In Mercenary's Mercy (SHORT STORY)

Chapter 3

"Where do you want to go?" The guy suddenly asked.

Nasa mall na silang dalawa at nakakaramdam na naman siya ng takot. She's still traumatized about what happened to her 4 yrs ago. Natatakot siya sa mga lalaking nakakasalubong niya kaya nakayuko lang siya habang nag lalaki.

Nasaunahan niya ang lalaki at pansin niya ang tingin ng mga tao dito. Tinitingala siya ng mga tao dahil sa laki at tangkad niya kahit siya rin naman ay ganun. Maliit lang siya kaya abot dibdib lamang siya ng lalaki.

He's wearing a white polo shirt na naka tuck-in naman sa black pants nito. He looks so good in it kahit na simple lamang ang suot nito. Amoy na amoy niya din ang bango ng lalaki kaya nahihiya siyang dumikit, ni hindi niya nga alam yung pabango na nilagay sa kaniya ni Mona.

Napahinto siya ng bigla siyang mabangga sa likod ng lalaki. Dumikit ang mukha niya sa likod nito kaya laking gulat niya ng makita niyang dumikit sa damit nito ang pulang lipstick na gamit niya.

"My lord! I'm so sorry" ani niya saka inangat ang hem ng kaniyang dress at pinunas sa likod ng lalaki hoping na maaalis nun ang dumi.

Humarap sa kaniya ang lalaki at saka mabilis na kinuha ang kaniyang braso habang nanlilisik ang mga mata nito. Bigla naman siyang natakot kaya yumuko na lamang siya.

"What do you think you're doing?" Ani nito sa mahinang boses

"I-I was just removing —"

"Whith the hem of your dress?!" Asik nito sa kaniya.

"I'm sorry, my lord" paumanhin niya ulit habang nanginginig ang kaniyang boses at nangingilid ang mga luha.

"Do you have your cycling short on?" Tanong nito saka sinilip ang binti niya at inikot siya ng onti.

"I do, my lord" sagot niya naman.

Nakalimutan niya na din kasi kanina dahil sa takot na baka magalit sa kaniya ang lalaki dahil nadumihan niya ang damit nito. Kahit na naninibago siya sa kabaitan nito ay natatakot parin siya.

"Let's go" wika nito saka nagsimulang maglakad habang nakahawak parin sa kaniyang braso. Hindi siya makapagsalita lalo pa ng mapunta na sa kamay niya ang kamay nito.

He's holding my hand while walking

Kinilig siya ng kaonti dahil habang may arm sling ito sa kaliwang balikat at hawak naman ng kanang kamay nito ang kamay niya.

"You're not doing anything wrong so refrain yourself from saying sorry" wika nito habang diretso lamang ang tingin.

"Im sorry—" naputol ang sinasabi niya nang biglang huminto ang lalaki at humarap sa kaniya.

"I have tons of clothes and even if you tear them, burn and do whatever you please with them, I don't give a damn. I can buy everything and even this mall alone. Don't make such a big deal over some small mistakes" mahabang wika nito kaya napatango naman siya.

She's not used to it. Walang nakikinig sa kaniya sa bahay nila. Lagi siyang takot magkamali at takot siya sa lahat. Wala siyang kakampi and never na validate ang nararamdaman niya.

Nakatingin lang siya sa lalaki habang naglalakad sila.  Hawak parin nito ang kamay niya kaya kahit nahihiya siya ay hinayaan niya nalang.

"What do you want?" Tanong ng lalaki habang nasa isang jewelry shop sila.

Hindi niya ma appreciate ang ganda ng mga alahas dahil hindi siya marunong tumingin ng mamahalin at maganda.

"I'm fine, my lord"

"Good to know. Which of these jewelries do you like?" Ani ulit nito habang kung ano-ano ang itinuturo sa babae at saka naman nitong nilalabas.

"It's okay, my lord" ani niya saka umiling ng mabilis