Sancia, lonca odasını terk ettikten sonra hızlı adımlarla şehrin sokaklarında ilerliyordu. Kafasında karar kesindi ve artık loncaya dönüşü olmayacaktı. Karanlık ve sessiz sokaklarda yürürken, ani bir şekilde Rahip Duvante ile karşılaştı. Rahip, onu görünce şaşkınlıkla irkilmişti.
- Sancia, ne yapıyorsun burada?
+ Rahip ben loncadan ayrıldım.
- Nasıl? Ne demek loncadan ayrıldım?
+ Özür dilerim bu şekilde loncayı terketmem hiç hoş olmadı ama artık katlanamam.
- Sancia neler olduğunu bana anlatır mısın?
Sancia durumu rahip Duvante'ye anlattı.
+ Rahip, loncadaki durum beni derinden etkiledi ve artık orada olmak istemiyorum. Marlena'nın verdiğim emekleri görmezden gelmesi ve sorunları daha da karmaşık hale getirmesi beni hayal kırıklığına uğrattı. Ve bu yüzden, loncaya geri dönmeyeceğim.
- Bu kararı almandan üzgünüm, Sancia. Loncanın senin gibi bir üyeye ihtiyacı var. Birlikte çok şey başardık, neden bu yoldan dönüyorsun?
+ Ben artık burada olmanın anlamını yitirdiğine inanıyorum. Ve dürüst olmam gerekirse bi konuda Marlena'ya hak veriyorum.
- Hangi konuda?
+ Rahip Duvante, Marlena'nın dediği gibi loncaya gelmiyorsunuz , Bir lider olarak sizin loncada olmanız çok önemli bu karmaşaya biraz da sebep sizsiniz.
Rahip Duvante derin bir nefes aldı ve Sancia'ya loncaya neden gelemediğini anlatır.
- Evet Sancia haklısın, ama lonca dışında ilgilenmem gereken kardeşlerim var. Benden başka kimseleri yok ve aile herşeyden önce gelir. Benim de önceliğim şuan ailem.
Sancia, Rahip'in sözlerini anlayışla karşıladı, ancak Marlena'ya duyduğu öfkeyi hala içinde hissediyordu.
+ Anladım Rahip ,ama ben bu loncada daha fazla duramam.
- Sancia, senin ayrılman beni üzüyor. Ancak, senin kararın. Belki bir gün fikrini değiştirirsin ve loncaya geri dönersin.
+ Özür dilerim, Rahip. Ancak, bu kararımı değiştirmeyeceğim.
- Anlıyorum, Sancia. Senin kararına saygı duyuyorum. Umarım hayat senin için istediğin gibi ilerler.
Sancia, Rahip'e minnettar bir gülümsemeyle baktı ve sonra sessizce uzaklaştı, artık geri dönüşü olmayan bir yola adım attığını düşünyordu. Sancia, Rahip Duvante olan konuşmasından sonra kafasını toparlamak için daha önce gittiği hana gitti.
- Hoşgeldiniz efendim.
Sancia ufak bir tebessümle;
+ Hoşbuldum, bana daha önceki şarabından verir misin?
- Tabi efendim.
Hancı Sancia'ya istediği şarabı uzatmıştı. O sırada Sancia uzun düşüncelere dalmış bir şekilde loncaya verdiği emekleri düşünüyordu. Tam o esnada hanın içine biri gelmiş ve Sancia'nın yanına oturmuştu. Bu gelen kişi Naida'ydı. Sancia, Naida'yı görünce birden şaşırmış ve neden burda oldğunu sormuştu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
