle tüm odalara bakdım
&&&&
Hiç kimse yoktu. Hızla duş aldım ve kıyafetlerimi deyişdirdim. Silahı ise odamın köşesinde duran kocaman ayımın içerisine sakladım ve fermuarını bagladım. Derin nefes aldıkdan sonra kendimi yataga atdım ve düşüncelere daldım.
Kapı sesiyle düşüncelerimden sıyrılıb aşagı düşdüm. Annem aglıyordu kafasını masaya koyub. Anneme yaklaşacakdım ki,ayak seslerimi duyub kafası
nı kaldırdı. Yüzü aglamakdan kıpkırmızı olmuşdu. Kekeleyerek" E-E- Emine??"dedi. " Anne"." Kızım " diyerek bana sıkıca sarıldı. Saçkarımı okşayıp,kokumu içine çekti. Ve dedi" Çok korkdum. Senide diger kızım gibi kaybetdim diye çok korkdum".
Annemle sarıldıkdan sonra yemek yedik. Hiç bir şey konuşmadık. Aslında annem benimle konuşmak istedi, nerede oldugumu oyrenmek istedi. Yalnız ben konuşmak isdemedim.Konuşamak istemediyimi, yorgun oldugumu söyleyib odama çıkdım.
Saatlerce düşündüm durdum. Düşündüm ki, annema anlatsam acaba nasıl tepki verirdi? Beni evlatlıkdan atarmıydı? Benim gibi bir katille bir çatı altında kalmak istermiydi? Beni eskisi gibi başımı okşayıb,gözlerime şefkatle sevgiyle bakarmıydı?
Kapı döyüldü. Hemen yatakdan kalkıp kapıyı açdım. Annem elinde meyve tabagıyla gülümseyerek karşımda durdu. Hemen annemi odama girmesine izin verib kendimi yataga atdım. Annem meyveyi masaya koydu. Yanımda oturub saçlarıma arkaya atdı ve yanaklarımı okşamaya başladı. " Kızım bana her şeyi söyleye bilirsin, ben senin annenim. Biliyorsun diymi?"başımı salladım. "Anne merak etme eyer bi şey olursa sana söylerim" diye yalandan annemi kandırdım. Anneme ilk defa yalan söylüyordum.
Şuan çok kötü hiss ediyordum kendimi. Annemi herkesden çok deger veriyordum. Benim sadece annem yanımda vardı zor zamanlarda. Ben ise şimdi anneme yalan söylüyordum. Bu beni kendimden igrenmeme sebeb oldu. Birden çölden kapı döyülme sesi geldi. Annemle bir- birimizin suratına bakdık. Anneme bakıb " Anne birinimi bekliyordun??"diye sordum. Annem ise" Hayır. Hiç kimseyi beklemiyordum"
Korkuya kapıldım. Polisler gele bilirmiydi?yok canım bu kadar çabukmu öyrenmişdiler,benim onu öldürdüyümü. Ya öyrendiyseler? İçimde suallar verirken kendi kendime,annem aşagı kapıyı açmaya gitdi. Camdan hemen dışarı bakdım. Keşke hiç bakmasaydım. Dışarıda arabalar vardı. Tahmin edin ne arabaları? Tabikide bunlar polis arabalarıydı....
Benim sevgili okurlarım sizce bu kitabın sonu nasıl bitmesini isterdiniz?
Sizce Emineyi hapishaneye tıkacaklarmı??
Sizi çokkk seviyorummm. Bolumleri vote etmeyi unutmayınn. Bayy<3333
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir küçük gün ışıgı
Roman d'amourBaşka kadın tarafından evlatlık alınır. Ve o noktadan sonra hayatı deyişmeye başlar.Ancak taa ki, karşısına bi'adam çıkana kadar...