"Jungkook?"
Taehyung'un sesini duymamla kafamı kaldırıp ona bakmam bir olmuştu.
"Sen gerçek misin?"
Sorduğu soruya gülümsemiştim.
"Gerçeğim, buradayım Taehyung" hala daha ayılamadığı belliydi.
Gözlerini yüzümden çekip tavana çevirdi. Bir süre o öylece tavanı izledi ben ise onu...
Yaklaşık 5 dakika süren sessizliği bozan o olmuştu.
"Neden geldin"
"Şey ben" sözümü bitiremeden kesti.
"Boşversene, merak etmiyorum. Sen, beni o gece ben seni beklerken nasıl merak etmediysen ben de merak etmiyorum neden şuan burada olduğunu."
Sesimi çıkaramamıştım. O kadar haklıydı ki..
"Çıkar mısın odadan lütfen?" gözleri dolu doluydu.
"Taehyung, hayır lütfen konuşalım." yatakta doğruldu.
"Neyi konuşacağız Jeon? Biz konuşamadığımız için bu hale geldik. Başımıza gelen her şey biz bazı şeyleri zamanında konuşmadık diye yaşandı. Ya da sen konuşmama izin bile vermediğin için mi demeliyim?
Söylesene Jungkook, bana o kadar mı tıkamıştın kulaklarını, üstelik ben bizim için çabalarken? Lütfen git,lütfen bu kez beni dinle de git."
Taehyung'un dedikleri tokat gibi çarpmıştı. Afallamıştım.
"Üzgünüm Taehyung ama gitmeyeceğim.Seni son kez olmakla beraber dinlemiyorum, gitmeyeceğim."
"Öyle mi?"
"Öyle."
Göz temasını kesmeden konuşmuştuk."Öyle." dememle birlikte aniden ayağa kalkıp balkona doğru adımladı.Ben de camdan onu izliyordum. Ona zaman vermiştim. Sonrasında kalkıp balkon kapısına yaslandım ve Taehyung'u oradan izlemeye devam ettim. Konuşmak için çabalıyordum.
"O şarkı da neydi Jeon?" Neyden bahsediyordu?
"Anlamadım?"
"Başucumda söylediğin şarkıyı diyorum."
Ne yani Taehyung her şeyi duymuş muydu?
"Senin uyuduğunu sanıyordum."
"Bilmiyorum aniden uyandım, duydum yani ve"
"Ve?" sözünün devamını getirmesi için tekrarlamıştı Jeongguk, Taehyung'u.
"Hissettim Jungkook, elimi tuttuğunu, sesindeki hüznü, hatta gözlerinin dolu dolu olduğunu bile hissettim."
Jungkook sadece güzel bir gülümsemeyle karşılık verdi.Ardından Taehyung' a doğru adımlayıp konuşmaya başladı.
"Yıldızlar'ın insanlara küstüğüne inanır mısın?" Gökyüzüne bakıyordu.
"Yıldızlar mı?"
"Evet, yıldızlar. Biliyor musun Taehyung, sen hayatımdan gittiğinden beri yıldızlar da yok oldu. Beraber izlediğimiz yıldızlar birden bire kayboldu. Onlarında senin tarafında olduğunu ve bana küstüğünü düşündüm. Ben buraya sana ve yıldızlarımıza kavuşmak için geldim. Seninle burada yeniden başlamak, yıldızlarımızı yeniden yazmak için geldim. İşte o şarkıyı da benden gittiğiniz zaman yazdım. O şarkı sensin Taehyung. O şarkı biziz. O şarkı yıldızlarımız." Bu sözlerinden sonra Taehyung'a dönüp ellerini tuttu.
"There's nothing like us
There's nothing like you and me
Together through the storm..." şarkının nakaratını sevdiğinin gözlerinin içine baka baka söyleyen Jungkook'un bir hayali gerçekleşmişti. Şimdiyse sırada kendine verdiği bir söz vardı.
Bu şarkıyı Taehyung'u bulduğunda yayınlayacağına dair bir sözdü bu. Jeongguk şarkıyı yayınlayacaktı, yayınlayacaktı ancak ufak bir sürprizle :))
————————————————
GENCLLLLERRRRR NOLUYORUZ YASAAA BU BÖLÜM SAKA MIIII!!!!!
SAKA MAKA BÖLÜM YAZMAYI SIKLAŞTIRDIM HARİKA ÖTESİ HOŞUMA GİDİYOR ARTIK BU FİC DELİRCEMMMMMMM
Bir de önceki bolumde unutmuşum ama yıldızları yeniden yazmak = rewrite the stars adli sarkidan alintidir✨✨✨✨✨
TAEKOOKLA KALIN HOCCAGALINNNNNN
ŞİMDİ OKUDUĞUN
nlikeu • taekook
FanfictionŞarkıcı ve söz yazarı Jeon Jungkook, ilk aşkı Kim Taehyung'u kaybetmişti: geri kazanmaya çalışıyordu.
