KUŞ GÖZÜ

3

3

Sabah uyandığında, dün gecenin sarhoşluğunun etkisini hâlâ üzerinde hissediyordu. Gözlerini ovuşturarak kalktı ve birkaç saniyeliğine gözü radyoya takıldı. Başkan G, bugün aynı saatte uyanmamış görünüyordu. İlaçlarını almak için mutfağa doğru gitti, ilaç kutusuna eli uzanmıştı ki radyodan gelen bir siren sesiyle olduğu yere çöktü. Bir an kendini hâlâ rüyada zannetti ama bu korkunç ses bir rüya değildi.

Korkuyla başını ellerinin arasına alıp bekledi ve siren sesi bir anda kesildi. Diğer dairelerde de bir hareketlilik ve telaş olduğu duyuluyordu. Ses öylesine şiddetli ve baskındı ki, yokluğu bile Winston'ın kulaklarını tırmalıyordu. Kendini toparlayabildiğinde sesin kaynağına yani odasındaki radyoya doğru koştu. Sanki bombaya bakıyormuş gibi korkuyla, radyoyu uzaktan seyrediyor, her an patlayabilir endişesiyle ona yaklaşamıyordu.

O anda, radyo cızırtıyla yeniden açıldı, Winston bir iki adım geriledi. Başkan G'nin her zaman alışık oldukları o hiddetli sesi bu sefer daha bir coşkuyla bağırmaya başlamıştı:

"Sayın yurttaşlarım, bu bildiri, yasal bir zorunluluktur. Şimdi beni dikkatle dinleyin. Her zaman belirttiğim gibi, partimiz "Özgür İnsan, Güçlü Devlet" anlayışı için çalışmaktadır. Bu yeni yılın ilk günü, üzerinde uzun zamandır çalıştığımız yeni bir projenin başlangıcıdır."

"Eskiden aldığınız mavi hapların yerini yeni hazırladığımız kırmızı haplar alacak. Korkmayın veya endişelenmeyin, sadece içerisindeki bazı maddeleri değiştirdik. Bugünden itibaren herkes mavi hapları değil; kırmızı hapları kullanacak. Yurttaşlarımın bana olan sadakatini bilsem de bu hapların içilmesinin yasal bir zorunluluk olduğunu unutmayın. İçilmemesi halinde tutuklama serbest olacaktır."

"Birkaç saat sonra, görevliler ilaçları kapınıza getirecek ve onları aldığınızdan emin olacak. Görevlilere zorluk çıkartmayı denemeyin. Yaptığımız her şey sizin daha iyi bir geleceğe ulaşmanız ve zincirlerinizden arınmış özgür bir birey olmanız içindir. Ancak o zaman nitelikli birer vatandaş olabilirsiniz.

Başkanınız."

Winston, Başkan G'nin hiddetli robotik sesi, dairenin her bir köşesinden silinene kadar bekledi, nefes almaya bile korkmuştu. Birkaç saniye odasında öylece durdu, düşünüyordu ama sarhoşluğun etkisi hâlâ üzerindeydi ve bu da düşünmesini engelliyordu. Midesinde şimdiden sancılar oluşmaya başlamıştı, bir an önce ilaçları alması gerekiyordu yoksa daha şiddetli olan sancılara katlanamazdı.

Salondaki koltukta otururken binanın içinden sesler duyduğunu fark etti, büyük bir merak ve korkuyla kapıya doğru gitti, hafif bir şekilde kapıyı araladı ve alt kattaki dairelerin kapısından sesler geldiğini duydu. Bütün kapılarda bir hareketlilik vardı, kapılar açılıyor, aynı tonda devam eden bir ses konuşuyor ve sonra sessizliğin ardından kapının kapandığı duyuluyordu.

Tüm dikkatini seslere vermişken karşıdaki kapının da aralandığı ve içeriden siyah saçlı bir kadının da onun gibi korkuyla neler olup bittiğini anlamaya çalıştığını gördü. Winston, yıllardır bu dairede yaşamasına rağmen karşı dairede yaşayan biri olduğunu hiç görmemişti. Kadın da, Winston'u fark etmesiyle kapısını kapatıp içeri kaçtı.

Winston'da içeri girdi ve kapısını büyük bir sessizlikle kapatmaya özen gösterdi. Birazdan onun da kapısını çalacak ve ilacı içmesini isteyeceklerdi. Kafasını toplamaya çalışıyordu ama dünden kalma olmasının etkisi hâlâ üzerindeydi ve ilaçlarını hâlâ alamadığı için sancılar şiddetlenmeye başlamıştı. Dün gece, yılbaşı eğlencesinde yaşadığı o güçlü duygunun yavaş yavaş üzerinden silinip gittiğini fark ediyordu. Dün ki, güçlü ve yaşam dolu adam yeniden korkak ve ruhsuz adama dönüşmüştü.