Jungkook
Otel odasındaydım. Balkondaki tekli sallanan sandalyeye oturmuş bugünü düşünüyordum. 2 yılın sonunda alışkın olduğum ama bir o kadar da özlediğim kokuyu almıştım Taehyung'a sarıldığımda. Ağlamıştı, onu öyle görmeye dayanamamıştım. Yıllardır beraber olduğum adama korkarak sarılmaktan daha kötü ne olabilirdi ki? Tabiki de sevdiğin adam karşında ağlarken hiçbir şey yapamamak..Gözyaşlarını silememek, doya doya sarılamamak, omzunda sakinleştirememek...
Bunları düşündükçe kahroluyordum. Burada ona yakındım ama uzaktım da. Çok özlemiştim, güzel yüzünü, kokusunu, gözlerini...
Gökyüzünü seyrediyordum. Yıldızlar yine gözükmüyordu. Taehyung ile beraber onlarda bana küsmüştü. Öylece izlemeye devam ederken yağmur yağmaya başladı. Yağmuru görünce Taehyung'u ilk öptüğüm an geldi aklıma. Hafta sonuydu. Piknik yapmak için sözleşmiştik. Hava başlarda çok güzeldi ancak birden bozmuştu. Yemekleri toplamaya kalmadan sağanak başlamıştı. Saniyeler içinde sırılsıklam olmuştuk. Ben halimize gülerken Taehyung beni ellerimden tutmuş ortalıkta deli gibi döndürüyordu.
"Yağmuru çok seviyorum biliyor musun Jungkookie?"
"Yağmuru mu ? Neden peki?"
"Çünkü ıslanan toprağın kokusu içimi huzurla dolduruyor. Yağmur damlalarının sesi sakinleştiriyor beni. Resmen terapi gibi...Mutlu oluyorum çok"
"Demek öyle Kim Taehyung, o zaman size yağmurlu havaları sevmeniz için bir neden de ben vereyim mi ne dersiniz?"
"Nasıl olacak ki o ?"
"İşte böyle." Dudaklarımızı birleştirmiştim. Çok kısa bir süre şok yaşamış ardından benim de dudaklarımı hareket ettirmemle o da öpüşüme karşılık vermişti. İlk öpüşmemizi 17 yaşımızda yaşamıştık. Çok güzel ve özel bir andı bizim için. Keşke şuanda da onu yağan yağmurun altında öpebilseydim. Aklıma gelen anılarla neredeyse ağlayacaktım. Anlık gelen fikirle elime kağıt ve kalem alıp yeni bir şarkı yazmaya başladım.
Çok güzeldik
Çok trajiktik
Başka bir sihir bununla karşılaştırılamaz
Kendimi kaybettim, on yedi yaşımda
Sonra sen geldin buldun beni
Başka bir sihir bununla karşılaştırılamaz
Bir oda var
Kalbimde birlikte yarattığımız anılarla dolu
Sen onları yıkmış olsanda hala çerçevelerindeler
Unutabilmemin bir yolu yok
Yaşadığım ve sevdiğim sürece
Senin hakkında asla düşünmemezlik yapmayacağım
Sevdiğim andan itibaren senin doğru kişi olduğunu biliyordum
Ve her ne yaparsam yapayım
Senin hakkında asla düşünmemezlik yapmayacağım
.............
O gece Jungkook sevgilisine yeni bir şarkı armağan etmişti. Taehyung ise aynı dakikalarda uykusunda Jungkook'u özlediğini sayıklıyordu.
Bu iki genç birbirleri için yaratılmıştı. Her ikiside bunun farkındaydı ancak yapılan hatalar yıkılması zor duvarlar örmüştü aralarına. Bizim ise ikisinden öğreneceğimiz çok şey vardı: Gerçekten sevgi iyileştirir miydi? Aşk her şeyi affediyor muydu? Seven iki kalp önünde sonunda kavuşur muydu? Nlikeu taekook aşklarına sahip çıkabilecek miydi? Bu soruların cevaplarını öğrenmek için yıldıza basmayı unutmayın :) !
Devam edecek...
______________________
CAN PARCALARİM YIL OLMUS 2024 BEN HALA TASLAK BÖLÜM BİRİKTİRİYORUMMMMMMM :)))
NE ZAMAN BU BÖLÜMÜ OKUDUYSANIZ ASSAYA Bİ İŞARET BİRAKİNNNNN SİZİ COOOOK SEVİYORUM OPUCUKKKK BOL BOL :3 :3
AYRICA BÖLÜM AONUNDA DEĞİŞİK BİSİ DENESİM DÜŞÜNCELERİNİZİ YAZMAK PAMUK ELLERİNİZDEN OPER 🤓🤓🤓
AY BIDE NEVER NOT ŞARKISININ ÇEVİRİSİNİ AZCIK AMA ÇOK AZCIK DEGİSTİRDİM UFAKCIKCIKKKK YANI SORUN OLMAZ DİMİ SEKERLERRRR
(Ay yok zaten sorun etmeyiverin aq) ĞALDŞAMDPKAPDKAPKDPAKDŞAŞDŞAŞŞSŞAŞSŞSŞŞAŞSLALSLALLSLALSLALLSLALALALALLAMXNFKSKD BAYYYYYS ŞEKERLİKLER
ŞİMDİ OKUDUĞUN
nlikeu • taekook
FanfictionŞarkıcı ve söz yazarı Jeon Jungkook, ilk aşkı Kim Taehyung'u kaybetmişti: geri kazanmaya çalışıyordu.
