töreye mahkum

yedinci bölüm

Sabah uyanıp kıyafetlerimi giyip aşşagı kahvaltıya yardım etmeye gittim

" günaydın efsun hanım"

"Günaydın Melike yardım edilcek bir şey varmı"

" yok efsun hanım bitmek üzere zaten siz oturun diğerleride gelmek üzere"başımı sallayıp avluya çıktım evin çalışanları ellerinde bişeyler taşıyorlardı umursamayıp kahvaltıya oturduğumda babamla annemde geldi ardından abim ile karısı baran eve gelmiyordu utancından olmalı galiba bilmiyorum ama onada kızgın değilim ki onun suçu degilki gönül bu bilemez

"Günaydın güzel kızım"

"Günaydın baba"

"Nasılsın"

" iyiyim"değilim ben evlenmek istemiyorum

" peki kızım"

Kahvaltıdan sonra kaynanam annemi aramış karanın kapıda bizi beklediğini söylemişti yukarı çıkıp üstüme yazlık mavi bir elbise geçirdim yüzüme bişey süremezdim şuan aşşagı indiğimde annemde kapıda beni bekliyordu

" hadi kızım" başımı sallayıp arabaya doğru gittik baranın kız kardeşi beni zorla öne oturtmuştu ona hiç bakmadan konuşmadan çarşıya kadar sessizce bekledim annem ile kaynanam mağaza mağaza gezerken ben cem'i düşünüyordum gelirmiydi gelmez ya hayır nereye gelicektiki

"Kızım bak bu çok güzel değil mi"

" hıhı annecim çok güzel"

"Alayım mı"

"Al annecim ben lavaboya gidip geliyorum"

Mağazadan çıkıp lavaboyu ararken birinin kolumu çekmesiyle duvar ve o kişinin arasında kaldım gözümü açtığımda cem karşımdaydı

"C-cem senin ne işin var burda"

" s- sen cidden evleniyosun bide alışverişe mi geldin EFSUN"

"Bağırma duyucaklar" diyip elimi ağzına kapattım gözleri parmağımda ki yüzükte takılı kaldı baktığımda cem'in gözleri dolmuştu hayır hayır şimdi değil cem

"Efsun sen bize bunu nasıl yaptın nasıl beni bıraktın"

" isteyerek evlenmiyorum cem zorundayım evlenmezsem kardeşimi öldürülür"

" konusuruz ne kadar para istiyorlarsa veririz efsun beni bırakma ben yapamam sensiz yalvarırım" diyip sarıldı bana ellerimi kaldırıp bende sarılıcakken bir güç cem'i benden ayırdı

"Karıma bir daha dokunma yoksa kırılmadık kemiğini bırakmam"

Karan'dan

Efsun lavaboya gittiğinde bende  annemlerle ilerledim ama efsun geçiktiği için onu bulmak için lavaboya doğru giderken lavabonun duvarında efsun birinin kollarının arasında sıkışmış bişeyler konuşuyorlardı biraz yaklaştığımda bu sevgilisiydi efsunun sevgilisi..
Biraz daha yaklaştığımda cem efsuna bağırıyordu yinede bişey yapmadım nede olsa efsunda onu seviyordu ama ben bende yıllardır onu seviyordum ben nolucam beni sevemez misin efsun diye düşünürken cem efsuna sarıldı dayanamayıp onlara doğru adımladım cem'in yakasından tutup ayırdım onu

"Karıma bir daha dokunma yoksa kırılmadık kemiğini bırakmam"dedim

"Kimsin lan sen ne karısı sevgilim o benim"

"Sevgilin mi" diyip efsuna baktım ne cevap vericek çok merak ettim

" cem ben evleniyorum dediğimde kocam olacak adam karan "diyip kolumdan tutup cem'in yanından geçip mağazaya ilerledik o o bana temas etmişti efsun bana temas etmişti

"Napıyorsun ya niye birden çıkıyorsun öyle " ben hala ona bakıyordum ne dicemi bilmiyordum ki haklıydı neden fevri davrandım

"Sana sarılıyordu farkında mısın"

" Eğer böyle bişey olmasaydı evleniceğim adam oydu sen değil"

Söylediği şeyle içimde bişeyler kırıldı beni hiç bi zaman sevmicek efsun beni sevmicek

Efsun'dan

Annemlerin düğün alışverişi bitince eve gitmek için arabaya doğru ilerlerken ilerde cemi gördüm onunla konuşup göndermem gerekiyodu yoksa başına bela alıcaktı ona işaret yapıp arkamı döndüm karan baktığım yere bakıyordu gözlerini bana çevirince sinirli olduğu çok belliydi gidicegimi biliyordu

" Anne ben bi Mardin havası alsam olmaz mı"

" Tamam kızım dikkat et "

"Tamam annecim görüşürüz"

Diyip annemin bişey demesine izin vermeden arkamı dönüp yürümeye başladım napıcaktım ben hâlâ cemi seviyorum ama karanla evleniyorum karanla konuşsam belki anlardı beni onunda sevdiği kız varsa kabul ederdi evet akşam ona yazmam gerek bunu aklıma not edip cemi aradım

" Alo cem"

" .... Kafesine gel " diyip yüzüme kapattı oda haklıydı tatile gidiyorum diyip evlendim

    
                           🪽🪽🪽

Kafeye göz gezdirdiğimde cem'le göz göze geldim masaya doğru adımladım

" Selam"

" Bize bunu neden yaptığını söyle efsun"

" Zorundaydım cem yapmazsam baran'ı öldürürler"

" Baran için bizden mi vazgeçiyorsun adamı tanımıyorsun bile evlenicek misin cidden"

" Zorundayım diyorum neden anlamıyosun" dediğimde masanın üzerinden ellerimi tuttu

" Seni seviyorum efsun yapma bunu gel kaçalım burdan" dediği şeyle afalladım ne demek kaçalım yapmazdım

" Olmaz cem "

" Beni sevmiyorsun "

" Ne demek sevmiyorsun"

" Sevseydin gelirdin benle herşeye rağmen beni bırakmazdın"

"Kardeşim için canımı bile veririm cem "

" Seni bırakmicam efsun o adamla evlenmiceksin ben halledicem"

" Nasıl yapıcaksın cem "

" Yaptığımda görürsün hadi seni eve bırakayım "

"Tamam" diyip masadan kalktım oda arkamdan gelip elini belime koydu

" Yapma cem bir gören olucak"

" Sevgilimsin hâlâ farkındasın dimi"

" Değilim karanla evleniceğimin haberini herkes konuşuyor"

"Pardon efsun hanım bir daha temas etmem" diyip beni geride bırakıp önden yürümeye başladı