MEKTUP

247 14 2
                                    

Ambulans geldi Bilgeyi aldılar. Ameliyathanenin önünde çökmüş onu bekliyordum. Ağlamaktan gözlerim kızarmıştı. Birinin Bilge diye bağırmasıyla yan tarafa baktım.

Rabia: Bilge! Bilge nerde? Umut bir şey de! Bir şeyi yok de iyi de Umut!

Bilmiyorum anlamında kafamı salladım. Rabia yanıma çöktü ve ağlamaya başladı.

2 saat sonra

2 saattir kapının önünde bekliyoruz ama bi haber yok kafayı yemek üzereyim. İçeriden bir hemşire çıktı.

Hemşire: Doktor bey size detaylı bilgiyi verecektir. İyi günler.

2 dakika sonra da doktor çıktı.
Doktor: Bilge hanımın yakınları siz misiniz?
Kafamı salladım.
Doktor: Cidden çok zorlu bir ameliyattı. Bilge hanım çok güçlü. Ameliyat gayet başarılı geçti ama Bilge hanım birkaç hafta gözetim altında kalmalı. Geçmiş olsun.
Doktor gitti ve ben yere çöktüm. Yaşıyordu benim güzelim hâla hayattaydı.
Ameliyathanenin kapısı açıldı. Bilgeyi sedyeyle çıkardılar. Yüzü bembeyaz olmuştu. Gidip Bilgenin elini tuttum.

Umut: özür dilerim hepsi ben suçum. Seni yalnız bırakmamalıydım. Beni affetmezsen haklısın.
Bilgenin eli kıpırdadı.
Umut: eli hareket etti. Bi bakın.
Hemşireler hemen odaya aldı. Beni içeri almadılar.
Hemşire: hastamız uyandı. Sadece bir kişi girebilir. Hastayı çok yormayın.
Rabia: Umut sen gir.
Kafamı salladım ve içeri girdim.

                           Bilge'den

Kapı açıldığında gözlerimi açtım. Umut gelmişti. Gömleğinde ve ellerinde kan lekesi vardı. Gözleri de kıpkırmızıydı.
Umut: özür dilerim.
Sesi çok güçsüz çıkmıştı. İçim paramparça oldu.
Bilge: ne için özür diliyorsun?
Umut: benim yüzümden bu halde-
Sözünü kestim.
Bilge: senin yüzünden falan değildi. Her seferinde kendini suçlama.
Umut direkt bana sarıldı. Yaralarıma dikkat ediyordu.
Umut: sana bir şey olacak diye çok korktum. Ben ilk defa bir kız için ağladım.
Bende ağlamaya başladım.
Bilge: Umut seni çok seviyorum.
Umut: bende seni seviyorum güzelim.
Umut tam beni öpecekti kapı sert bir şekilde açıldı. Gelen kişi ile şaşkına döndüm. B-bu benim eski sevgilimdi.
Eren: Bilge konuşabilir miyiz? Yalnız.
Umuta baktım Erene öldürecekmiş gibi bakıyordu.
Bilge: Sevgilimin yanında konuşalım Eren. Umuttan sakladığım hiçbir şey yok.
Bu dediğimle Umut sırıttı.
Eren: Emin misin güzelim?
Umut: Canına mı susadın Olm sen ha? Dayak mı istiyorsun?
Bilge: Umut Dur lütfen. Eren söyle ne diceksen yüzünü daha fazla görmek istemiyorum.
Eren: Annen ölmeden önce bana sana bir mektup yazdığını söyledi. Sizin evde annenlerin odasında ki çalışma masasının çekmecesinde. Belki okumak istersin.

Etraf buğulaşana kadar gözlerimin dolduğunu fark etmemiştim. Eren kapıyı çarptı çıktı. Umut bana döndü. Yüzümü ellerinin arasına aldı.
Umut: eğer istemiyorsan okuma güzelim. Okumak zorunda değilsin.
Bilge:  istiyorum.
Umut: tamam birlikte okuruz.

                    1 hafta sonra
Sonunda hastahaneden çıkıyordum. Bir haftadır hastahanedeydim.
Bilge: Umut direkt annemlerin evine gitsek olur mu?
Umut: nasıl istersen güzelim.
Arabaya bindik. Evin önüne geldiğimizde ağlamaya başladım. Umut bana sarıldı.
Umut: istersen geri dönelim.
Kafamı hayır anlamında salladım. Elimi tuttu ve içeri girdik. Annemlerin odasına çıktık. Çalışma masasının cekmecesini açtım ve bir mektup buldum. Üstünde biricik kızım bilgeme yazıyordu. Ağlamaya başladım.

Sen şimdiden böyle yaparsın nasıl okuycaz bunu?

İç sesime hak verdikten sonra ellerim titreye titreye sayfayı açtım ve okumaya başladım.

Bölüm sonu

Selam aşklarım!
Uzun süredir bölüm atmıyorum atayım dedim.
Sizce o mektupta ne yazıyordu?
Aklıma hiçbir şekilde fikir gelmiyor biraz yardım eder misiniz? Öpüldünüz muaah💋

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 11 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

MAFYA AŞKI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin