Od zawsze zastanawiało mnie co by się stało gdybyśmy się tamtego dnia nie poznali. To właśnie on sprawił, że po raz kolejny uwierzyłam w ludzi. Dlatego tak bardzo uderzyło we mnie kolejne złudne myślenie i nadzieję, jakie mi przyniosło. Czas ucieka tak szybko a w tamtej chwili czułam jak by się zatrzymał. Ta chwila to miejsce, ten czas, w którym nic nie miało znaczenia. Myślałam, że byłeś światełkiem w tunelu, w mojej czarnej otchłani, z której nie widziałam wyjścia. Jednak świat nie jest idealny tak samo, jak ludzie którzy pojawiają się w twoim życiu tak szybko jak szybko znikają. Wtedy o tym nie myślałam i to właśnie sprawiło, że to światełko nadziei zgasło a mnie pochłonął mrok, tak ciemny i bezlitosny jak w najgorszych koszmarów, z których nie można się obudzić.
