Bölüm 8~

112 65 9
                                    

Lütfen bölümü bitirdikden sonra oylamayı unutmayın

~Sessizlikde suçtur bazen ~

İyi okumalar güzellerim <3

Eve geçtikden sonra bir masanın yanında durmuş şarap içip insanlara bakıyordum. Ekim ve Aysima bana dogum günü süprizi yapmışdı evde. Yani sabahdan beri yüzüme bakıp sırıtmakların sebebi buydu. Doğum günü partisi. Üniversitedeki,bütün insanları çagırmıştılar. Birden insanların içinde gözlerim bir adamı yakaladım. Adam çok şık giymişti. Üstünde siyah  gömlek vardı ve 3 düğmesini açık bırakmışdı. Altında gömleğine uygun siyah pantalon vardı.

Kolunda gümüş saat vardı. Saçları dagınıktı ve bu onu dahada yakışıklı gösteriyordu. Birden bir aydınlamayla şok oldum. Bu adam benden kafenin yerini soran yeni komşumuzdu. Çabuk kızların yanına gidip "Bu adamın ne işi var burada?"diye sordum. Kızlar o kadar dans etmişdilerki,yorulmuşdu. "Hangi adam?"diye sordu Ekim. " Bak şu" diyerek adamı gösterdim kafamla.

"Haaa. O adam" dedi Aysim. " Valla bizde bilmiyoruz. Annenden sorduk. Annende bize 'Yeni komşumuz diye' davet etdim dedi".

" Bir dakika,bir dakika. Sen neden bu kadar merak etdin bu adamı?"diye sordu Ekim kaşlarını kaldırarak. İkiside bana merak gözlerle bakdılar." Yaa sen ne saçmalıyorsun yine. Tanımadıgım adam, tabiki sorucam" dedim ve kafamı kaldırdım,adamla göz-göze geldik. Bir süre bakışdıkdan sonra,utanarak gözlerimi kaçırdım nedense.

"Mantıklı cevap" deyip ağzına atıştırmalık atdı Aysima. " Ama adam harbiden yakışıklı deyilmi yaaa". "Ekimin yine erkeklere olan sevgisi geldi" biz aralarımızda gülüştük.

" Ben gidip yeni şarap alıyım"deyip masadan uzaklaşdım. Yeni şarap alıdıkdan sonra masama yakınlaşacakdım ki, bir adama çarpmakla şarap üstüme döküldü.

"Yaaaa üstümm". " Çok çok özür dilerim" sesi duyar- duymaz kafamı kaldırdım. B-bu adam. Şaşkınlıkla adamı izliyordum. "İzin verin lütfen üstünüzü temizleyim. Benim yüzümden üstünüz battı. Çok özür dilerim" kekeleyerek "G-gerek yok,bilmeden oldu sonuçta. Ben temizlerim" deyip yanından uzaklaştım. Banyoya girip hemeb kapıyı kiritledim. Aynanın karşısına geçtim.

Yanaklarım kızarmıştı. Ellerimi yanaklarıma koydum. O kadar sıcaktı ki, elim yandı. " Ben neden bu kadar heyacanlandım?" Diye sordum aynadan   kendi- kendime. Biraz sakinleşdikden sonra elime yüzüme su vurup,banyodan çıkdım. Adam orada duruyordu. Sırtını  duvara yaslamışdı. O kadar yakışıklıydı ki... Hemen kendimi toparlayıp,çeki düzen verdim. Kafamı kaldırıp salona geçiyordum ki, adam " Hanımefendi"durdum yüzümü ona çevirdim. " Üstünüzü temizlediniz mi?"kafamı salladım. " Gerçekten özür dilerim. Böyle olmasını istemezdim"

Adam neden bu kadar özür diliyordu?
" Gerçekten hiç bir şey olmaz. Zaten bu kiyafetden 2 tane var bende" dedim yalandan. Yoksa adam özür dilemege devam edecekdı. "Tamam" deyip gidecekdiki, birden bir cesaretle adamın kolundan tutdum." Sizin isminiz ne? Tanımadımda sizi, ondan" adamı zaten tanıyordum. Sadece ismini söylesin diye yalandan tanımadıgımı söyledim. Adam bir onu tutan koluma birde yüzüme bakdıktan sonra dedi.

" Ateş. Tanımadınızmı gerçekten? Sizin yeni komşunuzum. Hatta galiba sizden burada bir kafenin oldup olmadıhını sormuştum" yalandan " Aaaa şimdi hatırladım" adam kafasını salladı.  "Sizinde isminiz galiba Emineydi dimi? Arkadaşlarınız size seslenende duydum" kafamı salladım. " Evet ismim Emine" " Memnun oldum tanıştıgıma Emine" diyerek elini uzatdı bana. Gülemseyerek " Bende memnun oldum tanışdıgıma Ateş" diyip elini tutdum. Eli o kadar sıcakdı ki, buz gibi elimi çabucak ısıtdı.

Annemin çagırmasıyla oradan ayrılmıştım. Ancak hala aklım adını yeni öğrendiğim Ateşteydi.Adam o kadar yakışılıydı ki.. hatta yakında yüzünü inceleseniz.. o kemikli yüzü çekik gözleri.

Parti bittikden sonra arkadaşlarımı kapıya kadar ugurladım. Kapını kapatıp  anneme " ben gidip uyuyucam. Çok yoruldum" deyip odama keçtim. Pijamalarımı seçip,yatagıma koydum. Sıcak duş alıp giydim.

Ateşi düşünerek cama yakınlaştım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ateşi düşünerek cama yakınlaştım. Evimizle yüz -yüze olan yeni bir ev vardı. Galiba o olmalıydı Ateşin evi. Biraz daha izleyip camı kapatacakdım ki, Ateşin camı açtıgını gördüm. Ateş camı açıp kafasını kaldırdı ve göz göze geldik. Bir süre bir birimizin gözlerini izledik. Sanki her şey donmuştu. Benden olsa saatlerce onu izlerdim. Ancak yine yanaklarımın alev aldıgını hiss edip çabuk camı kapatdım.

Utanarak kendimi yataga atdım. Ben aşık mı oluyordum?  Hayır. Ben kimseye bir daha aşık olmayacagıma dair söz vermiştim kendime. O hissi bir daha yaşayamam. Kendimi yorganın altına gömüp düşündüm. Hayır ben  Ateşi sevemezdim. Ya o da onun gibi olursa.....

Düşünceye o kadar derin dalmışdım ki,uyku beni tutup uyumuştum.

— — — — — — — — — — — — — — —

Evet arkadaşlar bir daha bir bölümün sonuna geldik

Umarım beyenirsiniz.

İçten  içe Eminenin hayat  hikayesini merak ediyorsunuz. Biliyorum. Bölümleri okudukça Eminenin başına  gelenleride öğreneceğiz. Onun için söylemiyorum :)

Sizi çokkk seviyorumm canlarımm
 

Yeni bölümde görüşürüz<333

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 28 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Bir küçük gün ışıgıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin