HATIRLAMIYORUM!

3•Ya unutursam...

Ben hala test sonucunda kalmıştım. Demek o yüzden başım bu denli ağrıyordu. Zaten bunun iyi bir şey olmayacağını hiss etmiştim.

Öylece duvarla bakışırken doktor elini omzuma destek verircesine koyup konuştu. "Bak kızım, bunu böyle ağlamak, depresyona düşmen için söylemedim. Şimdiki devirde bunun da çözümü var. Ancak..." durdu. Birazcık kararsız gibi duruyordu. Derin nefes aldı ve ardını getirdi. "Ancak biraz riskli. Yani hafıza problemi yarata bilir." Nasıl bir problem ola bilirki?

Peki ben kafamda bir timör olduğunu anneme, arkadaşıma nasıl diyecektim? Üstelik cevap çıkınca haber vericeğimi söylemiştim. Ne yapacaktım? Allahım lütfen yardım et!

Ben içimde kendimle boğuşurken doktorda söyleyeceğini söyleyip odadan çıkmıştı ve beni kendimle baş başa bırakmıştı.

Tekrar ede ede duruyordum 'ne yapacaktım?'. Yine saat geç olmuşdu ve benim uykum gelmeye başlamışdı bile.
Kendi içimde sorularla boğularak uykunun kollarına teslim oldum...

---V---

Pencereden sızan ışıkla yavaşca gözlerimi araladım. Sabah olmuşdu. Tamamen gözlerimi açmayı başardığımda ise hastane duvarlarını görmedim.

Burası...benim odamdı. Ne zaman geldim ben buraya hiç hatırlamıyorum. Bir kaç kez gözlerimi kırpıştırarak üzerimi açtım ve yerimde doğruldum. Kalan yeride kenara iterek ayaklarımı sarkıttım ve yatağın kenarındaki terlikleri ayağıma geçirdim.

Kalkarak odadaki banyoya yöneldim. Kapısını açtım ve kendimi içeri atarak musluğun başına geçtim. Suyu açarak ellerime aldım ve yüzüme çarptım. Biraz da kendime gelmişdim. Kalan işimi de hallettikten sonra banyodan çıkarak odamın içindeki pencere manzarasına sahip olan yere doğru yürümeye başladım.

Ne kadarda güzel bir yerdi.

Buradan bakınca deniz, ana yol ve binalar bazı zamanlarda çok mükemmel bir görsel şölen yaratıyordu. Herkes olmasada çoğu kişinin buraya sahip olma isteği olmuştur, kesinlikle. Ama ben çok rahat bir şekilde buradan her yeri izliyor manzaranın tadını çıkarıyordum.

Tam esniyordum ki birden telefonuma bir bildirim gelmesiyle irkildim. Yönümü komidine doğrulttum ve oraya doğru ilerlemeye başladım. Baktığımdaysa ekranda bilinmeyen bir numaradan mesaj gelmişdi.

Bu da kimdi ki? Elime alarak yatağa tekrar oturdum ayaklarımı kendime çekerek çarpık bir şekilde yerleştirdim.

Kilidi açarak bildirimin geldiği uygulamaya dahil oldum.

050*******-den bir bildiriminiz var!

Üzerine tıklayarak sohbete girdim.

050*******:
Merhaba:)

Gözlerimi kısmış ve sahibinin kim olduğunu düşünmeye başlamışdım. Ama kabalık olmasın diye bende yazdım. Belki kim olduğunu anlardım.

Siz:
Merhaba
Kimsiniz?

050*******:
Tanımadın mı?

Siz:
Hayır!
Ben de o yüzden yazdım zaten!
Kimsiniz diye

050*******:
Aslında tanıdığın biriyim.
Şöyle ipucu vereyim
Nereye kiminle gittiğini biliyorum:)