Seokjin'den
Jungkook'un evden çıkmasının ardından Taehyung'un yanına gidip neler olduğunu anlatmasını söylemiştim. Taehyung'un konuşması telefonumun çalması ile bölünmüştü. Bilmediğim bir numaraydı.
"Estoy hablando con el Sr. Seokjin?"
(Seokjin Bey ile mi görüşüyorum?)
"I don't know Spanish. I'm Korean"
(İspanyolca bilmiyorum. Koreliyim.)
"Do you know the owner of this phone?"
(Telefonun sahibini tanıyor musun?)
"Yes. Who are you?"
(Evet. Sen kimsin?)
"I'm calling from ...... hospital. The owner of the phone had a traffic accident. You were the last person he talked to in his contact list."
(....... Hastanesinden arıyorum. Telefonun sahibi trafik kazası geçirdi. Rehberindeki son konuştuğu kişi sizdiniz.)
"What! Traffic accident? I'm coming right away"
(Ne! Trafik kazası mı? Hemen geliyorum.)
Telefonu kapatmıştı. Taehyung endişeli gözlerle Jin'e bakıyordu.
"Hyung neler oluyor? Ne trafik kazasından bahsediyorsun?"
"Taehyung... Jungkook kaza yapmış."
——————————
Taehyung
Jungkook'un kaza haberini almamızın üzerinden kaç saat geçti bilmiyordum. Yeni yeni ayılıyordum. Bayılmadan önce hatırladığım tek şey koşup hastaneye gelmiş ve doktorlarla konuşup Jungkook'un durumunun kritik olduğunu öğrenmiş olmamızdı. Doktor'un durumu kritik demesiyle bayılmam bir olmuştu.
Bir hışımla yattığım sedyeden kalkıp koşarak abimi bulmaya çıkmıştım. Her yere bakmıştım ama bulamamıştım. Koridorda çevirdiğim hemşireye Jungkook'un odasını sorduğumda bana Jungkook'un yoğun bakımda olduğunu söylemişti. Koşarak yoğun bakım ünitesine gittim. Hyung oradaydı.
"Taehyung, uyanmışsın"
"Jungkook nasıl?"
"Gel şöyle bir otur önce."
"Hyung, Jungkook iyi mi?"
"HYUNG SANA DİYORUM. JUNGKOOK İYİ Mİ?"
"Taehyung, durumu ciddiymiş. Kaburgalarında çatlaklar varmış. Kafatası büyük hasar almış, doktorlar önümüzdeki 48 saatin çok önemli olduğunu söyledi. 48 saat boyunca yoğun bakımda kalacakmış. Bu süreçte bazı komplikasyonların ortaya çıkması halinde..."
Taehyung kıpkırmızı olmuş gözleriyle Jin'i dinliyordu. Jin'in son cümlesinde sözünü kesmişti.
"Hayır! Hayır! O kelimeyi duymak istemiyorum."
Taehyung çıldırmış gibiydi. Etrafta dört dolanıyordu.
"Hyung benim yüzümden oldu. Ben ona seni istemiyorum dedim. Benim yüzümden evden gitti. Benim yüzümden kaza yaptı hyung. Ben üzdüm onu, o beni üzdü diye gurur yapıp tersledim; ne kadar da aptalım, çok özlediğim halde onu ellerimle kendimden ittim. O sırf ben fenalaştım diye gecenin bir yarısı geldi hyung. Kendini bana affettirmek için çabaladı. Peki ya ben ne yaptım? Tüm hıncımı 1 günde Jungkook'tan çıkardım. Hyung Jungkook benim yüzümden orada yatıyor. Elleriyle yoğun bakım ünitesinde yatan Jungkook'u göstermişti. Ona bir şey olursa kendimi asla affetmeyeceğim."
Taehyung
Nolur aç gözlerini Jungkook, uyan sevdiğim. Özür dilerim senden, çok özür dilerim. Sana kırgın olduğum için öyle söyledim yoksa ben seni istemez olur muyum? Lütfen uyan sevdiğim uyan da geçmişi silip geleceğimize odaklanalım. Sakın beni sensiz bırakma Jungkook, 2 yıl yaşayan bir ölü olarak hayata devam ettim ama eğer sen benden şimdi gidersen ben de peşinden gelirim. Benimle, bizimle kal Jungkook'um.
———————————
GEÇİŞ BÖLÜMLERİ GİBİ DÜŞÜNÜN AMA AYNI ZAMANDA DA ASIL OLAYLARINDAKİ OLDUĞU BÖLÜMLEEEEER 😅😅😅😅😅
BU BÖLÜMLERİ YAZARKEN ASİRİ HEVESLE YAZİYOEUM İÇİM İÇİME SİGMİYO RESMENNNNNNN
AY BİR DE ASK SAKIZLARIM KİTABA Bİ YORUM Bİ OY Bİ Bİ BİR ŞEY YAPIN YA NASIL GİDİYORUUUUUZ???
ŞİMDİ OKUDUĞUN
nlikeu • taekook
FanficŞarkıcı ve söz yazarı Jeon Jungkook, ilk aşkı Kim Taehyung'u kaybetmişti: geri kazanmaya çalışıyordu.
