7. BÖLÜM

41 2 0
                                    

Mehmet eve gelmeden önce kendime bir makyaj yapmıştım en azından morarmış göz altlarımı kapatmıştım. Kapının orada onu görmüştün ve o kadar çok özlediğimi gördüm. Sımsıkı sarılmak istiyordum. Tek istediğim buydu.

"Hoşgeldinn"

"Hoşbuldum"

"Konuşalım bence artık"

"Yatakta konuşalım hadi aslı"

Yatağa geçmiştik nida olayını ve beni ne zaman sevmeyi bıraktığını soruyordum. O da nida konusunda mızmızlanıyordu.

"Nida ile neden takipleşiyorsunuz? Barıştınız mı? Ve hâlâ konuşuyor musunuz?"

"Bana takip isteği attı bende onayladım. Barıştık ve evet konuşuyoruz ama arkadaşca"

"Ne konuşuyorsunuz Mehmet bakabilir miyim ve sen neden takip ediyorsun?"

"Bakamazsın aslı ve hani istek atılmadan konuşulmuyor ya öyle işte üff aslı sıkıldım ama ya"

"Peki Mehmet" kaç dakika geçmişti bilmiyordum ama mehmet artık istemsizce kendini kaybetmişti.
İstemediğim şeyler yapmaya başlamıştı bana ona rağmen susuyordum. Kendimi ne kadar değersiz hissetsem de kendimi kandırıyordum. Otobüse bindim ve okula gidiyordum. Okula geldiğim an Mehmete yazdım yanımda olmasına rağmen benim mesajıma bakmıyor ama biri ile gülüşerek yazışıyordu.
En sonunda dayanamadım ve ona mesaj attım.

"Kiminle konuşuyorsun acabaa"

"Nida ile"

"Ne?
Ne diyeyim ki daha ben sana"

"Ne oldu?"

"Mehmet evde yaşadıklarımızdan sonra konuşman ne kadar saçma"

"Kendimi kaybetmiş olabilirim kusura bakma
Pişmanım yalan yok."

Bu mesajı görmem ile başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü. Aslında şuan bitmiştim.

Şimdilik bu kadar bu bölümler sonrası ne olacak bende bilmiyorum ama yanımda olursanız çok sevinirim.

Mehmet pişman olacak mı sizce?

AvareşimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin