~KLOSTROFOBİ 'NİN YARARLARI ☆°•

Bölüm:7

Ardından Minho bana kendini ben ona kendimi anlattim ve bana evi gezdeirdi.

Minho: Sana bu evden kaçamassin felan demiyorum çünkü böyle bir şeyi kalkışçak kadar salak deilsindir diye biliyorum,Hem kaçmaya çalışsanda kaçamazsın. Haberin olsun istedim.

Yeon-ji: Tamam ama biliyorsun ki benim bir işim var ve para kazanmam lazım.

Minho: Calıştiğın hastana çok yakın arkadaşlarımdan Han'ın oyüzden dert etmene gerek yok ve masraflarını ben karşılayacağım.

Yeon-ji: Peki ben  hangi odada kalacağım?

Minho: Odan benim odamin yanında aķşam sana gösterim.

Yeon-ji: Tamam.

~Yeon-ji 'den:

Minho  ile oturup TV ye bakarken bir anda Lee know' a bir  arama geldi kalkıp benden uzak bir yere gitti.

~Minho' dan:

Telefonum çalmıştı. Arayan Hyunjin 'idi.

Hyunjin: Alo Minho.

Minho: Efendim.

Hyunjin: Acilen şirkete gelmen lazım!

Minho:Ne oldu.

Hyunjin: Jungkook 'u yakaladık.

Minho: Tamam Hemen geliyorum.

Telefonu kapatıp Yeon-ji 'nin yanına gittim.

Minho: Ben şirkete gidiyorum.Sakın kaçmaya çalışma.

Yeon-ji:Tamam.

Yeon-ji  sözünü bitirince hızlıce evden çıkıp arabam ile şirkete gittim. Şirketin alt katında depo ya benzer bir şey vardı orada olmaları gerekti bu yüzden oraya gittim ve kapıyı açtım Jungkook bir sandalyeye bağlıydı yanindada Hyunjin ve  Jeongin duruyordu.

~Yeon-ji 'den:

Tabikide Minho' ı dinleyip burda oturmıyacaktım Minho giderken camdan ona bakıp gidip gitmediğinden  emin oldum.
Minho 'ın gittiğinden emin olunca  korumaların olmadığı bir yer aramaya başladım ki  çokta yukarıda olmayan ve korumaların gittiği bir yer gördüm korumalar gidince hemen atladım ve  koşmaya başladım. Ve ağaçlık bir yere girdim ve koşmaya başladım.

(...)

Evden uzaklaştığımi fark edince ağaçlığın yanindaki yola çıktım . Arkama baktım ki siyah siyah arabalar ortalıkta  ve adamlar var. Ama bunlar Minho' ın korumaları deildi. Beni fark etmiş olcaklar ki üstüme koşmaya başladilar off artık yeterdi .Yine koşmaya başladım.

Aradan çok geçmeden arkami dondüm adamlar çok yaklaşmıştı bir adam vardı o adam patronları olacaktı ki belinden bir silah çıkardı ve koluma ateş etmişti ama hala koşmaya başladım

(...)
5 dk dır felan yarali kolumla koşuyordum daha fazla dayanamadım kolum çok ağrıyordu bir anda  etraf karardı ve bilincimi kaybettim...

______________________________________________________________________________

Selam aşklarım 353 kelime oldu uzun zamandıŕ iki hikayeyede bölüm atmıyordum bu yüzden özür dilerim. Unutmadan hikayrmi oylamayı unutmayınnnnn. Seviliyorsunuz !!!!!! ❤❤💗💗💗