Savaş.
Sadece fiziksel yapılan bir eylem değildi. Aslına bakılırsa insanlar her an savaşıyordu. Duyguları ile, insanların yargıları ile , baskı ile , aile ile, arkadaş ile bazen kendi çelişkileri ile...
Her zaman savaş içindeydik. Bazen bir insanın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölümden alıntı. (Yukarıda ki duşa kabin)
Bölüm şarkısı: Can Ozan - Öyle kolay aşık olmam
İyi okumalar dilerim ❤️.
Gözlerim ile Ayaz'ı izlerken gözlerimin ışıl ışıl olduğuna yemin edebilirdim. Ayaz sahneden son kez teşekkür edip indiğinde ona büyülenmiş gibi bakıyordum.
Ayaz yanıma gelip elini belime koydu. Beyefendi galiba belimi çok seviyordu zira eli sürekli belimdeydi çünkü. Kulağıma eğildi hiç bir şey söylemeden. "Bana öyle bakarsan dayanamam ama Efil hanım" dediğinde güldüm ve ellerimi omzuna koydum.
Herkesin gözlerinin bizde olduğunu biliyordum. Bende kulağına yaklaştım. " Diyosun" dedim ek kullanmadan. Gülümsedi ve nefesi kulağımı yalayıp geçti. "Diyorum." Elimin birini uzun saçlarına daldırdım. Saçlarına bayılıyordum. O kadar güzellerdi ki...
Saçları ile yavaşça ileri geri oynadım. "O zaman çıkışta görüşelim olur mu ? " Dedim cilveli bir şekilde. Derin bir nefes verdi kulağıma. Sesi boğuktu , boğazdan geliyordu. Parmaklarını sertçe bastırdı. "Görüşelim" gülüp öbür elimi yanağına koydum. Bir anda kulağına daha çok yaklaştım ve kendimi tutamadım. "Seni çok seviyorum." Biraz bekledim. "Sana aşığım Ayaz Dinç Demiray."
Ve şaşkınlık.
Ayaz uzun süre bir şey demedi. Yaklaşık üç dakika falan öylece durdu. İnsanlar ise bir yandan konuşuyor, bir yandan bize bakıyordu. Herkesin, özellikle masasında olduğumuz kişilerin gözleri bizim üzerimizdeydi.
Yavaşça geri çekildim ama ellerim hâlâ onun üzerindeydi. "Ayaz" diye fısıldadım yüzüne doğru yavaşça omzundaki elim ile onu dürttüm. "Ayaz bir şey söyle" dediğimde bir köşeye dalmış öylece cevap vermeden orayı izliyordu.
İnme inmişti Ayaz'a.
"Ayaz bir şey söyleyesene " dedim tekrar sarsarak. Sinsice güldüm ve omzundaki elimi yüzüne koydum. "Sevgilim" dedim başımı kaldırarak. "Bir iyi misin? " Bu onu kendine getirirdi sanırım. Dediğim gibi de oldu.
Bir anda gözleri bana döndü Ayaz'ın. "Ne dedin sen az önce " güldüm. "Söyle tekrar." Gülmeye devam ettim. Parmaklarını bastırdı. "Söyle Efil. Duymak istiyorum." Gözleri dudaklarıma kaydı. "Dudaklarından tekrar duymak istiyorum. Söyle." Dediğinde bütün cilvelerimi onun önüne seriyordum.
"Sevgilim." Diye fısıldadım. Yüzündeki elimi tırnaklarımı sürterek ilk önce yanağına, boynuna, en son ensesine çizerek iki elimi de ensesinde birleştirdim. "Sevgilim" dedim tekrar.
Gözleri hocam, gözleri...
Gözleri o an beni izlerken o kadar ışıl ışıl dı ki. Bu aşktı. Gözlerinde gördüğüm saf değil, temiz ve tutkulu bir aşktı. Sanki bütün ışıklar sönse, her yer zifiri karanlık olsa onun gözlerinde ki ışıklar benim önümü görmemi sağlardı.
