İkimiz beraber bizimkilerin olduğu masaya doğru giderken herkesin gözü bizim üzerimizdeydi.
"Herkes neden bu kadar çok bakıyor?" Dedim.
"Yanımda böylesine güzel bir kadın varken bakmasalar olmaz dimi ." Deyince ona doğru baktım. Bu erkeklerin ağzı feci iyi laf yapıyordu.
Karandan öncesine kadar çapkın biriydim. Karandan sonra ise gözüm kimseyi görmez oldu. Iltifatlara bile midem bulanır oldum. Artık pek etki etmiyor.
"Doğru diyorsun bakmasalar ayip etmiş olurlar." Diyerek sirittim .
Bizimkilerin olduğu masaya gelince Ateş " Merhaba." Dedide demez olaydı. Masadaki Oğuz ve Tuğrul onu öldürmek ister gibi bakiyorlardi.
" Amacin ne bilmiyorum ama emin ol ona zarar vericek bir sey istersen çekeceğin var." Dedi Oguz.Oğuz ve Tugrulun bakışlarının yani sıra kızların bakislarida aynisiydi.
"Tehdit edeceğin son insan bile değilim." Dedi Ateş te konunun uzayacagini fark edince. " Tamam sakin olalım. Zorla getirmedi dimi bizi buraya ." Dedim Oguza doğru. Oda benden aldığı bakışla arkasına yaslandi.
"Neyse sen otur ben bir kaç görüşme yapıp uğrarım yine ." Deyip aramızdan ayrıldı Ateş.
İki kişiden şüpheleniyorum suanlik. Etrafta gözlerimi dolastirirken.
Ve bingo Cem Çekiç tüm heybetiyle orda oturuyordu. Kendisi babamın en azılı rakibiydi senelerdir. Evet bunun için supelenmek olmaz ama her defasında da babamı tehdit edip bir sürü çatışma çıkardığı da bir gerçek.
Ben ona doğru ters ters bakarken oda bakışları hissetmiş gibi bana doğru baktı. Maskeden dolayı kim olduğumu çıkaramıyordu galiba .
Böyle düşünerek sirittim. Gozleri uzaktan da olsa bakışları siritmama bakıyordu. Maske yüzlerinde olsada o kadar fotoğrafta yüzlerine bakmisligim vardı ki her şekilde tanırdım onlari.
Başımı eğerek selam verdim. Yüksek ihtimal tanımamış olucak ki tepki vermiyordu. Bakışlarımı ondan çekip diğer kişiyi de bulmaya çalıştım. Ve evet onu da iki dakika sonunda gördüm.
Burak Abacioglu , bu kişi de rakip firmamizdan ve nedense babamın ölümünün de en çok yaradığı kişi ölmüştü. Şimdilik bu ikisiyle ilgilenelim.
Ben onları göz hapsine almışken masada yine bir kargaşa vardı.
"Ne alaka be tehlikeli de olsa girdik bir kere bu işin içine. Ayrıca sana ne, tehlikeli olsun olmasın Çok korkuyorsan sen git." Dedi Asel Arasa karşı.
"Biz zaten alışığız siz alışık misiniz . Karşınızda belki adamları öldürecekler. Belki siz bile birinin hayatına mal olabilirsiniz hazır mısınız peki siz buna." Diyerek karşılık verdi oda.
"Tamam bu konuşmamın yeri bura değil bence . Daha tam başlamış da sayılmayız eğer tehlikeden korkan veya bu işe bulaşmak istemeyen zaten gider . Demekki tehlikeden korkmuyoruz ki burdayız hepimiz öyle değil mi senin gibi." Dedi Eftalya da
" Eftalya haklı bu konunun yeri burası değil eve geçince bu konu üstünde de yine tartışırız. Önce şunları halledelim." Dedim masaya doğru .
"Şura kendini hazır hissediyor musun?" Dedim ona bakarak.
"Bomba gibiyim. Avımız hangisi?" Deyince erkeklerde merak etti. "Karşı tarafta baştan 6. Masadaki beyaz gömlekli." Deyince çaktırmadan baktı. Şura insanları manipule etmede çok iyi olduğu için o hallediyordu bu işleri.
"Hayırdır siz ne konuşuyorsunuz?" Diyrek gozlerini kırpıp hayırdır der gibi yapti Tuğrul.
"Supelendigim iki kişide burda ilk birini halledicez. Kızlara hasta olan Burak Abacioglu ilk ondan başlayacağız." Deyince kaşlarını çattı Tuğrul.
"Saçmalama Havin kendine gel. Böyle bir şey yapmicaksin unut. Hem benle de anlastin ikimizde mi göndereceksin?" Dedi nefes almayı unutarak sıraladı.
"Seni de Cem Çekiçin yanına gondericem. Napim yani herif gay se ayrıca başladık bir kere senin gibi Şura da manipuleci bu konuda ondan iyisi yok o yüzden herkes iş başına. " Deyince kendine kızıyordu ama neden.
"Hay sikeyim." Diyerek ayaklandi. Onun ardından Şura da ayaklandı. Onlar giderken diğerleri bana baktı.
"Gay derken?" Dedi Oguz .
"Adamı biraz arastirinca gay olduğunu anladım. Ona da kızlardan biri gitseydi islemezdi." Deyince masadaki herkes gülmesini tutuyordu.
Tuğrul bunun acısını çok güzel çıkaracaktı farkındayım. 1 haftadır kolum yüzünden bana fazla yüklenmiyordu derslerde ama eminim bu sefer acısı çıkacak.
Onlar giderken Ateş te yanıma geldi. Elimden tutup kaldırdı. " Dans ?" Dedi masadakilere baktım. Oğuz gözünü açıp kapattı. Alaz ve Arasta çok rahattı.
"Tamam." Deyince ortaya doğru gittik. Çalan şarkıya hemen uyum sağlayıp dans etmeye başladık.
Bir elim omzunda bir elim elinde dans ederken birden Atesin maskeli yüzü gidip Karanın yüzü geldi. Şuan kendimi niye onla dans ederken hayal ediyordum ki. Birden belimi eğip üstüme egilince nefes almayı unuttum. Bir eliyle yırtmactan çıkan bacağımı tutup diğeriyle de sırtımı destekliyordu.
Tekrar dogrulunca kulağıma doğru yanaştı ve "Sakin ol , kasma kendini bu kadar." Diyerek fısıldadı."Oyunun tadını çıkar." Deyince anlamayarak ona baktım. Sonra birden silah sesleri gelmeye başlayınca belimi bırakıp kendi belindeki silahı cikardi ve oda ateş etmeye başladı.
Direk kızlara baktım. Onlarda olayın sokundaydi.
Alazla göz göze gelince başımı salladım. Kızları güvenle dışarı çıkarmaya çalışmaya başladılar. Şuraya bakınca onun çoktan kızların yanına gittiğini gördüm. Tugrula bakmak için kafamı dönerken hemen yanımdan bir mermi geçti. Birden ne olduğu anlamadan Ateş beni arkasına aldı. Tugrulu da bulunca Cem beyin onu arkasına aldığını gördüm. Bu çatışmada gülmemek için kendimi zor tuttum.Direk bende yırtmaçlı olmayan bacağıma koyduğum silahı çıkarınca Ateş bana yan gözle baktı maskenin altından sırıttığını gördüm. Hemen bende korumaya aldım kendimi Tugrula ulaşmaya çalışıyordum. Ama Ateş te bir yandan beni birakmiyordu.
" Lan bırak kendim hallederim. Korumana gerek yok." Deyip zar zor kurtuldum . Hemen Tugrulun yanına gidince onunda Cemden kurtulduğunu gördüm. Oda silahını çıkarıp bize ates eden herkese. Herkes kimin kim olduğunu bilmeden ates ediyordu.
Bu ne biçim balo be kanlı balo. Birden ensemde bir soğukluk hissettim.
"Demek seninde sonun geldi baban gibi he . Yazık oldu böyle bir güzelliğe."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kumarhane Kızları
Action5 kız arkadaştan birinin kardeşinin yaşadığı öğrenilince kendilerini yer altı mafyalarin içinde bulan kızların hikayesi. Eğlencesine yazilmistir🫶