ŞEYTAN IRKI
Sesiz sakin hayatı olan psikolog kız küçükken izledi film sonucu yıllar sonra Mektup okuma ekibinde olan arkadaşı Erhan sayesinde ülkenin en büyük çete lideri olduğunu bilmediği Efe Ateş Duman'a mektup yazar. Aralarındaki yaş farkından d...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Medya Alya) (Model net belli değil. Beğenir misiniz?)
Evde Remzi'nin gelip beni almasını bekliyordum. Telefonuma gelen bildirim sesiyle kafam orta sehpama hızlıca döndü. Remzi'nin beni aşağıda beklediğinin haberi yazan bir mesaj vardı. Telefonumu çantama koydum ve kapıya doğru ilerledim, merdivenlerin altındaki aynada kendime baktım.
Üzerimde ki saten, askılı ve mini beyaz elbisem, elbisemin üzerinde ki siyah deri çeketim, siyah kısa ve ince olan bir topuklu giymiştim. Elbisem gerçekten de çok zarif'ti. Aynada iç çamaşırlarım gözüküyor mu diye son bir kez kontrol ettim. Saçlarımın ucunda ki hafif bukleleri ellerimle düzeltip hızlı ve aceleci bir şekilde kapıdan çıktım.
Remzi'yi beyaz bir arabada gördüm, arabay doğru gittim ve daha arabaya binmemişken;
"Selaam."
"Hoş geldin."
"Hoş buldum."
Remzi'nin yan koltuğuna oturmuştum bile.
"Çok bekletmedim değil mi?"
"Yok beklemedim."
"Peki, gidelim o zaman."
"Gidelim."
Arabayı yavaş bir şekilde yürüttü. Annemlerin villasına giderken bir şey dikkatimi çekmişti. Sürekli marka ve siyah arabalar karşı yoldan geliyordu ama bir yandan da arkamızdan marka ve siyah olan arabalar geliyordu. Tam bir mafya arabasıydı.
Arabada resmen hiç konuşmamıştık. Sonunda villanın önüne gelmiştik. Arabadan inmiştik ve villaya doğru yürüyorduk bile.
Şuan o kadar heyecanlıyım ki resmen midemin bulantısını şiddetli bir şekilde hissetmeye başlamıştım. Ayaklarım geri geri gidiyordu, kalbim gögüsümden çıkıcakmış gibi çarpıyordu, başım dönüyor gibi hissediyorum ve dakikalar resmen saniye olmuştu. Böyle olmamın sebebi ap açık belliydi, annem ve babamla en az iki yıldır az görüşmemiz ve görüştüğümüz zaman da kavga etmemizdi.
Remzi'nin bakışlarını üzerimde hissediyordum. Sanki bütün hareketlerimi ölçüyormuş gibiydi. Kapı'nın önüne geldiğimizde Remzi kapı zilince bastı ve ikimizde heyecanla beklemeye başlamıştık. Kapı açanı gördüğümde bu sefer kesinlikle başım dönmüştü, hatta abartmıyorum gözüm bile kararmıştı.
Güler yüzlü annemi görünce bende hafifce çekingen bir şekilde gülümsemeye çalıştım ama bu sefer annemin yüzünde ki gülümseme silinmiş onun yerine yüzünü ekşitmişti. Annem bu hareketini çok belli yapmıştı ve resmen bütün hevesim kursağımda kalmıştı.
Annemin arkasından pembe gelmişti, annemi kapının yan tarafına alıp bizi içeriye buyur etti. Kapı'nın önünde ben, Remzi, Pembe ve annem bekliyorduk. Neyi beklediğimizi hiç birimiz bilmiyoruz ama bir şeyi beklediğimiz kesindi. Herkes birbirine sudan çıkmış balık gibi bakıyordu. Sonunda babamda gelmişti. Kadro tamamlandı. Babam beni görünce kaşlarını çatmıştı ve anneme ne oluyor der gibi göz kırpmıştı. Babam yanımıza geldi.
