Aşk Hançeri

3 • PISMANLIK

Son anda geri cekildim. Bu dogru degildi. Yapamazdim.

Geri cekilip hic bir sey olmamis gibi gulmeye basladim.

"Hahaha, Cok ictik be. Uyusak iyi olur."

Yusuf bana bezmis gozleri ile bakiyordu, Sonunda agzini acip "haklisin." dedi.

"Ee, ... Nerede uyuyayim ben?"

Yusuf kendi yatagina girip gel isareti yapiyordu.
Orada donup kalmistim. Neler oluyor? Buna izin veremezdim, mantikli dusunmeye calisiyordum ama ictigim alkol mantikli dusunmemi engelliyodu.

.....

Kalktigimda Yusufu bana sarilmis halde gordum. Kendimden igrenmeye baslamistim. Bu yanlisti. Onu uyandirmadan kipirdamayi denedim...
Defalarca denedikten sonra sonunda basarmistim. Ama evleri devasaydi! Ben burdan nasil cikicam? Bi' dus alsam iyi olurdu. Dun gece cok ictigimden hem basimda agriyordu. Acaba sacma seyler soyledim mi, veya yaptim mi? Ah. Dusunmek bile istemiyorum. Cok kotu, cok kotu!
Uzun sure evde dolastiktan sonra banyoyu buldum. Bu banyo kendi odamdan daha buyuktu.
Jakuzi vardi, dusakabin vardi hemde buyuk kuvet bile vardi!!!! 3'u 1 arada kahve sanki!

Uf, isimi hizli bitirip hemen evden gitmek istiyordum. Yusufla daha fazl zaman gecirirsem hic iyiye gitmeyecek gibi bir his vardi icimde. Ya da belki ben cok dusunuyorumdur. Of, ne diyebilirdim ki? Suyu actim. Ve hizlica yikanmaya baktim. Acaba yusuf sese uyanir miydi? Yok ya. Bunlar cok zengin, kesin duvarlari ses gecirmez yapmislardir. Saate de bakmadim gerci. Kim bilir saat kacti? Dusune dusune sonunda isimi bitirmistim. Hizlica kendimi kurulayip kiyafetlerimi geri giydim, Off-- Azicik kokuyodu. Siktir ya! Her neyse, burdan hemen cikmaliyim. Zenginler gerci.. Acaba soysam mi bi kac sey? Onlari satip aldigim para ile iki uc kiyafet alirim.. Off, Sacmaladim iyice. Ben Yusufa oyle bir sey yapamazdim. Yusuf ... Garipti. Daha once oyle biriyle tanismamistim.. Bana iyi geliyor gibiydi, Fakat kotu sonlanacagini ben iyi biliyordum. Of, cok dusunuyorum yine. Sadece zaman kaybi, baska bir sey degil. Hemen Yusufun bana aldigi telefonumu cebime koydum. Yusuf hala uyuyordu. ... Uzgunum yusuf, ama ikimizde biliyorduk; yani- umarım IKIMIZDE biliyorduk ki Birlikte olmamiz saglikli degildi.. Sonunda evin cikisini bulmustum. Fakat bunlarin fena buyuk bahcesi vardi ve her yer guvenlik doluydu. Guvenliklere bakmadan buyuk surgulu kapiya yoneldim. Kapidaki guvenlik hic bir sey demeden kapiyi acti ve ciktim. Nerede oldugumu da bilmiyordum, siktir! Ne de yanimda nakit vardi, ve kredi kart borclarimi odememistim. Parasizdim!
Yurumekten baska carem yoktu, kalmamisti.
Yapacak bir sey yok, diye kendimce dusundum ve ilerlemeye basladim.

Git git bitmemisti, hava da kararmaya baslamisti. Sabahtan beri bogazimdan ne bir yudum su, ne de bir lokma gecmisti. Nerede oldugumu cidden bilmiyordum, Hic bir fikrimde yoktu. Cok yorulmustum.

Yol kenarina oturdum. Ve ... Kendimi saldim. Uykuya ihtiyacim vardi.

Sarsilarak uyandirildim, Ne goreyim, 4 tane adam ellerimi ve ayaklarimi baglamisti, beni arabalarinin arka koltuguna atmislardi. Ne oluyordu? Bagirmaya calistim fakat agzimida bantlamislardi. Siktir! Siktir! Napicam! Napicam?? Imdat, Yardim edin... Birisi! Lutfen!
Arabayi suren adam tam binecekken donakalmisti, cok gecmeden yere dustu. Ne? Ne oluyordu? Arka tarafta yanimda oturan iki adam hemen silahlarini cikararak arabadan ciktilar ve yan tarafinda comeldiler, on koltuktaki adam ise kafasini arabanin ust acilir camindan cikarmis, kim var diye bakiyordu. Ve birden bire arabanin icine kan sicradi. Adami kafasindan vurmuslardi. Gozlerimden yaslar akiyordu, Cok korkmustum. Bir tarafim ölmek istiyordu, fakat diger tarafimda ne kadar olmek istesemde.. Yasamak istiyordu.. Yusuf, o bana yasamak icin bir neden vermisti.. Ölmek istemiyorum.. Yasamak istiyorum... Lutfen, Tanrim...!! Olmek istemiyorum!!!!

Cok gecmeden adamlarin silahlarinin patlama sesleri yukseldi, Kulaklarim aciyordu. Cok sesliydi, hemde korkudan galiba altima kacirmistim. Agliyordum, sessizce. Salyalarimdan bant gevsemisti ve yere dusmustu. Salya sumuk olmustum, ayni zamanda bana da kan sicramisti.
Kalbim gum gum atiyordu.

Soldaki adamda vurulmustu. Tek kalan adam panikleyip arabaya binmeye kalkisti. Tam binecekken o da bacagindan vurulmustu. Panikleyerek bagiran adam Yere dusmustu. O sirada yana tanidik bir araba geldi...

"Kimsiniz?" diye sordu, yerde yatan adama. Adam bir seyler demeye calisti fakat agzini acamamisti. Ve... O da arkadaslari gibi kafasina mermi yemisti.

Sira bana mi gelmisti? Beni farkettiler mi? Onlar kimdi? Araba neden tanidikti? Ne... Neler olacakti?
Olecek miydim?

Oleceksem... Yusufa soylemek istedigim aslinda cok sey vardi icimde, .. Ama bu cumleleri, hisleri disa cikarabilecek kadar cesur degildim.

Hic bir zaman cesur olamadim. Bu yuzden hep hayatta kaybettim. Sanssizdim, Bedbaht. Gozlerimden yaslar akiyordu.

Sanirim benim hikayemin sonu bu sekilde trajik bitiyordu...

Cok garip hissediyodum. Cok. Bir yanim sonunda olecegim icin mutluydu, sevincliydi. Diger yanim ise tam tersi. Yusufu istiyordu. Yusuf sol yanimi tamamlayacak kisiydi.. Ama ben bunu asla kabul etmek istemedim.

Yusuf.... Hoscakal...