SHHH!

7

Kembet e Rainas qendronin ne pllakat e ftohta qe ishin bere tashme me uje. Çorapet e saj ngjyre te zeze po thithnin ujin duke bere qe gishtat e saj te ndjenin lagshtin dhe ftohtesin,me çorapet qe renoheshin nga pesha e ujit qe ishte ne to.Si nje doktoresh qe eshte ishte mesuar te shoh pacientat ne gjendje te ndryshme, prandaj nuk eshte se i vinte çudi te shoh z.Lo qe eshte pacient i saj te zhveshur ner uje megjithate deri tani syte e saj po qendronin drejt ne syte e tij.

"Po e largoj ujin njehere."

Tha ajo teksa morre ate qe thith ujin duke e larguar nga pllakat ngjyre te bardhe, z.Lo po e shikonte ate qe heqte ujin, sepse e dinte edhe ajo qe te qendronte ashtu mund te ftohej prandaj para se ta ndihmonte ne fillim kembet e saj duhet te jene mire. Morre sandalet qe ishin tek dera dhe uji shume shpejt u heq. Morre shamponin dhe vendosi tek floket e tij, duart e saj filluan te preknin floket dhe koken e tij, duke krijuar shkume ne doren e saj prandaj vendosi duart poshte tek qafa e tij e bute. Po e pastronte sikur nje nene femijen e saj. Kete gje kishte bere edhe me Saren motren e saj, qe e vogel duhej te kujdesej per te, e pastronte e veshte e ushqente, prandaj me keto gjera Raina qe mesuar. Vendosi shamponin e trupi ne gjoksin e tij, duart e saj po preknin gjoksin e tij te bute ndryshe nga krahet qe qene me te forte,pasi e shtyri pak per te pastruar edhe shpinen e tij atehere pa tatuazhin e tij. Fytyra e e z.Lo eshte shume me e pafajshme se sa trupi i tij kete e pa edhe Raina e habitur me shpinen e tij.

-wow!

U degjua zeri i saj, megjithate duart e saj vezhdonin prekjen e trupit tij. Vetem pas pak minute kur Raina u zgjat te marre ujin qe ta heqte shamponin nga floket e tij z.Lo e ndaloj. E beri me dore qe eshte vone dhe taksisti mund te ishte ketu. Raina eci drejt dritares se gjate, ndryshe nga banjot e tjera qe i gjejm me dritare te vogela ketu ishte shume me e zgjat dhe e ngushte.

-Duket qe ka ardhur taksi.

U degjua Raina.

-Por ende nuk ka ardhur z.Matias, t'ju le vetem keshtu?

Z.Lo i beri me dore qe te shkonte edhe pse ndoshta nuk e kuptoj se çfare po thoshte ajo, Raina nuk kundershtoj shume sepse edhe ajo kishte nevoje per kete pushime. Me nje naten e mire dol nga aty dhe eci me hapa me te shpejt zbriti poshte. Dol jashte dhe pa qe fytyra e taksistit po tregonte qe ishte i bezdisur me vonesen e saj. U ul ne sedilet mbrapa vetures dhe mbeshteti koken ne xhame, syte e saj shikuan lart tek njera dhome kur pa nje person qe shtyu perdet dhe mbuloj pamjen e personit, vetullat e saj u ngrysen te habitur.

-Paska ardhur Matias siç duket.

Tha ajo me ze qe mund te degjonte vetem ajo veten e saj.
.
Nje jave tashme ishte bere qe po bente dy pune dhe kishte humbur dy kg, Sara nuk ishte me ne shtepi sepse kishte shkuar ne udhetimin e saj me shkollen e saj, dhe e vetme Raina nuk eshte se pergadiste darken per vete dhe nganjehere nuk i kujtohej te merrte diçka e ta mbushte barkun.

-Sot kemi nje operacion shume te rende!

Po degjoheshin doktoret qe flisnin mes vete, Raina qe me e stresuar sepse do ishte ajo qe do e bente punen me kryesore. Nga keto dy pune mendja e saj po thuajse kishte harruar Louin, ndonjehere ne mbremje e kujtonte por diten po thuajse hiq.

Djerest e Raines po ecnin ne fytyren e saj sikur lotet qe pikojne nje nga nje, por keto pika uji tregonin jo dhimbje por stres e frike. Ishte jete a vdekje dhe Raina po vdiste duke u munduar qe dikush tjeter te jetoj. Operacioni zgjati prej mengjesit e deri 12 te drekes ndoshta edhe me gjate po thuajse te gjithe qene te lodhur, jashte atyre dyerve familjaret prisnin lajme te gezuar nje pike shprese.

-Perfundoj!

Fjalet e Rainas sebashku me kolegun e tij afer ben tjeret qe te leshonin gjerat dhe disa te uleshin ne toke e te heqnin stresin vetem tani.