Ask,üç harflik bir kelime gibi görünen devasa anlami olan bir sözcüktü.Asik olmak güzel bir duyguydu.Öncesinde bende öyle saniyordum.Ta ki acimasiz biri ile tanisana kadar...
Onun ile tanistigim ilk günü daha dün gibi hatirliyorum.O güzel gözlerini unutmak imkansizdi zaten.Onu ilk gördügümde kalbimin sesini,gözlerimin isiltisini görmeniz gerekirdi.O adadan kurtulmayi basarmistim..Kurtaricimi bulmustum ve o çok iyi görünüyordu.
Simsiyahlar içinde bana yaklasarak,ellerini bana dogru uzatti.Masmavi gözleri,simsiyah saçlari ve o ihtisamli endamiyla derince yutkunmama sebep olmustu.Kendimi büyük bir boslukta hissetmistim o ana kadar ta ki ellerimiz bulusup göz göze gelesiye kadar.O gözler de ölümü gördüm ben,sessiz çigliklarini duydum.Nerden bilebilerdim ki kendi çigliklarimin sesini duyucagimi...
Upuzun bir sessizlik oldu aramiz da.Karsilikli birbirimize bakmaya basladik.Ilk adimi ben atmak zorunda kalmistim.Birlesik olan ellerimizi ayirdim ve hafif tedirgin çikan sesimle kendimi konusmaya zorladim.
--Sizi bulduguma o kadar çok sevindim ki bu adada mahsur kaldim lütfen bana yardim edin.
Bana önce biraz sasirmis bir sekilde daha sonra ise aklina baska bir sey gelmisçesine kaslarini çatarak agresif bir ses tonuyla bakti.Ve konusup konusmama konusunda kararsiz bir sekilde yutkundu.O yutkundugunda olusan adem elmasiyla sessizce bende yutkunmak istedim.Sonrasinda da karar vermiscesine bana dönerek,
--Sen kimsin ve nereden geliyorsun.Nasil bu kadar farkli olabilirsin,seni buraya kim gönderdi.Bana çabuk cevap ver.
Ilk basta bu durumu önemsemedim ve adada yalnizliktan paronayak oldugunu düsündüm ve biraz daha ilimli bir tonda
--Lütfen sakinles,buraya beni kimse göndermedi ve ben bu adaya nasil geldigimi dahi bilmiyorum.Bu adadan kurtulmam gerek ve senin bana yardim etmen lazim.
Söyledigim seyler onu hiç tatmin etmis gibi durmuyordu.Ve hala bana uzayli görmüs bir sekilde bakmaya devam ediyordu.Artik bu durumdan sikilmistim sevgili okur ve hiç yapmaman gereken seyi yaptim.Ses tonumu yükselterek onunla konusmaya calistim ve beni tehdit olarak algiladi.Aniden elini arka cebine atip oradan daha önce görmedigim bir silah çikardi.Silahi görmem ile agzimdan istemsiz bir çiğlik koptu.Sesimi duyunca afalladi ve hemen o iri kiyim elleri ile agzimi kapatti.Sirtimi gögsüne yaslayarak kulagima dogru fisildayarak,
--Kimsin sen,bu adada senin gibi birine hiç rastlamadim.Çok büyük bir tehdit olusturuyorsun seni hemen digerlerinin yanina götürmem gerek.
Duyduklarimin karsisinda büyük bir sok yasadim.Bu adada baskalarida mi vardi ve benim gibi birine nasil hiç rastlamamisti.Ne diyordu bu çatlak adam böyle, saçma sapan konusup kafami allak bullak etmisti.Artik bu konusmanin bitmesi gerekiyordu ve benim geri eski yerime dönmem.Orada oturup bir gemi bekleyerek daha fazla kurtulma sansim vardi.Çünkü bu adam hiç tekin gözükmemeye baslamisti.Kendimi onun kollarindan ayirip yüzüne dogru döndüm.
--Neyse size artik ihtiyacim kalmadi.Lütfen beni hiç görmemis gibi yapin ve kendi yollarimiza donelim .Diyip hemen kosmaya basladim.Bu çabamin gereksiz oldugunu daha ilk dakikasinda anlamis bulundum.Beni o güçlü kollariyla hemen geri yakaladi ve bir daha kaçmaya çalismayayim diyerekten beni hic zorlanmadan bir sekilde sirtina atti.Kurtulmak için direnmeye çalismistim ta ki bacagima bir cisim batana kadar.Gozlerim karardi ve ben etrafi bulanik görmeye basladim.Anlamistim ki bu adadan bu adamdan ve beni bekleyen kötülükten kaçamayacaktim.
Siddetli bir bas agrisi ile uyanmistim.Agzim dilim kurumus ve aciktigini hissetigim midem aciyordu.Nereden oldugumu bilmedigim bombos bir odadaydim.En son hatirladigim sey ise o adamin beni sirtina alip bana bir sey yapmis olmasiydi.Ben nasil bir belanin ortasindaydim böyle.Burada daha fazla duramazdim,ailem beni merak etmiş olmaliydi onlari daha fazla üzemezdim.Odayi incelemeye basladim.Kacabilecegim her hangi bir cam ya da kullanabilecegim bir cisim.Ama maalesef hiçbir sey yoktu.Sadece bir kapi vardi ve buyuk ihtimalle kilitliydi.Yine de denemekten ne zarar cikar mantigi ile kapiya yöneldim ve kapinin kulunu cevirdi ve kapi acikti.Anlamdiramadigim bu olayin ustunde sonra durmaya karar verip kapiyi sessizce acip disari ciktim. Disari cikmam ile gördüklerimin karsisinda dumur olmuþ bir sekilde bakakaldým.
Ben nasil bir adaya dusmustum böyle?Bu adaya nasil gelmis ve bu kadar erkek burada ne yapiyordu?Ve hepsi neden erkekti?Kafamin calismaya basladigi an o gerçek ile yüzlestim ve butun sorularima cevap buldum.Evet sevgili okur sonunda dedidini duyar gibiyim.Ilk basta ayirt edemediðim gerçek ile bas basaydim.Tanidik gelen ada,karsilastigim adamin söyledikleri,adada hic bir kizin bulunmamasi ve kitabin basinda ki ve sonunda ki yazi...
KORKMA,YENI BASLIYORUZ...
EVET ARKADASLAR BIR BOLUMUN SONUNA DAHA HOSGELDINIZ.
BOLUM SONU YORUM VE VOTE YAPMAYI UNUTMAZSANIZ COK MUTLU OLURUM.
DUMUR OLMAK KELIMESI ISE ARAPCA KOKENLI OLUP BIR SEY KARSISINDA SASIRMAK DEMEKTIR.
SIZLERI SEVIYORUM...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARMAKARISIK
FantasyOkudugu bir kitaba kurban edilinir mi bir insan? Ben acimasizca kurban edildim.Kimsesiz kaldigim o adada bir tek birine guvendim,asik oldum.Peki sonra ne mi oldu, gozlerimin icine baka baka acimasizca ihanate ugradim.Sevmenin bu kadar aci oldugunu...