|| Asırlardır Elyxion'ı koruyan, hayat veren, canlı tutan bir yaşam ağacı. Yaşam ağacına hayat veren beş ana güç olmadan kökler Elyxion'ı ayakta tutamaz.||
Roydad - Entanglement
۩
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çünkü başka sıkıntım yoktu. Büyükannem böyle derdi, çünkü başka sıkıntım yoktu diye başladığı her cümleden önce asla istemediği şeyleri sıralar, bazen söver bazen de ellerini kavuşturup azarlardı. Delişmen bir ruhu vardı onun, çocukluğumun burhanlı dönemlerinin tek arkadaşıydı. Ama sonra kanser oldu ve öldü. Tabii bu kulağa korkunç geliyor ama büyükbabamı özlediğini biliyordum. Bana öğrettiği her şeyi ondan öğrenmişti. Balkabaklı börek tarifi ve yapayalnız sümüklü böcekleri kurtarmak gibi. Onunlayken gerçekten mutluydum. Annem ve babam tatil için başka bir yere gittiklerinde beni de büyükanneme bırakırlardı. Onlarla gitmediğim için sevinirdim çünkü büyükannem beni sirke götürürdü, birlikte yaramazlık yapardık ve tıpkı büyükbabam gibi yapayalnız sümüklü böcekleri kurtarırdık. Neden onları kurtarıyoruz diye sormuştum bir keresinde. Çünkü bu dünyada onları ayakkabıların kalın tabanının altından kurtaran kimse yok, yapayalnızlar demişti. Ve büyükbabam görse onunla gurur duyarmış. Ben liseyi bitirmeden önce öldü, ben de mezarına bir tabela astım. 'Sümüklü böcekleri kurtarma kulübü başkanı.'
Nerede olduğumu bilmediğim, kimseyi tanımadığım, bilinmez bir yerde tıkılı kalmıştım, çünkü başka sıkıntım yoktu. Geri dönebilecek miydim onu bile bilmiyordum. Aptal bir adam yüzünden -ki o kişi buranın kralıydı- o çukura geri dönmüştüm. Aslında bunu kendim istemiştim, kaşınmıştım, meraktan ölmüştüm. Çünkü başka sıkıntım yoktu. Şimdi kral Chanyeol bana o adam olmadığını söylüyordu. Yani benim dünyamdaki Chanyeol burayı biliyor muydu? O zaman benim dünyamla burası paralel miydi? Yoksa birbirinden farklı iki gezegende miydik? Kara delik ya da solucan deliği olabilir miydi gerçekten? Beynim allak bullaktı. Belki de bunları not defterime yazmalıydım, gitmeden önce buraya dair birkaç bilgi yazmak kimseye zarar vermezdi.
Ama önce başka bir sorunu çözmeliydim. Kraliçe Harin tam önümdeydi. Onun kocasını aldattığını biliyordum, görmüştüm. Böyle anlarda karşımdaki gözlerimden aklımdan geçenleri anlayacak da hiç düşünmeden beni öldürüverecek diye ödüm kopuyordu. Yine de çaktırmadan bana gülümsemesine karşılık verdim. Sehun'a dönüp beni sordu. Üzerinde akşamkinden farklı siyah omuzları açık uzun bir elbise vardı.
"Bu Baekhyun," dedi Sehun. "Khala'dan gelmiş."
"Yalnız mısın, Baekhyun? Annen baban?"
"Ailem ben küçükken vefat ettiler majesteleri. Yalnız geldim, Kont Sehun yakın bir arkadaşım." Hepsi bu kadar kibar konuşmama hayretle baktılar. Ve tabii ben çok iyi bir yalancıydım. Büyükannem bana bir beşlik çaktı cennetten.
