Aşk Hançeri

2 • YENILIK

"Ios 14 mu 15 mi istiyon bra?"

Ne? Bu cocuk tam anlamiyla zengin bebesi--

"Hahaha..." alayla karisik guldum, "Saka yapiyorsun heralde. Sacmalama."

Yusuf ic cekerek bilegimden hafifce tuttu.

"Yok ya bra, istedigini sec begen al. Para onemli degil. Mutlu ol yeter."
Gozunu evet dermiscesine kirpistirdi.

Offf, Pislik.

"Farketmez. Sen sec. "

"Peeki." Dedigi anda son model ios'u aldi ve kasaya ilerledi, arkasindan adeta sahipsiz ve sevgiye muhtac bir kopek yavrusu gibi kosturuyordum.

"He, cok uzunsun la. Sasirdim. Seni ufak tefek bir sey bekliyordum."

Mm. Genetik.

"Evet genetik. Sende bekledigimden kisasin."

"Hahahah, boy kac bra?"

"1.92."

"Yuuh, ben 1.73 falanim ya, gecmissin beni."
Guldu ve eglenceli bir sekilde hafifce koluma yumruk atti.

Tebessum etmekle yetindim, suan seni nasil opmek istedigimi bilemezsin, Yusuf. KAHRETSIN!

Magazadan cikarak arabasina geri yol aldik, kucuk date'imiz bitmis miydi yani? Of, dusunemiyordum.

"Ee, kagan. Okula gidiyosun heralde?"

"Hm. Evet. Bi haftadir gitmiyorum hic."

"Hangi okul la?"

Okulumu ona soyledigimde guzel Brad Pitt yuzu birden saskinlik duygusunu yansitiyordu.

"Sahi? Ayni okuldayiz bra!"

Ne.  Hassiktir, okulumuz ayni mi yani?

"Ciddi misin?" saskindim. Sevinsem mi bilemedim.

"He yaa! Ne iyi. Yeni arkadaslari severim."

Sadece arkadas mi yani? Hm?
Nedense o cumlesine bozuldum, bu his ne?

"Evet. Guzel gayet."

Yusuf tebessum etti be arabasinin kapisini acti, benim binmemi bekledi. Bu cocuk cidden centilmen, ha?

Gulumseyerek arabasina bindim, cok gecmeden konusmaya basladi;

"Ee, ailem is gezisinde. Bizim eve gelmek ister misin? Takiliriz."

Yanaklarimin uine kizardigini hissettim, bu hisi uzun suredir yasamamistom. Karnimdaki kanatlari kopmus soluk kelebek sanki adeta canlanmisti. Icim kipir kipirdi. Hic tereddut etmeden "Gidelim." dedim.

Evin yolunda pek sohbet olmadı, sadece radyodan sarki dinledik. Ama olsun, mutlu olmam icin onun yaninda olmak yeterliydi. Fark etmeden tebessüm ediyordum, farkina varip onun beni garpsememesi icin cama dondum ve agizimi elimle kapattım.

Bir kaç dakika sonra evine vardik. Buyuktu..

Zenginler, tabi.

Evin onundeki guvenlikler arabaya dogru yoneldj ve araba kapimizi bize acti.
Çok garipsemiştim, sonucta alisik degilim bu tur davranislara. Biraz gergin hissediyordum acikcasi, cekinmis.

Yusuf omzuma elini koydu ve evin icine girdik.

Ici disindan daha da luks gibiydi, oof.
Aslinda bana modern seyler pek cezbedici gelmiyordu, samimiyetsiz olarak yorumlardim.

Fakat bu farkli. Bu yusufun evi!

"Odam yukari katta, sen cik ben mutfaktan bisiler alip geliyorum."

"Tamam."
dedim ve merdivenlerden yukari ciktim, bazi odalarin kapilari acikti. Sanirim cocugun ozel gym odasi var amina koyayim, bu ne zenginlik.

Cok gecmeden cocugun odasini buldum. Yataginin uzerinde ... boxer vardi. Kapiya geri baktim, kimse yoktu.

Cocugun ic camasirini alip cebime soktum.
Bunu neden yaptim hic bilmiyorum, icimden geldi diyebilirim. Az oncekiler asla yasanmamis gibi yatagina oturdum ve odasini incelemeye basladim. Hm.. Cocuk spora gidiyor, net. Cocugun giyim stili fena degil, zengin.
Tek eksisi benden kisa olmasi. Bayagi, kisa, olmasi.

Ic cektim.
Ardindan merdivenleri cikma sesleri duydum, iste gelmisti.

Peki ne yapacagiz? Pf. Ona kalmis.

Yusuf elinde tepsi ile geldi. Alkol vardi, kek vardi.
Cikolatali kek. ve cikolata. Hm? Bu ne demek oluyor Yusuf? Sanki cikolatanin libido arttirdiginj bilmiyorum ben. Seni sapsal, sadece yuzume gel soyle;

"Seni becermek istiyorum."

Amaaa, soylemez. O benim gibi bir ucube degil.

Ona sadece gulumsemekle yetindim. Yusuf tepsiyi odasinin ortasinda olan sehpaya koydu.

"Eee, Beni yuksek ihtimal okulunda hic gormedin-- Cunku aslinda bende daha 1 hafta once nakil oldum."

Cakmistim kofteyi, herkesi tanirdim cunku. Hepsi beni yüzüstü birakmis insanlar. Pft,

"Anladim, evet. Seni ilk defa gordugum dogrudur."

"Yorgun musun?"

Nereden cikti simdi bu?

"Neden sordun?"

Yusuf eli ile sacini kasidi, "Bilmem, yorgun gibi gozukuyorsun. Istersen uyuyabilirsin."

"Burada mi?"

Bu cocuk cidden melek gibi. Benim icin yapmadigi sey kalmadi, telefon aldi, evine goturdu, hayatimi kurtardi ve benim parlak yildizim oldu. Ve ayni okula gidiyor olmamiz bir mucize. Ah. Subesini sormayi unuttum sanirim. Sorsam iyi olacak. Ama suan bu konuyu halletmeliyiz.

Yusuf cevapladi, "Istersen yani, bana pek bir sorun olmaz."

"Bu iyiliklerini geri odemek icin ne yapabilirim? Bana cok iyi davraniyorsun. Neden?"

Tutamamistim yine kendimi, bu sorular daha fazla cevapsiz kalirsa kafayi siyiracakmisim gibi hissediyordum.

"Yani, kagan. Yardima ihtiyacin var gibi geliyor."

.. Acinasi oldugumu mu dusunuyorsun?

Ic cektim.

"Peki, bosver. Iyiyim ben."

Icicegi bardaklara doktu ve bardagi bana dogru uzatti, elinden alarak tekte diktim.

Tat fena degildi, bir kac bardak daha kaldirabilirim.

Ondan sonra, bi' tane dahadan sonra, yine sonra arkasi bitmeyen bardaklari istedim.

Yusufta ayni tempoda iciyordu, birbirimize uyuyorduk, guluslerimiz odada yankilaniyordu, her sey bulaniklasmisti, ama iyi hissettiriyordu.

Of yusuf, bana ne yaptigini bilmiyorsun.

Son defa ic cekerek ona yaklastim, birbirimizin dudaklarina bakiyorduk.

Sende istiyor musun, Yusuf?

Senin olayim, sende benim ol.

....