Aşk Hançeri

1 • ELVEDA

Sanki sonsuz bir kabustaymisim gibi hissediyordum. O olaydan beri uzun zaman gecmisti ve yollarimiz coktan ayrilmisti, gerci o coktan ayirmisti demek daha dogru olur.

Yagmur yagiyordu ve saat coktan 12'yi gecmisti. Ustgecitte gokyuzune bakiyordum, sanki gerceklik ve yanilgi arasindaki cizgiyi silmisim gibiydi. Benim icin cok zor zamanlardi bu hic yasanmayan vedadan beri.

O zamandan itibaren hep yalniz kaldim, kendi icimdeki mucadelede herkesi kaybettim.
Yendim, fakat ne pahasina?

bu acı hissiyatiyla beraber kendimi yavas yavas kaybolmakta olan asit gibi hissettim, yavas yavas kayboluyordum iliklerime kadar ölüyordum. Ben cidden tanrının hatalarindan birisiydim, önemsizdim, kimseye yararim dokunmadı. Bilincim kapanmak üzereydi, bu acı hissiyatina dayanamayip son gayretimle bi an evvel kaybolmayi istedim, asitin çıkardığı rahatsiz edici seslerin bi an önce bitmesi herkesi rahatlatır ise ilk defa işe yaramak istiyordum. geçitin asagisina kendimi son bir gayretle saldım sanırım daha önce bu kadar ise yaradigimi hissetmemistim, guzeldi. fakat...  son anda bilegimi bir elin kavradigini hissettim. yumusak kokulu parfumu bileklerine sıkmış olan bir yabanci, koku eline de yayılmışti. Beni gücüyle yukari cekti, yavas yavas cennetin kokusuna yaklastim ve, üstüne düştüm. yagan yagmurun kokusu ve O'nun parfumunun kokusunun birlesmesiyle kendi hayatim icin bir kapi acildigini hissettim, aslinda bu sonum degildi. Hala hikayemi devam ettirebilirdim. O'nun sayesinde.

Onun ustunde hizli hizli nefes aliyordum, kalbim duracakmis gibiydi, kahretsin.
Karanlikti, onun yuzunu pek goremiyordum, kendi saclarim yuzumu kaplamisti, uzun suredir kesmemistim.

"Dostum iyi misin sen?! Aklindan ne geciyordu!"

Kendi bedenimi yan tarafa dogru saldim, ayaga kalkmaya gucum yoktu. Cok yorgundum. Yeni kapimi acmak icin anahtari bulmustum fakat anahtari cevirecek gucum kalmamisti, sesler gitgide bulaniklasiyordu ve etrafa olduğundan daha fazla karanlik cokuyordu, her yerim agriyordu, cok zor bir gece gecirdim.. bu geceyi birak, son bir yildir.. oylece gozlerimi yumdum.

∘₊✧──────✧₊∘∘₊✧──🏳️‍🌈──✧₊∘∘₊✧──────✧₊∘

Ahahahahhaha~

Ahahaha
h a ahaha haha aha aa a a

Bu gülüşler...

Ali... ve Buglem.

Neden?

Neden, Ali?

Neden onca seyden sonra beni birakip gittin?

Ali oradaydi, tam onumde.

Ona dogru kosmaya basladim, fakat ne kadar yaklasmaya calissam benden daha da uzaklasiyordu.

.... O uzaklasmaya devam etti ve etraf aydinliga burundu..

∘₊✧──────✧₊∘∘₊✧──🏳️‍🌈──✧₊∘∘₊✧──────✧₊∘

Gozlerimi actigimda soguk bi hastane odasiyla karsilastim. Duvara dayali koltukta oturmus bir sekilde uyuya kalan tanimadigim bir cocuk vardi.

Ne oldugunu hatirlamaya calistim....

Ah. Evet, dogru..

Beni dipsiz kuyumdan ceken beyaz atli prensim.
Onun uyuyan gözlerini inceledim, yuzunu, dudaklarini ve ellerini.

Belki de bu benim sonum degildir.
O sirada gozlerini kipistirmaya basladi. Uyanacak galiba. Gozlerini acti, hemen bir seyle ilgileniyomus gibi yaptim.

"Ha. Uyanmissin, dostum..."

Sesi biraz catlak geliyordu, sanirim pek uyumamis.. benim icin mi?

Yanaklarimin kizardigini hissettim.
Cevap olarak; "Evet.. tesekkurler.. sanirim."

"Rica'derim. Seni intihara kadar surukleyecek ne yasadin ya bra??"

Cehennemi.

Cocuk duraksadi hemen,

"Tabii.. yani soylemek istemiyorsan sorun degil anlarim."

"Belki sonra anlatirim.. Tabii... arkadas olacaksak." diyerek onun tepkisine odaklandim.
Biraz saskindi, ama o saskinlik ifadesi tebessumle yer degisti.

"Aynen, arkadas olabiliriz. Instan var mi?"

"Evet.. telefonum..?" Telefonum icin odayi inceledim..

Imm dedikten sonra cevapladi;
"Ah, seni hastaneye tasidigimda telefonun yoktu. Sanirim.. atlarken kopruden asagi dustu."

Aah, bi bu eksikti. Siktir.

"Sorun yok, yeni telefon bakariz sana."

Off, param var sanki.

"Param yok ya," diyerek cevapladim ve hemen sözümü keserek heyecanli bir ton ile;

"Benden olsun."

Siktir, sen zengin bebesi misin yavrum?

Zaten hayatimi kurtardin.. buna ne gerek var?

"İyiligin icin tesekkur ederim fakat zaten hayatimi kurtardin... Ve, daha ismimi bile bilmiyorsun."

"Ah. Evet. Benim adim Yusuf, sen?"
Elini uzatti.

"Kagan.."

Elimi geri uzattim ve tokalastik.
Tokalastigimiz anda bilegindeki kokuyu bu sefer iliklerime kadar hissettim sanirim cep parfümü  kullaniyordu.

Bakımlı, yakisikli ve yardimsever bir cocuktu. Simdiden ona hayran olmustum, içimdeki ölen hücreleri canlandırıyordu adeta!!  O an karar verdim bu cocuk benim olmalı.

Sadece benim.

Numarasini kagit olmadigi icin koluma yazdi, haberlesmek icin hastane telefonundan onu arayacaktim, ilk defa biri tarafindan bu kadar deger gormustum;  hemde hayrani oldugum kisi tarafindan. Ertesi sabah onu caldirip telefon mevzusunu soracaktim. O gunun gecesi yine onunla iletisime gececegim icin içim kıpır kıpırdı elimi basimin ustune koyup hayale tam dalicekken bir de ne farkediyim... kokusu bana sinmis. Adeta tukenene kadar bilegimi kokladim kokladikca hayata dondum adeta müptezel oldum kahretsin. Umarim yuz yuze en yakin surede görüşürüz çünkü harman kaldım!!! Sabah yusufu caldirdim, hafta sonu müsait oldugunu taburcu oldugun zaman haber edip beni almaya gelecegini ve beraber telefon bakacagimizi soyledi. Gerçekten bu cocuk tanrinin bana bahsettigi bir
melekti!
Hafta sonunu iple cekiyordum. nihayet o gun geldi ve taburcu olacağım gunle kesisti daha önce bu kadar mutlu hissetmemistim salgilanan bu mutluluk hormonuyla karnim biraz agridi alisik degiliz sonucta, her neyse kapidan iceri girdi ceketi siyah tisortu... kafamda smooth operator sarkisi caliyordu nakarata gelicekken araya girdi ve "selam bra daha iyi gorunuyorsun haydi cikalim artik buradan," tek kelime edemedim çünkü kokuyu fazla sıkmıştı. tum vucuduma yayıldığını hissediyordum cok güçlüydü daha önce boyle bir sey gormemistim. Yusuf beni disari goturene kadar tek kelam etmedim, temiz havayla kendime biraz geldim audi rs iyle de dikkat çekiyordu gercekten zengin surtuktu buna bayiliyorum. o arabada kendini yan koltuk prensesi hissetmemen mümkün değil! tam bunlsri dusunurken bacagimda bir koku, bir el YUSUFUN ELİ !!! Bana tebessum etti ve bacagima iki kere hafifce vurdu. "Iyi gozukuyosun, bra." aklimi kaybettim bilincim kapanmak uzereyken yanimdan bir ses geldi.

"Geldik bra,"

Benim icin telefon bakmaya basladik kesinlikle onun maddi sinirini zorlamak istemiyordum biraz cekinerekten redmi isteyeceğimi soylerken bi anda
"iphone 14 mu 15 mi istiyon bra?" dedi.

Hassiktir, bu cocuk cidden... ZENGIN BEBESI!
Tanri bana ne gonderdi, aman aman--

........