Tahta kuruları ✓

bilinen gerçeklerin dile getirilmesi, 11

Namjoon: Çok inanamadım. Hatta hala inanamıyorum.

Yine de emin olmak, senden duymak için yazdım.

Rose ile beraber olmama izin veriyor musun?

Seokjin: Evet.

Artık benden yana sıkıntınız olmasın. Ama eğer onu üzersen, bir kere gözünden senin yüzünden yaş düşerse, onu burdan gönderirim Namjoon.

Bir daha asla göremezsin, bulamazsın onu. Tek şartım bu.

Namjoon: Çok teşekkür ederim Seokjin.

Çok kavga ederiz seninle, sürekli sataşırsın bana ama şu an sana teşekkür etmek istiyorum.

Seokjin: Mutlu olun. Fazlasına gerek yok.

Namjoon: Yanlış anlama ama fikrini ne değiştirdi?

Seokjin: Bir hayale kapılıp, sizi boşu boşuna beklettim.

Yıllarca o hayalin peşinden koştum, belki o da benim hayalime ortak olur diye.

Ama artık saçma düşüncelerimden sıyrılma vakti geldi. Kendi yoluma bakmam lazım. Olmayacak bir hayale dalmanın alemi yok.

Namjoon: Seokjin sanırım anlıyorum seni.

Bunu seninle konuşmak beni rahatsız ediyor ama ben kardeşim gibi değilim. Birini sevdiğinde nasıl davranır insan biliyorum.

Seokjin: Ne alaka şimdi?

Ne demek istiyorsun?

Namjoon: Taehyung'a aşıksın ve bu yüzden bize engel oluyorsun biliyorum.

Ama bu sevdadan vazgeç. Ben senin kardeşine böyle aşıkken, o seni asla sevmez.

Seokjin: Sen nasıl anladın?

Rose biliyor mu?

Namjoon: Evet bu yüzden sana bir şey diyemiyor. Sevmenin ne demek olduğunu biliyor ama bencillik edemiyor.

Seokjin: Sizin anlayıp, Taehyung'un hala aptal gibi bana gelip yalvarması canımı sıkıyor.

Bu yüzden ben artık bırakıyorum. Siz evlenin ve mutlu olun.

Namjoon: Teşekkür ederim.

Her şey için.

-görüldü.-